Lekkere snack

Masterchef Daan

Een paar weken geleden was Daan op het verjaardagsfeest van zijn grote vriendin Annasofie. Daar had hij een bijzonder leuke kinder kookcursus gekregen, waar hij heel erg enthousiast over was. Zijn grote favoriete gerecht? Dat waren de gevulde eieren en hij had het recept meegenomen. Dat vraagt er natuurlijk om, om het nog een keer te maken. Normaal is Daan daar niet zo een voorstander van (want dan moet hij bijna aan het werk, dat kan de bedoeling niet zijn), maar deze keer was hij direct enthousiast. Dus zondagochtend begon hij samen met Ans eieren te koken als eerste stap en daarna het hele verdere proces om tot de gevulde variant te komen. Hij deed twee opties, de klassieke met mayonaise en een wat "lichtere" variant, heerlijk met pesto en olijfolie gemaakt. Beide smaken waren echt niet te versmaden (hoewel de pesto versie voornamelijk naar de volwassenen gingen :-)).  Na de zeer geslaagde Duckstad Burgers van vorige keer, was dit het tweede succes op rij voor deze kleine "Gordon Ramsay in spe"! En wij genieten graag mee :-)!!

iPhone frustratie!!!

Aaarrgghh!!!

Ik hou van mijn iPhone. Wat een geweldige uitvinding is het ook, je hebt er de wereld mee in je broekzak. Maar soms, heel soms, leidt het tot ultieme frustratie. Gisteren trad er plotseling een fout op. Om de een of andere reden kreeg ik geen connectie met de Wifi bij mij thuis meer. Of anders gezegd: er werd wel aangegeven dat er een verbinding was in het Instellingen scherm, maar op het thuisscherm was dat niet te zien en ging het verkeer standaard over het 3G netwerk. Dan maar 3G eens niet aanzetten, want bij het opstarten zag ik toch echt een Wifi symbool. Dat symbool klopte, maar na een test (gewoon even Safari aanzetten) bleek er wel een icoon maar geen verbinding te zijn. Ik dacht even dat het kwam omdat ik een verkeerde instelling bij mij "dat meter app" voor Wifi had meegegeven, maar na aanpassing van die parameter en zelfs het verwijderen van de app bleek het issue zich nog steeds voor te doen. Ok, dan maar in de Instellingen het netwerk weer afkoppelen, helemaal vergeten en opnieuw aanmelden, maar het resultaat was nul op het rekest. Toen was het tijd voor drastische maatregelen, namelijk het terug brengen van de iPhone naar fabrieksinstellingen. Dat is altijd een tijdrovend werkje en na de reset bleek ik uiteindelijk ook nog eens al mijn apps en de muziek verloren te hebben. Maar, alles voor de goede zaak. Helaas, dit bleek het probleem ook niet op te lossen, en de frustratie begon nu erg grote vormen aan te nemen. Uiteindelijk dan toch maar eens op internet zoeken of anderen dit probleem ook hadden en ik kwam een vaag forum tegen waar dit issue ook door iemand genoemd werd. Als oplossing werd aangegeven: even de router resetten. Dat was wel een heel erge Microsoft oplossing, dat zou bij Apple toch niet werken, zo een botte actie? En wat denk je: twee minuten later werkte alles weer als een zonnetje. Gggrrr.......volgende keer toch maar eerst de makkelijke opties, hoe lomp ook, uitproberen, want nu moet ik weer alle apps opnieuw inrollen op de iPhone. Ik zie het maar als een goede opruimactie om de troep die ik toch nooit gebruikte er vanaf gehaald te hebben :-).

Chicago it is

Hopelijk "my kind of town, Chicago is"!

Het heeft even geduurd, maar we hebben het voor elkaar gekregen! Na de hele familie afgestruind te hebben, hebben Ans en ik een schema in elkaar weten te zetten, zodat we in de oktober vakantie een weekje naar Chicago kunnen, met heel veel dank aan alle familie die, op toerbeurt, de verzorging van Daan en Jeroen voor die periode op zich wil nemen. Hans, Leny, Hinkje, Danielle, Willy en Jos, allemaal hartstikke bedankt, wij waarderen het erg en Daan en Jeroen vinden het nog eens leuk ook (zeker als ook Joost, Yinte, Morisson en Jeremy een paar nachtjes komen logeren). We hebben al ons oog laten vallen op een vlucht (rechtstreeks via KLM, kost 200 Euro per ticket meer dan met een stop over op Dublin via Air Lingus, maar Ans was niet te vermurwen) en op een hotel (een onderdeel van de Kimpton groep, later meer hierover), dus de reis staat alvast in de steigers. Nu nog eens even goed uitzoeken wat we hier verder allemaal kunnen gaan doen. Zowel het ijshockey (Chicago Blackhawks) als het American football team (Chicago Bears) spelen in deze week thuis, dus daar zal wel iets van gedaan worden. En natuurlijk nog even onderzoeken hoe de weersomstandigheden zijn, deze keer denk ik dat de korte broeken thuis kunnen blijven....:-).

Bezoek Spa Zuiver

De banken boven blijven mooi!

Woensdag was het tijd voor een bezoekje aan Spa Zuiver. Precies een jaar geleden waren Frank, Simon en ik hier geweest en dat was zeker qua horeca een dramatische ervaring. Met de tegoedbonnen die we, na hierover geklaagd te hebben gekregen hadden, konden we woensdag een nieuw bezoek brengen om eens te kijken of het nu beter was geworden. Wat direct opviel was dat het deze keer een stuk drukker was! Qua faciliteiten was het uiteraard hetzelfde gebleven. De sauna's waren prima, met name de Finse Sauna binnen en de Open Haard Sauna buiten. En een bubbelbad kan nooit verkeerd zijn. Dat was dus niet veranderd. Qua bediening was het ietsjes beter geworden, maar boven een marginale 6- komt het echt niet. Zo is een smoothy die Frank besteld had nooit aangekomen en het uitserveren van alle gerechten duurde echt een eeuwigheid. Als startje hadden we een broodje besteld, dat zou helemaal vers nu afgebakken worden, daarom duurde het zo lang. Echter, toen het brood op tafel kwam was het steenkoud. Tja, dan lieg je wel erg opvallend. En er waren ook gewoon te weinig mensen in de bediening voor het aantal gasten.

Kwalitatief was het eten niet best. Het was beter dan bij Het Gemaal in Halfweg, maar daar is ook alles mee gezegd. Door het vocht klef geworden broodjes en een vrij smakeloze ravioli waren niet hetgeen ik echt op zat te wachten.

Gelukkig was het met de mannen wel weer erg gezellig (en je kunt prima slapen op de verwarmde waterbedden in de relax ruimte heb ik nu mogen ervaren), maar een volgende keer wordt het toch een ander welness center, bijvoorbeeld Elysium of Zwaluwhoeve.

