Ik vond deze zo leuk, dat ik er een post van maak!

Erg leuk cadeau

Wat een lief cadeau

Het was inmiddels alweer een tijdje geleden, maar onze familie was het niet vergeten: 3 september waren Ans en ik 12,5 jaar getrouwd, maar we besloten er niet zoveel aan te doen (komt nog wel een keer als we een geweldig idee krijgen). Op mijn verjaardag vorige week, kreeg ik een cadeau aangereikt. Niet geheel gek dat ik dacht dat het voor mijn 43ste geboortedag was, maar het bleek een geschenk van de familie te zijn, die Ans en mij een heerlijk weekend in Maastricht aanboden (inclusief opvang voor Daan en Jeroen, lekker hoor....). Daar hebben we mooie herinneringen liggen van diverse weekenden, zowel in de stad als in de wandelgebieden dicht in de buurt. We hebben keuze uit twee mooie hotels: een in het centrum en een kasteel net buiten Maastricht, eens kijken waar we deze keer de nadruk op willen leggen bij ons bezoek. Een ding is zeker: met vijf restaurants in Maastricht die Michelin sterren hebben, is er in ieder geval wel wat lekkers te bikken! Lieve familie, bedankt voor het cadeau, we waarderen het zeer!

Nog een keer Niven?

Vintage Niven, uit het Westland

Een tijdje geleden bezochten we het restaurant Niven in Rijswijk,  gebruik makend van een Groupon bon (toch 99 Euro korting, die laat je dan toch niet liggen). Het was een prima avond, die uitstekend eten met soms een wat middelmatige bediening verenigde. Afgelopen week kreeg ik wederom een aanbieding van Groupon die het "tasting menu" van Niven in de aanbieding had. Je vraagt je dan toch af waarom dat gedaan wordt: gaat het zo slecht met het restaurant dat dit nodig is, of was het een doorslaggevend succes. Hoewel ik zeker bij Niven genoten hem, liet ik deze keer de aanbieding lopen, want ik wilde dan toch liever iets anders proberen. Ik wist nog niet wat, maar dat werd vanzelf opgelost. Want daags nadat de aanbieding voor Niven afgelopen was, kwam er een aanbieding voor De Saffraan, een interessant in Amersfoort gevestigd restaurant met 1 ster. De kaart ziet er goed uit en qua locatie is het iets wat ik nog nooit gedaan heb, het is namelijk op een oude Klipper gevestigd. Ik ben benieuwd, snel een datum prikken, want ik heb er zin!

Stripbeurs Beverwijk

Een normaal tafereel op een stripbeurs

Tot een jaar of twee geleden was ik een vaste gast op diverse stripbeurzen. Nee, geen schaars geklede dames die je kon kopen, maar stripboeken. Eerst als groot inkoper, later als verkoper. Toen echter bleek dat de omzetten steeds verder naar beneden liepen, stopten Rene, Frank en Simon hiermee, want het werd meer een opgave dan gezelligheid. Een maand geleden kwam er echter een uitnodiging om weer eens aan zo een beurs deel te nemen. De organisatie had een andere opzet bedacht en het was in Beverwijk: een plek die enerzijds erg dichtbij voor mij is en anderzijds een plek die in het weekend wel heel erg druk bezocht wordt. Kan zijn dat dat niet de mensen zijn die nu echt een passie voor strips hebben, maar het is sowieso beter dan dat er of alleen een klein aantal hardcore verzamelaars komt (die komen toch altijd wel) of dat je een paar uur niemand ziet. En aangezien de prijs geen hindernis mocht zijn, staan we op 3 en 4 november dus op de Bazaar in Beverwijk. Schroom niet om langs te komen (en een dikke buidel geld mee te nemen om wat boeken te kopen :-)).

Drivin' N' Cryin'

Wat een plaat, nog steeds geweldig!