Juicy Details

Juicy Details, op Hoog Cathrijne in Utrecht

Een paar jaar geleden was ik met Rene, Frank en Simon op  vakantie in Dublin. Dat was een mooie trip en een van de dingen die me van de stad is bijgebleven is het grote aantal juice bars dat we daar tegen zijn gekomen, met heel veel verschillende mixjes van fruit en groenten. In Nederland heb ik dat verschijnsel nooit zoveel gezien. Nu wil het geval dat tegenover het kantoor waar ik werk de broodjes winkel net vertrokken is (die zit nu op de plek waar de Christelijk CD winkel zat, die kon het uiteindelijk toch niet meer bolwerken in deze tijd :-)) en daar op de plaats een juice bar gekomen is, met de naam Juicy Details. Er is een rijkelijk scala aan diverse sapjes en smoothies, met allerlei ingredienten. De aardbeien, bananen en sinaasappels kun je natuurlijk wel raden, maar er zijn ook shakes met spinazie, muesli en gras (ja, je gelooft het niet...). Ik heb er nu een paar geproefd en tot nu toe zijn ze allemaal lekker. Zeker die met muesli, die is prima als ontbijt. En als je de spinazie maar erdoor mixt, dan krijg je wel de vitaminen en niet de smaak, dat is dan weer een prima uitruil. De prijzen liegen er overigens niet om: de "grote" beker (die in de Verenigde Staten de status "small"  zou krijgen) kost toch  een coole 4,50 Euro. Voor even tussendoor misschien net even teveel, maar als je er echt trek in hebt, dan is het prima te doen! Nu nog Gaelic Football introduceren en ik kan me al weer bijna in Dublin wanen :-)....

White collar, derde seizoen

Mozzie (Willie Carson) , het leukste figuur in white collar

Van de week erachter gekomen dat het derde seizoen van white collar inmiddels weer aan de gang is. Dit weekend nog even snel als opfrisser de laatste delen van seizoen 2 gekeken, en nu klaar om naar seizoen drie te kijken. Ik blijf het een toppertje vinden. Heeft wel iets weg van The Mentalist (die vind ik persoonlijk nog wel iets beter), maar de mix tussen humor en spanning is wel erg goed opgebouwd. Minder intens dan bijvoorbeel Criminal Minds (waarvan ik overigens net las dat er geen tweede seizoen zal komen, wat zal er met d ecliffhanger gebeuren...). Een hoofdpersoon kan overigens alleen schitteren bij de gratie van de "bijfiguren". Daarmee is White Collar goed behept, waarbij met name speciale aandacht is voor Willie Garson, die de rol van Mozzie, de paranoia handlanger van Neal speelt. Vrienden die van samenzwering theorieën houden (jullie weten wie je zijn :-)), zullen helemaal weg van Mozzie zijn, want zo gek als hij ze bedenkt kan niemand het en hij kan het nog rationeel laten klinken ook! Ik weet in ieder geval wat ik de komende dagen net voor het slapen gaan ga doen (en nee, het is niet de etenskast plunderen...:-)).

Cineworld Beverwijk

Cineworld in Beverwijk: toppertje!

Soms is het toch nog even wennen om in Halfweg te wonen. Na een jaar of drie heb ik het nu wel door dat Haarlem net iets dichterbij ligt dan de meeste locaties in Amsterdam. Maar dat geldt voor meer plekken, blijkt nu. Tijdje geleden had ik het met Gunny en Edward over bioscopen, en zij vertelden dat de bioscoop in Beverwijk, Cineworld, sowieso dichterbij was dan de Pathe Arena en ook nog eens gemoedelijker en toegankelijker. Dat klinkt toch als een aanbeveling. Toen we met de familie besloten om zaterdag naar Cars 2 te gaan, viel de keus dus om dat in Beverwijk te gaan doen. Kaartjes kon je reserveren via de website, enige nadeel: je moet ze nog wel van tevoren bij de kassa ophalen. Dat is nog een klein beetje ouderwets, maar vooruit. Maar vanaf het vertrek uit Halfweg was de eerste was direct een daalder waard: het is 16 minuten rijden van deur tot deur en als ik naar Amsterdan Zuid Oost ga, dan zit ik ongeveer net op de ring. Parkeren die je voor de deur en je staat er 3 uur voor 3 Euro. Daar kan geen parkeergarage in Amsterdam tegenop :-).

Er is ook popcorn in Cineworld

Bij binnenkomst was het even wachten om de kaartjes af te halen (hier geen machines, maar mensen achter een loket), maar dat ging redelijk snel, er waren geen massa's mensen en iedereen wachtte netjes op zijn beurt zonder voor te willen dringen. Daarna naar de tweede verdieping waar zaal 3 gevestigd was (volgens mij van de zes zalen).  Ook hier in de zaal alles keurig. Ruime stoelen en geen megazalen, ik denk dat er maximaal 200 mensen in de zaal pasten en dat was prima te doen. 3D brillen werden zonder extra kosten gegeven (bij Arena betaal je een euro extra, maar dan mag je de bril meenemen, maar ik heb geen optie gevonden om een kaartje zonder bril te bestellen) en de effecten kwamen goed naar voren. Eten en drinken is op elke etage te verkrijgen, en omdat er geen hordes mensen zijn, kun je het er ook nog normaal kopen, zonder een kwartier eerder te moeten arriveren of een deel van je film te missen. Als ik een nadeel moet noemen: men houdt hier de ouderwetse aanpak erop na om een pauze in de film in te lassen, volgens eigen zeggen omdat "uit onderzoek"  gebleken is dat veel mensen dit willen. Ik behoor dan op dat gebied niet tot de doelgroep. Oh ja, en men heeft geen IMAX zaal, maar je moet een echte liefhebber zijn om dat heel erg te vinden.

Al met al is Cineworld een prima bioscoop, waar het toch wat relaxter is dan bij de Pathe locaties. Er zit volgens mij ook nog een aardig eetcafe tegenaan, dus als je een hapje of drankje voor of na de film wil, kan dat geregeld worden. Met drie films die ik toch graag op een groot scherm wil zien op komst, te weten Green Lantern, Captain America en Conan 3D, denk ik dat ik na de vakantie in Toscane hier nog wel een paar keer ga komen dit jaar.

Een mijlpaal.....bijna dan :-)

Toch leuk om zo ook je resultaat te zien!

Twee maanden geleden ben ik begonnen met het Start to Run programma. Het streven daarbij is uiteindelijk tweeledig: 30 minuten aan een stuk te kunnen hardlopen enerzijds en anderzijds 5 km te lopen (bij voorkeur in combinatie). Donderdag was het een vrij pittige schema voor de startende hardloper: 2 sessies van 10 minuten en 1 sessie van 12 minuten met daartussen rustpauzes van 2 minuten. Ik hoopte dat deze keer de GPS het goed zou doen, want de vorige sessie was daar een fout in opgetreden, waardoor de meeting van afstand verkeerd was gegaan. Na de laatste meters drukte ik de stopknop op Runkeeper op mijn iPhone in, zonder verder te kijken en ging ik even uitpuffen. Thuis gekomen, na een halve fles San Pellegrino opgedronken, keek ik weer even op mijn iPhone en wat schetste mijn verbazing: ik kreeg een melding dat ik de "5K badge" had verdiend en die krijg je na een loop van 5 km afgelegd te hebben!!!

Nou, ik stond daar met een grote smile op mijn gezicht! De eerste mijlpaal was gehaald, weliswaar nog niet aan een stuk hardgelopen en binnen 37 minuten, maar het is een hele mooie stap in de goede richting! Heerlijk om te zien dat het harde werken zich uitbetaald! Klein minpuntje: toen ik op Runkeeper zelf keek, zag ik dat ik "slechts" 4,9 km gelopen leek te hebben. Nou ja, vorige keer werd me een goede afstand door de neus geboord, dus ik wijt het maar even aan een afrondingsverschilletje :-). Op naar de 5 km in 30 minuten aan een stuk door!!!!

Ergernis

Maarten Ducrot en Herbert Dijkstra hebben dit vast gespeeld!

De afgelopen drie weken stonden toch wel een beetje in het teken van de Tour de France. Met name de bergritten zijn altijd een genot om naar te kijken, zeker als de tour nog zo open ligt als het nu nog steeds het geval is (ik schrijf dit stuk nu terwijl Thomas Voeckler gelost wordt en de gele trui lijkt te gaan verliezen). Maar naast de geweldige sport, heb ik ook een paar ergernissen. En dat zijn met name Maarten Ducrot en Herbert Dijkstra, de commentatoren van de NOS. Deze twee mannen doen mij elke dag weer terug verlangen naar Mart Smeets en Jean Nelissen. Los van het continue geouwehoer wat nergens over gaat (raar voor mensen die allebei op hoog niveau gefietst hebben) en het feit dat ze vaak de verkeerde renners noemen die in een kopgroep zitten, hebben de heren nu twee nieuwe termen geleerd die ze te pas en te onpas bezigen. Dat zijn Chasse Patate (tussen kopgroep en peloton blijven hangen) en Grinta (vastberadenheid). Prima om eens een nieuwe term te introduceren, maar allemachtig, als je allebei de term ongeveer acht keer per uur gebruikt, zodat het echt op gaat vallen, dan ben je je er zelf denk ik nog niet van bewust dat je de irritatiegraad bij je kijkers echt aan het opvoeren bent. Op een gegeven moment ben je het zo zat, dat je het geluid uitzet en Radio Tour de France gaat kijken. Ik stel voor dat de regie van de NOS deze heren eens wat collegiale feedback geeft......of de twee heren gewoon ontslaat.

Oud hout?

Hout uit het jaar 845?

Maandag was het de beurt van Daan om op schoolreisje te gaan (foto's hier te zien). Het weer werkte niet mee, het was erg regenachtig. Omdat we voor Daan geen regenjas hadden, kreeg hij 15 Euro mee (in plaats van de normale 5 euro) om iets van een poncho te kopen. Bij terugkomst uit het Archeon bleek Daan inderdaad een poncho gekocht te hebben, maar hij was ook de trotse eigenaar van een houten zwaard. Dat leek een wel wat grote aankoop voor de vijf Euro die we afgesproken hadden. Dat had Daan zelf ook wel in de gaten, dus toen hij thuis kwam begon hij gelijk aan ons te vragen "wat die 845 nou op het hout betekende". Hij was er zelf van overtuigd dat er maar 845 stuks gemaakt waren of dat het zwaard uit hout gemaakt was dat uit het jaar 845 kwam. Hij wist het bijna overtuigend te brengen, maar uiteindelijk kwamen we er toch gezamenlijk achter dat het waarschijnlijk betekende dat hij 8,45 Euro voor het zwaard betaald had. Nou, dat kon hij zich heeeeeelemaal niet herinneren. Op dat gebied heeft hij hetzelfde lange termijn geheugen als zijn vader..... 

Ze is van mij

Presentatoren "ze is van mij"

Ik las laatst een erg gepolariseerde stelling. Waarin hebben mannen nu eigenlijk interesse? Voetbal en vrouwen (nou ja, en horloges, auto's, eten.......uhhhh.....dit leidt af van het verhaal :-)). Nu zijn er ongeveer 100 praatprogramma's die over voetbal gaan, maar praatprogramma's over vrouwen, die zie je niet veel. Ik eerlijk gezegd ook niet, tot ik gisteren per ongeluk langs de talkshow "Ze is van mij...." van de VPRO kwam. Ik wist nog niet waar het over ging, maar bleef hangen vanwege de gasten, Hans Sibbel en Jeffrey Wijnberg (bekend psycholoog en vader van Rob Wijnberg, waar de tafel bij ons van onder de boeken ligt...). En we bleven kijken tot het einde, en dat gebeurd weinig bij Ans en mij met TV programma's. Leuke discussies (herkenbaar ook), met twee bijzonder uitgesproken gasten, die de discussie erg levendig maakten en ja, met Hans Sibbel is het natuurlijk altijd lachen (behalve als hij over zijn andere hobby, vissen, gaat praten, dan val ik altijd een beetje in slaap). Van Wijnberg kregen we de filosofische tip: Geef een vrouw gelijk en de man krijgt zijn zin. Die was wel erg diep, dus daar ga ik nog een nachtje over slapen. Maar het waren 40 minuten echt welbesteed (voordat ik naar Criminal Minds: Suspect Behaviour verder ging). Mocht je geinteresseerd zijn (ook als vrouw om nog beter te weten hoe mannen over je denken :-)), dan kun je de afleveringen bekijken op de site van de VPRO, via deze link. Ik heb me er in ieder geval goed mee vermaakt, dit was overigens aflevering 3, ik ga zeker 1 en 2 deze week ook nog even kijken.

Je kunt nooit genoeg horloges hebben

Vooruit, we houden hem :-)!

Het voordeel van het verzamelen van horloges ten opzichten van comics is dat ze minder ruimte in nemen :-). Anderzijds: over het algemeen zijn ze wel wat duurder. Ik ben een grote fan van Tag Heuer en Breitling, maar van Rolex was ik nooit zo een fan. Ja, toegegeven, de Rolex Daytona staat al jaren op mijn wish list, maar die lag net even buiten de grenzen voor wat ik aan een horloge uit wil geven. Een korte tijd geleden gaf een collega van me, ook een horloge freak, aan dat hij wel van een van zijn horloges af wilde, omdat hij er simpelweg een beetje uitgekeken op was (kan gebeuren). En of ik het model wilde zien. Nou zeg ik daar geen nee tegen en na een eerste bezichtiging had ik gelijk vastgesteld dat Rolex nog een bijzonder mooi model maakte, namelijk de Rolex Milgauss GV. In essentie is het een, zeker voor Rolex, eenvoudig horloge, weliswaar met een schitterende stalen band en natuurlijk een van de beste uurwerken in de business.

Voor mij sprongen er echter verder nog drie dingen uit, waardoor ik toch wel weg ben van het horloge: het groene glas dat een extra mooie tint geeft, de secondewijzer in de vorm van een bliksemschicht en het gevoel was je krijgt als je het horloge om je pols doet (je voelt het zitten, maar het is een lekker gevoel, zeker niet te zwaar). Dus dat bij elkaar opgeteld was ik verkocht. Nu alleen nog even beslissen of ik voor de ruil ga of voor een koop. Hmmm.....een echte verzamelaar, verkoopt niet zoveel......