Het leuke van Spotify is dat je soms op heel onverwachte moment weer eens een juweeltje ondekt. Soms is het een nieuw juweeltje, maar soms ook een uit de oude doos. Tijdens mijn verjaardagsfeestje kwam het gesprek op enig moment op southern rock. Na de klassiekers als Lynyrs Skynyrd, The Outlaws en Molly Hatchet de revue gepasseerd te laten hebben, kwamen we op een band die diverse cd's bij mij in de kast had staan zo eind jaren 80. En dat was bijzonder, want in die tijden werd de cd kast gedomineerd door heavy metal en punkrock (hoe sneller hoe beter). Maar toch wist de band Drivin' N' Cryin', want daar gaat het om, een vast plekje in mijn cd speler te bemachtigen. Ik kreeg de CD Mystery Road (1989) aangeraden door mijn toenmalige "adviseur"  van MusicLand, Hans Jansen, die mij vertelde dat dit echt te gek was, ook voor een metalhead als ik. Dat kon ik toen nauwelijks geloven, maar met de toezegging dat als ik het niks vond ik de cd gewoon terug kon brengen en de nieuwe Venom mee kon nemen, nam ik de cd mee. En het was een geweldige ervaring. De stem van zanger Kevn Kinney ging door merg en been, waarbij lekkere rocknummers afgewisseld werden met hele melancholische nummers. Na Mystery Road kocht ik snel de twee voorgaande cd's (goed, maar niet zo goed als Mystery Road) en daarna nog Fly Me Courageous, wat een uitstekend vervolg was.

De afgelopen tien jaar denk ik dat ik nauwelijks nog de cd's geluisterd heb, en inmiddels heb ik die vast ook weggegeven. Maar na ze dit weekend weer op Spotify gevonden te hebben, heb ik ze inmiddels alweer een keer of drie geluisterd en de ze hebben de tand des tijds goed doorstaan. Er zijn ook cd's die ik nog n iet gehoord heb, dus eens onderzoeken of die ook de moeite waard zijn. Een blik op Wikipedia liet overigens zien dat de band nog steeds actief is. Goed nieuws, wellicht dat ik nog eens een concert kan gaan bekijken, hoewel de band buiten de USA weinig populariteit kent, maar je weet maar nooit, ook Rose Tattoo kwam uiteindelijk een keer langs....

Casa Luna

Wat een vage gasten....

Deze week reed ik een keer na middernacht naar huis. Het was nog een eindje naar Halfweg, dus zocht ik een radio zender die mij ging helpen om goed wakker te blijven. Ik bleef direct bij het eerste station hangen, namelijk radio 1, waar het programma Casa Luna uitgezonden werd. Presentator was Mieke van der Weij, bekend van de TROS Nieuwsshow op zaterdagochtend, waar ze ook al niet altijd het zonnetje in huis is. Mieke had deze nacht als eerste gast een nieuw kamerlid voor D66 in de studio, die vertelde waarom hij een goede baan in het bedrijfsleven had opgezegd om zich in te zetten voor de BV Nederland. Een goed en eerlijk verhaal, zonder al te veel poespas. Ik was wel onder de indruk dat iemand dat toch zo doet. Tot zover niets vreemds. Daarna werd het echter rap gekker. Mieke vertelde dat het voor het nieuwe kamerlid natuurlijk een speciale dag was en vroeg of de luisteraars ook een speciale dag hadden gehad en de lijnen gingen open, zodat deze in konden bellen en hun verhaal konden vertellen. En dat lieten ze zich geen twee keer zeggen. De eerste mevrouw die belde, vertelde dat ze naar een aantal lezingen was geweest over Russische schijvers. Ze vond het helemaal geweldig en raakte niet uitgesproken over de geweldige kwaliteiten van bijvoorbeeld Tolstoy.  Toen Mieke vroeg wat ze nu ging lezen, was het antwoord: niets natuurlijk, dat is allemaal veel te lang en daar heb ik geen tijd voor (mevrouw was 75 jaar), maar ze ging haar buurman vragen die toch graag las om de boeken te lezen en haar dan een samenvatting te geven.

Daarna belde een beschonken Astrid Nijgh (jawel, de zangeres) om te vertellen dat ze al jaren heel veel ingeluk had, maar dat ze nu echt een geweldige dag had gehad en de plaat der platen had gemaakt en dat we allemaal daarnaar moesten  gaan luisteren, maar ze wist nog niet wanneer en of het uit ging komen.