Mobiel Internet in het Buitenland

De telefoon die meeging naar Zuid Afrika

Weten jullie nog wel, vroeger ging je op vakantie en dan was je nagenoeg onbereikbaar voor het thuis front. Het beste wat je kon doen was het telefoonnummer van je hotel geven en dat was het dan. Zo ging het bijvoorbeeld ook in de reeds veel gememoreerde reis van "The Boys" in 1993, waar families in de stress schoten, want na de eerste tijd in New York was het onduidelijk waar we zouden verblijven. In 2000 toen ik met Ans op huwelijksreis ging naar Zuid Afrika was het al een stuk anders, want toen zit de mobiele telefoon in de bagage (de klassieke Nokia 5110) en konden we keurig inbellen waar we zaten en zelfs kleine tekstberichtjes (je weet wel, een sms :-)) sturen naar andere gelukkigen die ook zo een apparaat hadden, maar binnen de familie en vriendenkring waren dat er nog niet zo uitzonderlijk veel. Een paar jaar later, in Griekenland, dook ik regelmatig een Internet cafe in voordat ik naar het strand liep, om mijn webmail van CMG te controleren, zelfs met een dusdanige frequentie dat door mijn toenmalige directeur, Vincent Lucas, mijn account tijdelijk geblokkeerd werd.

Mobiel internet: niet meer weg te denken!

In 2006 nam ik voor het eerst mijn laptop mee op vakantie om hem in Italie aan een Wifi van het vakantieparadijs te hangen en dat deed ik vanaf dat moment iedere vakantie. De laatste jaren gebruik ik echter steeds meer mobiel internet, op iPhone en iPad en voor mijn werk tot voor kort ook op de Blackberry. Eigenlijk kan ik het gebruik van Mobiel internet nauwelijks nog wegdenken uit mijn dagelijks handelen. Als je in Philadelphia de weg kwijt bent, dan gebruik je Maps om weer op het rechte spoor te komen. Als je in Rome iets moois ziet in het Colosseum dan stuur je even een tweetje om het je vrienden te laten weten en als je in Miami naar een hotspot gaat zoals het basketballen bij de Miami Heat dan check je even in via Foursquare. En voor de communicatie wil je toch je email op blijven halen en je Whatsapp altijd beschikbaar hebben! In Nederland is dat allemaal prima, zelfs als er gedifferentieerd gaat worden in prijs ipv de 9,50 one size fits all (met klote bereik van T-Mobile). Maar in het buitenland gaat het snel in de prijzen lopen! Zo had ik een weekje India achter mij liggen met een rekening van 490 Euro (zakelijk verbruik), terwijl een weekje USA in totaal ook tot een flink bedrag optelde. Dat zijn toch echt serieuze bedragen!

Gelukkig wordt hier door de Telecom providers op ingespeeld. Want over drie weken ga ik naar Italie en dan wil ik natuurlijk wel gewoon mobiel internet blijven gebruiken, maar niet de hoofdprijs blijven betalen! Maar om nou te zeggen dat het allemaal echt heel erg duidelijk is, dat ook weer niet. Zeker de koningen van onduidelijkheid op mobiel gebied, mijn vrienden van T-Mobile (het wordt het tijd om die te ditchen), maken er een sport van om wel een aanbieding te hebben, maar om hem wel heel erg goed te verstoppen. Over de aanbieding op zich kan ik niets anders zeggen dan "the price is right". De Travel & Surf aanbieding is erg goedkoop. Normaal 14,95 maar de komende vakantieperiode slechts 7,50 per week! Daar kun je het zeker niet voor laten liggen. Nu alleen nog even controleren of het zo is dat je dan ook in het buitenland van het T-Mobile netwerk gebruik moet maken. Dan is de aanbieding misschien eenvoudig gedaan, want bereik heb je toch nooit :-).

Vodafone doet het iets beter qua duidelijkheid. Zij hebben een Data Dagbundel voor 7,50 per dag. Dat is ook niet echt gratis (ben je drie weken weken, dan is het toch even 150 Euro wat je erdoorheen jaagt), maar substantieel lager dan als je normaal gebruik hebt. En de kans dat je een verbinding krijgt is wat hoger. In ieder geval dus nog een extra klus op de dag van vertrek: even de providers bellen om de service in te laten schakelen!

En voor alle zekerheid toch ook nog maar even Rosa dei Venti gemaild: er is gelukkig een Wifi verbinding aanwezig, dus als alles mobiel uitvalt, dan kan ik via die route in ieder geval nog het blog bijwerken :-).

De Kwekerij

Prachtige tomaten bij De Kwekerij

Toen we een paar weken geleden uit eten waren bij Vermeer, vertelde chef de cuisine Chris Naylor dat hij zijn groenten altijd haalde bij De Kwekerij op de Osdorperweg. Nu wil het geval dat De Kwekerij ook vanaf begin juli besloten had om twee dagen per week (vrijdag en zaterdag) voor particulieren haar deuren te openen. Daarom had Ans het goede idee om vanmiddag eens langs te gaan. Bij aankomst kwamen we in de "winkel"  wat in dit geval niet veel anders was dan een ruimte met daarin een aantal bakken met daarin de producten. Maar wat een prachtige producten zijn het, daar kun je niks over zeggen!!! De verscheidenheid aan kleuren en vormen van de tomaten en paprika's was echt geweldig. En voor Daan (die overigens niet mee was, omdat hij een feestje van Thymo had) lag er een bak met prachtige snack komkommertjes. Ook was er een grote verscheidenheid aan kruiden, die allemaal lekker smaakten en roken.  Genieten geblazen!!

Paprika's in alle soorten en maten!

Voordat we echter iets mochten kopen, kregen we een rondleiding door de kassen. Leuk om te zien hoe men dat allemaal doet, maar wat nog bijzonderder was, was het business model, namelijk dat veel van het oogstwerk gedaan werd door mensen aan de zelfkant van de maatschappij, met name dak- en thuislozen en drugsverslaafden. Dat maakt het allemaal niet makkelijker om het werk allemaal ingepland te krijgen, maar wel een stuk goedkoper, want de "plukkers"  komen met name voor de sociale contacten, verder krijgen ze een zeer beperkt aantal Euro's per dag, plus een warme maaltijd. Toch zijn er mensen genoeg die hieraan deel willen nemen, dus het vervuld ook zeker een rol binnen de maatschappij. Aan het eind van de rondleiding mochten we in de winkel toch nog iets kopen (aardig, he :-)). We vertrokken uiteindelijk met twee tassen vol met heerlijkheden (ook een erg goede zelfgemaakte pesto) en moest ik de mega som van wel 14 Euro betalen. Onbegrijpelijk lage prijs voor producten van zulke hoge kwaliteit.

Alle groenten zijn "van het seizoen", dus altijd vol van smaak. Ik weet zeker dat ik hier meer ga komen. De Kwekerij, een echte aanrader voor slow food smulpapen!!!

Interactieve TV

Het bleek toch lastiger dan verwacht!

Vorige week kreeg ik een schrijven (dat is toch wel een mooi oud Hollands woord, vind ik, dus dat moet ik bezigen :-)) van Ziggo, waarin een mooie aanbieding werd gedaan om een nieuwe decoder aan te schaffen met daarin een HD recorder en de mogelijkheid tot het gebruik van Interactie TV, wat het mogelijk maakt uitzendingen te pauzeren, maar ook om zaken als Uitzending Gemist op de televisie te bekijken of video on demand af te nemen. Omdat de decoder in de aanbieding was (van 499 voor 199 Euro) kon ik die niet laten liggen. Bij de bestelling was de vraag of je zelf ging installeren of dat er een monteur moest komen voor de somma van 70 Euro. Hoe moeilijk kan het zijn, dacht ik, dus ik trok de grote broek aan en bestelde het pakket zonder de monteur. Gisteren kwam ik thuis en er stond een giga pakket op me te wachten. Gelukkig meer lucht dan inhoud. De inhoud van de doos bestuderend kreeg ik het echter Spaans benauwd. Wat een ingewikkelde tekeningen......

Na de handleiding drie keer gelezen te hebben dacht ik het goed begrepen te hebben en leek het erg mee te vallen, want ik had al een versterker laten installeren drie jaar geleden, dus volgens mij was het een kabeltje ompluggen. Dus nieuwe decoder erin, oude smartcard gebruiken en daar gingen we. En het ging verbluffend goed. Na 15 minuten waren alle kanalen weer ingesteld, deed de harddisk recorder het, deed de pauze functie het, alles deed het......behalve de interactieve TV. Nog eens twee uur zoeken, drie keer de installatie opstarten, maar nog steeds niets. Na anderhalf uur met Ziggo aan de telefoon gehangen te hebben (nou ja, drie keer doorgezet en heel veel wachttijd), bleek dat ik uiteindelijk toch een andere breedbandversterker er tussen diende te gaan plaatsen. Maar dat is toch even teveel techniek voor een simpele programma manager. Dus ik moest mijn meerdere (h)erkennen in deze installatie box en ik kwam er niet onderuit om op 20 juli toch de monteur langs te laten komen (ook mijn gezin is er blij mee, want dan hoeven ze niet tegen mijn chagrijnige gezicht aan te kijken als ik gefrustreerd de boel op zijn plek probeer te krijgen :-)). Ik denk dan maar dat het ook echt een kracht is om te weten wat je wel kunt en wat je uiteindelijk niet kunt, dus ik voel me niet te groot om een verkeerde inschatting toe te geven :-),

Een kistje tomatensap

Big Tom: pittig en lekker!

Iedere maand is er een "pure markt"  in Amsterdam Oost. Een aanrader voor mensen die van lekker eten houden (er zijn ook allemaal ecologisch verantwoorde en artistiekerige dingen als kleding en kunstvoorwerpen, maar die laat ik altijd links liggen). Een van de dingen die ik op de pure markt ontdekt heb is Big Tom: een tomatensap cocktail, die lekker pittig is. Nu heeft de verkoper altijd wel een flesje of drie bij zich, maar dat is toch snel op. Dus afgelopen keer maar de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of hij er nog meer had. Dat was niet het geval, maar via zijn site was het te bestellen (www.desmaak.com). Uiteraard 's avonds even gekeken en niks te vinden. Bleek dat ik via de site een mail kon versturen om het aan te vragen (tja, dat is nog eens straight through processing :-)). Maar daarna ging het soepel, binnen drie dagen had ik een doosje van 24 flesjes binnen. Goede service! Voor liefhebbers van tomatensap met een stevige scheur tabasco en Worcester sauce: even een keer naar de Pure Markt om een Big Tom te proberen, highly recommended!!!

Het laatste plaatje

De Rosse Grutto is binnen!!

De spaaractie van de Albert Heijn zit er inmiddels weer op. Deze keer geen voetbalplaatjes, maar het verzamelen van dierenplaatjes, ingedeeld in leuke categorieën als "dieren met hele grote families"  en "dieren die heel lang kunnen slapen". Nu gaat het verzamelen natuurlijk in het begin heel snel, maar de laatste kaartjes kunnen heel frustrerend zijn. Donderdag werd de balans opgemaakt, want er waren nog maar een paar dagen te gaan. Er moesten er nog drie gevonden worden. Geluk was met ons, want vrijdag werd er al een gevonden. Hinkje had nog een dubbele, zodat de jacht op de laatste kaart, de rosse grutto, kon beginnen. Vele pakjes en onderhandelingen met vriendjes later, was er nog steeds geen grutto. Frustratie begon hoge vormen aan te nemen. Zondag was er nog steeds ontbrekend kaartje en er werden alle plannen gemaakt om op school of op de naschoolse opvang verder de onderhandelen. Oma Willy bleek echter op de verjaardag van Joost nog een zakje bij zich te hebben en wat wil het toeval: daar zat de rosse grutto in! Een harde kreet en een dansje om de tafel was het vervolg van Daan en met veel ceremonieel gebaar werd de grutto in het boek opgenomen. En nu het vol is, kan het zonder verder ooit nog gelezen te worden in ieder geval met een gerust hart de kast in :-).

Zwemfeest tijdens de verjaardag van Joost

Bommetje!!!!

Na het diner bij De Nederlanden, was het zondag tijd om de verjaardag van Joost te vieren. Normaal doen we dat in Zutphen, maar omdat Hinkje op Daan en Jeroen had gepast en de vakantie in het oosten reeds begonnen was en Joost en Yinte het wel leuk vonden om een weekendje weg te zijn, deden we het in Halfweg. Voor Joost ook leuk, want dan kon zijn grote vriend (letterlijk :-)) Morrison ook op zijn verjaardag komen. 's Ochtends zag het er nog weg druilerig uit, maar hoe verder we op de dag kwamen, hoe mooier het weer uiteindelijk werd. Voor Joost was het sowieso al erg zonnig, want hij werd ongelofelijk verwend met veel Warhammer spullen en veel geld (wat uiteindelijk ook zo maar eens in Warhammer spullen omgezet kan gaan worden).  Toen om een uur of drie iedereen binnen was, was het kwik wel tot een graad op 23 gestegen. Tijd volgens opa Hans voor een verfrissende duik (hij was goed voorbereid, want zijn zwembroek had hij meegenomen!) En als er een schaap over de spreekwoordelijke dam is, dan volgen er natuurlijk snel meerdere. Dus voordat we ook maar verder boe of ba hadden kunnen zeggen, hadden alle kinderen ook hun zwemkleren aangetrokken en had opa opeens zes kinderen om zijn nek hangen!!!