Maar het absolute toppunt was een homosexuele man (die zichzelf ook als zodanig identificeerde, overigens), die vertelde dat Prinsjesdag echt zijn dag was, want hij hield van het koningshuis. Hij had zelf een oranje trui met het Wilhelmus gebreid en was met twee tassen met eten en vlaggetjes op een strategische plek langs de route van de gouden koest gaan staan. Bij het voorbij rijden was hij er vast van overtuigd Beatrix oogcontact had gemaakt en was hij mee gaan rennen met de koets. "Ach, ze zullen wel gedacht hebben dat ik een rare jongen was, maar dat kan me geen reet schelen, ik doe het voor Beatrix", vertelde hij de luisteraars. Hij was helemaal gek op Beatrix, maar hield nog meer van Willem Alexander, dus hoopte dat volgend jaar de troonoverdracht plaats zou vinden, hij had er nog wel tips voor hoe dat te doen.

Ik luisterde echt met stijgende verbazing wat er zoal 's nachts op de radio te horen is. Ik heb wel een tip voor de NCRV die dit programma produceert: doop de naam om van Casa Luna naar Casa Lunatic, die vlag lekt de lading veel beter!

43 jaar en griep

Ik werd weer goed verwend!

Vrijdag was het weer zover, ik werd weer een jaartje ouder. 43 jaar staat de teller inmiddels op. Omdat Daan en Jeroen nog wat extra tijd voor het maken van hun cadeaus nodig hadden, kozen we deze keer niet voor de cadeaus uitpakken op bed, maar na het uitgaan van school. En omdat Ans voor haar eerste les Keramiek ook vroeg vertrok, was het erg rustig in huis. Geen probleem, want dat gaf mij de mogelijkheid om een nog erg volle mailbox weg te werken. Met een lekkere latte uit de Nespresso naast me ging ik van start en de eerste paar uur gingen als een dolle. Maar daarna gebeurde er iets vreemds. Ik kreeg ik plotseling heel erg warm, begon te zweten. Mijn nek ging verkrampen en ik kreeg spierpijn in mijn rug. Toen ik vervolgens ook hoofdpijn kreeg, duizelig werd en ontzettend begon te niezen kon ik er niet meer onderuit dat ik een griepje onder de leden leek te hebben. Dat was wel erg vervelend.....Om een uur of twee ging ik daarom nog maar even op bed liggen en voordat ik er erg in had waren Ans, Daan en Jeroen weer terug en was het inmiddels half vier geworden. Kostte me even wat tijd om weer helemaal te landen, maar door de twee vrienden die gelijk om mijn nek vlogen, was dat snel gebeurd. Zeker toen ook nog driestemmig "er is er een jarig...." ingezet werd. Daarna kreeg ik een paar prachtige cadeaus, Daan en Jeroen hadden een paar schitterende tekeningen gemaakt (waarin ik tot een god in Minecraft verheven was, de vrolijke papa-god) en Jeroen ook ook nog een tutteltje voor me gemaakt, lekker zacht voor als ik niet kon slapen. Daarna kreeg ik een gigantisch mooi fotoboek over New York (mijn favoriete stad, moeten we toch snel weer eens een keer heen gaan) dat ook nog een paar kilo woog, Apple manchet knopen, een prachtige nieuwe portfeuille van Hoogstins en card holder van Secrid en als afsluiter een laptop tas van Oakley (lekker stoer).

De verwenpartij werd afgesloten met een taartje Limoen Meringue taartje van Arnold Cornelis, wat zelfs met de huidige stand van mijn smaakpapillen nog heerlijk smaakte! Dat zorgde in ieder geval voor een fijne mentale opkikker en dat voelde erg goed. Maar daarna toch maar weer naar bed, want mijn ogen vielen bijna dicht, mijn hoofd gloeide, het zweet gleed van mijn rug af en dat terwijl ik het ijs- en ijskoud had. Een dag van "mixed emotions" dus, mentaal plezier en fysiek ongemak. Hopelijk dat we de griep er snel uitgewerkt kunnen hebben!!!