Het winnende team, vonden we zelf

Dat kon ik deze 65 jarige natuurlijk niet alleen op laten knappen, dus spoedde ik mij ook naar boven om mijn zwembroek aan te trekken. Ik werd echter ingehaald door oma Willy, die inmiddels ook al badpak en badmuts aan het getrokken en al het water in was gegaan. Ik moest dus uiteindelijk genoegen nemen met de bronzen medaille in de categorie "volwassenen". Wat volgde was een water gevecht (Morrison wordt een beetje te groot en sterk :-)), waarin de kinderen dwars door het water stuiterden, afwisselend door het water geslingerd door opa en mijzelf en daarna een potje waterrugby tussen de twee volwassen (nou ja, fysiek dan) mannen en alle kinderen.  Hoewel we geen directe score hebben bijgehouden, maar ik weet zeker dat Hans en ik vonden dat wij op zeker gewonnen hebben. Gezien het bijzonder grote verschil heb ik het de anderen maar niet gevraagd ...:-).

Na deze flinke afkoelingsperiode was het tijd om de barbecue aan te zetten. Dat was deze keer makkelijk, ik had bij slagerij Melman in Vijfhuizen gewoon een voorbereide schotel besteld. Dat was best ok, uiteraard is als je de bereiding zelf doet het toch lekkerder, maar dit was erg makkelijk en dat was voor vandaag een vereiste. Een aanrader! Er werd nog veel gediscussieerd en gelachen aan onze 16 persoons tuintafel (wat overigens een echt Italiaans tintje aan het geheel gaf, mooie voorbereiding van de vakantie), waarna iedereen zoetjes aan weer richting huis ging. Een mooie afsluiting van een bijzonder geslaagde dag!

65 jaar, dat is een feestje waard!

Mooi dessert!

Dit jaar worden zowel Hans als Leny 65 jaar (sterker nog, Hans is het al en heeft er geen problemen mee, moeders is wat terughoudender :-)). Om dit te vieren gingen we zaterdag naar De Nederlanden om met de familie (exclusief kinderen) dit heugelijke feit te vieren. We hadden Hinkje zo gek gekregen om op Daan en Jeroen te passen, waarbij het hielp dat Joost en Yinte er ook bij waren, zodat wij om half zeven bij De Nederlanden arriveerden. Hans, Leny en Michel waren er al en onder het genot van een uitstekende champagne en de amuses druppelden de andere ook binnen. Om half acht gingen we aan tafel, waar de brigade van De Nederlanden een aparte ruimte voor ons gereserveerd had. Daar startte het acht gangen diner. Wel even wennen dat enkelen aan tafel als drank cola of bier namen, dat zie ik niet vaak in een Michelin sterren restaurant, maar het is maar wat je lekker vindt. Daarna was het genieten geblazen met echt geweldige gerechten die Bas (in afwezigheid van Wilco) op tafel toverde. De snoekbaars uit de Vecht was weer helemaal super, maar ook de vegetarische gang was uitstekend. En speciale aandacht ook voor de sparerib van Baambrugs big, parelhoen en de kalfshaas, die zo botermals waren, dat de aanwezigheid van een mes eigenlijk niet noodzakelijk was.

Om ongeveer half twaalf was het diner gereed en kort daarop vertrokken de eerste gasten. Een half uur later gingen drie anderen en zoals het Ans en mij past, bleven wij als laatsten samen met Hans en Leny over. Om ongeveer 1 uur vertrokken wij ook naar huis, terwijl Hans en Leny in het hotel van De Nederlanden bleven, waar ze heerlijk na konden genieten van de avond (de overnachting was een cadeau van Danielle, Edwin, Ans en mij en ik was blij om te zien dat er goed gebruik van werd gemaakt).

Hans en ma, bedankt voor een heerlijk diner en een heel gezellige avond!!! Op nu naar de volgende mijlpaal, 12 1/2 jaar huwelijksfeest!!

Het waren drie geweldige dagen!

En daar gingen de Amex credit cards

Kort geleden was ik aan het uitzoeken hoe ik het beste een nieuwe credit card aan kon vragen, zodat Ans ook daarmee vanaf de zakelijke rekening kon betalen. Bij Rabobank was het niet direct duidelijk hoe we dit konden doen, en toevallig kreeg ik ook nog een mail van American Express dat ze een goede aanbieding hadden (weinig kosten eerste jaar en direct 20.000 extra KLM Airmiles). De keus was snel gemaakt! Aanvragen van de AMEX kaart ging snel, en ook het omzetten naar de bedrijfsrekening ging zonder problemen. Dinsdag deed ik gelijk de eerste betaling (om de airmiles binnen te halen :-)) en ook dat verliep prima. Wat schetste daarom mijn verbazing dat ik gisteren een brief kreeg dat er een incasso van 1 cent mis was gegaan en dat daarom mijn kaart geblokkeerd en opgeheven was. Dat is wel erg rigoureus. Vanochtend gelijk even gebeld om na te vragen en inderdaad, kaart was geblokkeerd en al uit het systeem gehaald, dus als ik een nieuwe wilde, dan moest ik maar gewoon weer een nieuwe kaart aanvragen via het normale proces.

Op mijn vraag wat er dan fout was gegaan was het antwoord: "dat kunt u toch in de brief lezen, de incasso is mis gegaan". Ja, dat begreep ik al, maar is het dan niet erg streng om gelijk de boel te vernietigen en hadden ze enig idee waarom de incasso mis was gegaan. Antwoord daarop: "nee meneer, dat weten we niet, zoekt u dat maar zelf uit bij uw bank". Toen ik vervolgens aangaf dat ik dan geen AMEX kaart meer ging nemen, omdat als ik niet wist wat er fout was gegaan, de kans groot was dat ik weer een kaart kreeg die teruggetrokken werd, werd mij vervolgens gemeld: "prima meneer, ik wens u nog een heel fijne dag vandaag". Uhhh.....is dat geen vreemde opmerking als u mij als klant wilt behouden? "Ach meneer, de incasso is toch fout gegaan, dus kennelijk bent u niet in bezit van voldoende liquide middelen". Pardon?? Ik was er gelijk klaar mee, hing de telefoon op en de volgende actie was om een schaar te pakken en de kaart door te knippen. Wat een ongelofelijke slechte service van American Express, ik kan daarom uit de grond van mijn hart zeggen dat ik niemand, maar dan ook echt niemand aanraad om zaken met dit bedrijf te doen. Dit is echt slecht.......

Koorts

Hoge temperatuur bij Jeroen

Vanmiddag was het weer tijd voor een nieuwe hardloopsessie. Onderweg hoorde ik een voicemail van Ans dat Jeroen ziek was en dat zij hem en Daan op ging halen. Bij thuiskomst lag Jeroen voor oud vuil op de bank. Hij was wel warm, maar verder nog niets. Toen ik echter met mijn ongelofelijk sexy strakke hardloopbroek en shirt aan weer beneden kwam, klaagde Jeroen over steken in zijn zij. Dat maakte Ans en mij wat ongerust, want hij zou toch geen ontsteking aan zijn blinde darm hebben..? Na contact met de huisartsenpost bleek het toch verstandiger om even langs te komen, dus na een snelle omkleedactie (je wil de verpleegsters toch niet gek maken :-)), reden we naar het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp. Na even gewacht te hebben, mochten we bij de arts naar binnen, waar Jeroen onderzocht werd en erg hard moest lachen, omdat de stethoscoop hem kietelde. Gelukkig bleken er geen aanwijzingen te zijn dat er iets ontstoken was, dus na een minuut of tien mochten we weer terug naar huis, waar Jeroen op de bank in slaap viel en nu lekker ligt te ronken. Helaas geen tijd meer voor een rondje Spaarnwoude, maar dat doen we dan morgen maar, een dagje later dan Evy wilde, maar ja, in dit soort gevallen gaan de kinderen toch eventjes voor!

Moeder - Zoon uitje

In september naar Danny en Henk

Als tiener en twintiger had ik een vrij beperkte smaak in muziek. Het moest hard zijn, het moest snel zijn en het moest in het engels gezongen worden (hoewel het gebrul soms toch niet te verstaan was, maar vooruit :-)). Dat was wel even wat anders dan ik van huis uit meegekregen had, wat in essentie betekende dat het anders was dan mijn moeder graag draaide. Zij hield het toch liever bij Nederlandstalig en bij grote voorkeur Amsterdamse klassiekers, waarbij Andre Hazes toch wel veruit de favoriet was. Dat kon ik toen toch moeilijk pruimen, maar hoewel dat het geval was, zag ik wel dat mijn moeder ook in moeilijke tijden hier kracht uit haalde en plezier aan beleefde, zodat uiteindelijk deze muziek toch een heel warm plekje in mijn herinneringen heeft gekregen. En vond ik het uiteindelijk dus erg verdrietig toen Andre een kleine 7 jaar geleden overleed. Niet zozeer voor de man zelf (je gunt het niemand, maar echt heel gezond had hij nou ook weer niet geleefd), maar met hem ging een stuk persoonlijke geschiedenis en een stukje Amsterdam dat er nu gewoon niet meer is verloren.

In de loop der jaren is mijn smaak wat bijgesteld en waar ik nu ook erg kan genieten van Frank Sinatra, Miles Davis, Chet Baker en Dean Martin, is een stukje Andre Hazes op zijn tijd ook gewoon lekker om te luisteren. En ja, dat is ook het terug keren naar de Amsterdamse wortels die ik toch heb. Nu kreeg ik enkele maanden geleden het programma van Theater de Meervaart in de bus en na het lezen daarvan, zag ik dat in september er een show is van Henk Poort en Danny de Munck, die in deze show de echte Amsterdamse sfeer met dito klassiekers neer willen gaan zetten. Het idee was snel geboren om eens wat quality time met mams te spenderen, die zag het gelukkig zitten om haar liefste (en enigste :-)) zoon te begeleiden, dus 25 september zitten wij lekker mee te brullen met Henk en Danny! Ik heb er zin in!!!

Run - Bike- Run to you

De records worden continue verbetert en bijgehouden

Een maandje geleden begon ik na een "spur of the moment decision" met het Start to Run programma. De eerste keer was het even aftasten, maar het ging wel aardig, los van de vreselijke pijn in mijn rechterkuit :-). Na een paar lessen bedacht ik mij dat ik ooit de Runkeeper app op mijn iPhone had gezet en ging die ook gebruiken. Dat werkt best motiverend, want je kun al je mega prestaties (ik voel me al bijna Sebastian Coe :-)) vastleggen en dat visuele aspect werkt bij mij toch wel goed, naast de intrinsieke motivatie om naast de mentale prestaties op mijn werk ook een keer sinds tijden weer eens een fysieke prestatie neer te zetten. Ik heb tot nu toe nog geen les in het schema gemist (zelfs in de 34 graden van vorige week ben ik keurig doorgegaan, dat was overigens wel even serieus afzien). Daarnaast probeer ik op de rustdagen ook de benen in beweging te houden, door dan een paar kilometer te fietsen. Beetje raar gezicht op mijn tour fiets, want daar heb ik nog een paar fietstassen aan laten monteren (de lachers heb ik in ieder geval op mijn hand). Ook dat is keurig in Runkeeper vast te leggen, ook samen met mooie kaartjes welke route je afgelegd hebt.

Met mijn derde aspect waarop ik moet trainen, het zwemmen ben ik nog niet begonnen. Voornemen is om dat tijdens de vakantie te doen, omdat er dan op het villa park een 25 meter bad aanwezig is en dan de drempel het kleinst is om de start te maken, in het zwembad in mijn tuin is het wel erg veel keren op een afstand van 8 meter in de lengte :-).

Streven dus om in juni 2012 een kwart triathlon te gaan doen, de eerste proeve van bekwaamheid is op 11 september in Schoorl voor de 4 km loop die daar gehouden wordt. Dat gaat zeker lukken, maar wel een keer leuk om het wedstrijd element er ook aan toe te voegen. Aanmoedigingen zijn welkom!!

Lekker zwemmen

Als de zon schijnt, is het goed toeven in het zwembad!

Hoewel het gisteren aan de frisse kant was, was er toch tijd om het zwembad weer eens uit te proberen. Maar met vier kinderen die continue om je nek hangen, blijft het lastig. Vanochtend speelden Ans en ik de handige Harries (of Buurman & Buurman, dat mag ook...) om de solar mat die het water moest gaan verwarmen aan te sluiten. Was nog een heel karwei en het lukte ook niet helemaal, want omdat er nieuwe koppelstukken bij moesten komen vanwege het feit dat wij een zoutwaterpomp aan hadden gesloten tov de meegeleverde pomp, ontbraken er onder andere een paar knelkoppelingen, die toch wel essentieel bleken te zijn. Maar na een half uur zat de boel vast en brak ook de zon nog eens goed door. Kijk, dan mag je natuurlijk niet klagen! Het werd lekker warm en ook het water warmde een beetje op, zodat Daan en Jeroen deze dag vier speelsessies hadden: een gezamenlijk, een met Ans en twee met mij, waarbij een spelletje overgooien en punten scoren met de bal het summum was, zeker toen Daan op eigen initiatief telkens de regels veranderen en Ans als ballenmeisje zich opwierp om de bal die nog wel eens het bad uit vloog te gaan halen. Dat hadden de heren snel door! Om half acht gingen ze dan uiteindelijk het water uit en met blosjes op de wangen (van de energie en ik denk ook nog wel van de kou :-)), schoven ze zo door het bed in! Voor iedere ouder met kinderen die niet naar bed willen een gouden tip: koop een groot zwembad, het kost je 31.000 liter water en 150 kg zout erin, maar dan heb je ze er ook zo onder!!

Tweede culinaire catastrofe in Halfweg

Is dit Jambalaya? Echt niet!!

Zaterdag kwamen Hinkje, Joost en Yinte op bezoek en zou Ans Jos en Willy van Schiphol afhalen. De hele tak van de familie van Ans was dus in Halfweg en het leek ons leuk om dan eens gezellig bij te praten. Ik wilde dat graag omlijsten met een dinertje, en had het lumineuze idee om dat dan te gaan doen bij het tweede nieuwe restaurant in Halfweg te doen, de weer net geopende Brasserie Het Gemaal. Mijn bezoek aan Het Zwaantje had ik nog in het hoofd, dat was geen feest, dus dit moest zeker beter zijn.

Na een korte, maar lekkere wandeling van 15 minuten arriveerden we. Het terras bij Het Gemaal was altijd al goed en het was er zeker niet minder op geworden. Alles helemaal vernieuwd en een lekker zonnetje, dat ziet er goed uit. We schuiven even aan, worden hartelijk begroet, het zonnetje is lekker, dus gaan we buiten eten? Hmmm.....nee, toch maar niet, want voor we het weten steekt er een flink windje op en dat voelt toch wel koud, dus verhuizen we weer naar binnen, waar het er ook goed uit ziet.

Daarna gaat het echter rappe gang naar beneden. We wachten 10 minuten op de eerste drankjes en dan wordt de kaart er niet bij gebracht. Hmmm.....dat is vervelend, even vragen, en oh ja, die moesten we nog geven. Wat opvalt is dat het personeel erg weinig ervaring heeft, ondanks dat ze wel aardig en enthousiast zijn, met name de ober die ons helpt. We besluiten tot een paar makkelijke zaken als voorgerechten (brood met tapenade, olijven, dim sum en nacho's met guacamole) en dan hoofdgerechten (waarvan 3 kinder menu's, 3 keer sate, jambalaya, zalm en een vegetarische pannenkoek met spinazie). Na 10 minuten komt de ober terug. Blijkt dat de chef zich vanochtend ziek heeft gemeld, dus de nacho's en dim sum lukt niet. Uhhh.....ok......wel een beetje raar (is er een chef kok nodig voor een paar nacho's?), maar het is niet anders.

Zalm met geschifte saus, ook echt smerig!

En daarna begint het lange, lange, lange wachten. Na een uur en tien minuten vraag ik maar eens of de gerechten al door komen. Ze komen er zo aan, wordt me gezegd. Twintig minuten later vraag ik het nog een keer, ik ben inmiddels het idee aan het krijgen dat ik bij een aflevering van Hell's Kitchen ben beland. De ober informeert en geeft aan dat ze bijna klaar zijn, de gerechten worden nu afgemaakt (wat zijn ze aan het doen, moet de kip voor de sate nog geslacht worden??). Na anderhalf uur komen eindelijk de gerechten. Let wel: wij waren als eerste in het restaurant en bestelden toen er niemand anders was, inmiddels is het vol (ik heb medelijden met de mensen die "pas" om half acht binnen kwamen). Ook het uitserveren duurt lang, de laatste van onze groepen moeten nog 5 minuten wachten, terwijl voor de andere het "feest"  al uitgeserveerd is. En ik kan niet anders zeggen: dit is echt slecht wat we geserveerd krijgen. De kinderen kijken een beetje beteuterd, want ze krijgen aardappel partjes, terwijl ze patat beloofd was. Daan had netjes vooraf gevraagd of zijn hamburger op een broodje kwam en wat ontbrak er? Jawel het broodje. Ketchup en mayonaise voor de "patat" was vergeten en werd met zuchten en steunen gebracht (voor vier personen drie kuipjes mayonaise, de ketchup is nooit gearriveerd).

Het kon dus slechter dan Het Zwaantje.....

 Maar de kwaliteit van de jambalaya was echt schandalig. Er lag een half gaar en te vet stuk kip op (ik ken Jambalaya uit New Orleans, zo ziet het er niet uit), de gamba's zijn taai en de rijst is volstrekt smakeloos. Ans haar zalm is gedrapeerd onder een saus die was gaan schiften, hoe smerig is dat. Na verloop van tijd komt de ober vragen of alles smaakt. Nou, niet dus. Hij is oprecht teleurgesteld en gegeneerd, en gaat ermee terug naar de keuken, wat resulteert in een vaststelling dat ik gelijk heb. De uitleg is dat de chef kok dus ziek was, de second in command op vakantie en er via het uitzendbureau geen goede kok meer te krijgen was, en dat het met een dergelijke drukte moeilijk was om alles op orde te houden (nogmaals: wij waren de eersten, dus dat argument van de drukte speelt volgens mij nog niet zo...). Ik begrijp het wel, maar als klant heb ik daar natuurlijk geen boodschap aan, als je het niet aan kan, dan moet je de zaak maar dicht doen, dat is beter dan dit serveren, of desnoods de "moeilijkere"  gerechten van de kaart halen voor deze avond, wellicht dat de XL Burger me wel goed gevallen was. Uiteindelijk gaat de jambalaya en de helft van de zalm van de rekening. Dat is op zich wel netjes, maar het maakt het niet goed, want uiteindelijk was de avond er wel door verstiert. Dus op de vraag of we nog een dessert willen gebruiken, antwoorden we beleefd nee, want voor een dergelijke kwaliteit ga ik niet weer anderhalf uur wachten.

Erg jammer dat we weer een culinaire catastrofe in Halfweg meegemaakt hebben. Misschien dat ik het nog een keer een kans geef, als de kok er wel weer is (maar eigenlijk is het te zot dat het helemaal op 1 man zou hangen), want de locatie is echt geweldig, zeker bij goed weer. Dat hebben ze dan wel weer voor op Het Zwaantje. Maar ja, een keer een echt goed eetcafe in Halfweg, dat zou best eens een keer leuk zijn!

Black Spiders en Face to Face

Zware riffs. Dat is het handelsmerk van de Black Spiders. Deze nieuwe band uit het Verenigd Koninkrijk heeft daarop redelijk goed leentje buur bij een grootmacht als Black Sabbath gespeeld. Via een tip op de site voor ouwe rockers, Sleazeroxx, kreeg ik de tip om eens wat nummers te beluisteren van hun debuut cd (Sons of the North) en verdomd, dat viel echt niet tegen. Sterker nog, het was verrekte goed. Alle nummers klinken als een klok en swingen als de spreekwoordelijke tiet, maar zijn dus wel altijd omlijst door een zware gitaar en een beetje "doom"-achtig geluid. Lastig uit te leggen, je kunt het beter zelf luisteren, dan weet je snel genoeg of het iets voor je is of niet. En met een liedje als "KISS tried to kill me" laten deze heren zien dat ze naast heavy muziek ook wel een goed gevoel voor humor hebben en zichzelf niet zo heel serieus nemen. Dat spreekt mij altijd wel aan als een band zichzelf ook kan relativeren. Uiteraard is de hele CD via Spotify te beluisteren, dus voor geheel gratuit kun je een poging wagen. En dat moet ons als Nederlanders toch altijd wel aanspreken.

Overigens bleek een oude favoriete band van me, Face to Face,  ook een nieuwe CD uitgebracht te hebben en nog te gaan toeren ook. Twee keer rampspoed: de cd is niet op Spotify te beluisteren en ook op Grooveshark is de nieuwe CD niet te vinden. En ze komen ook naar Nederland, maar wel op 17 augustus, als ik van mijn vakantie in Toscane aan het genieten ben. Lekker gepland van deze vrienden!!