Outlet shopping

Just Brands Outlet Store

In Amsterdam West/ Osdorp, nabij de Ookmeerweg (om precies te zijn de Zuidermolenweg) begint een klein outlet centrum te ontstaan. Waar vroeger Leen Bakker en de Kwantum Hallen zaten, zijn inmiddels diverse andere winkels te komen. De eerste die daar vorig jaar zijn deuren opende, was de Nike Factory Outlet. Daar een ruime sortering sportkleding en -schoenen, met prijzen die prima zijn, schoenen beginnen al bij 30 Euro bijvoorbeeld. Voor de liefhebber van Nike zeker de moeite waard om eens zijn of haar licht op te steken (helaas heb ik nooit een band met het merk gehad). Dat kan, want je hebt er verder geen pasjes of iets dergelijks voor nodig om binnen te komen. Ben je eenmaal bij Nike, dan is het slechts een roltrap omhoog naar de G-Star Factory Outlet, waar dit hippe merk veel van de restanten van de vorige collectie verkoopt of modellen die inmiddels "gewoongoed"  zijn geworden. Kortingen hier zijn aantrekkelijk, beginnend bij 40 procent van de retail prijs en oplopend tot soms wel 90 procent. Maten zijn er ook over de hele range, hoewel daarbij wel gezegd moet worden dat met name overhemden en jassen vrij klein vallen. Maar ik ben een echt liefhebber van de broeken van G-Star, dus wat dat betreft is het een genot om daar doorheen te struinen. Naar binnen lopen gaat alleen niet zo maar, je hebt een pas nodig, die je alleen aan kunt vragen als je een zelfstandige onderneming hebt of als je baas een pas voor je aan wilt vragen (gelukkig kon dat bij mij nog :-)).

De nieuwste loot aan de boom is de outlet van Just Brands, een verzamelnaam voor de merken PME, Tripper, Vanguard en Cast Iron. Ook hier een pasje noodzakelijk, maar die kan iedereen gewoon aanvragen (en als je er nog geen een hebt, dan knijpt het personeel over het algemeen een oogje toe). Hier ook een gave verzameling, waarbij voor mij met name de jassen en vesten erg aanspraken, maar ja, ik heb altijd een zwak gehad voor piloten jacks en die heb je zeker bij PME voldoende! Ook de jeans zijn van grote klasse, waarbij wel aangetekend moet worden dat mn Vanguard en Cast Iron wel getailleerd zijn en dus minder geschikt voor de "forse" man. Kortingen: variërend van 30 tot 70 procent op de retail winkel prijs.

Een dagje winkelen kun je er nog niet van maken, maar een uurtje of twee kun je hier als shopper zonder problemen bezig zijn. Oh ja, mocht je willen kun je je bezoek nog aanvullen met de Praxis, Action (sinds deze week geopend, veel zaken voor ERG goedkoop) en de Toys XL (voor de kinders). En daarna een lunch of diner bij een goed Turks restaurant Bir Bey. Ik kan me een slechtere middag voorstellen.

Een goede aankoop

Een aanrader: een regenjack van The Northface

Vlak voordat we op vakantie naar Engeland gingen, drong Ans aan op twee aankopen. Omdat ik natuurlijk van de zuinige ben, wilde ik dat eerst niet doen. Want ja, we gaan een paar dagen wandelen, moet je daar nou een regenjasje en wandelschoenen voor kopen? De aankoop verdiende zich tijdens de reis al terug, omdat we in Wales door de bagger moesten/ mochten lopen. Maar de wandelschoenen heb ik na de vakantie niet nog een keer gebruikt (ik heb dan ook veel andere schoenen), het regenjasje van The North Face echter erg veel. En ik kan niet anders zeggen: het is een topaankoop. Hoewel ik zelf eerst een mooie blauwe versie wilde, koos ik uiteindelijk voor een zwarte, omdat die zo lekker afkleed :-). Voor een leuke nazomerdag is het een lekker jasje, niet te warm. Eenvoudig en goed op te rollen, heel klein te maken en erg licht, dus ook goed mee te nemen. Verder geheel waterdicht (handig voor een regenjas) en uitstekend ademt. En voor een kleine 100 Euro ben je al de man. Echt een aanrader, ook dus voor meer inspannende zaken (wandelen, hardlopen, beide uitgeprobeerd). Te verkrijgen bij Soellaart in Haarlem, sowieso al een aanrader om eens langs te gaan!

Amerikaanse sport kijken

Goede deal voor de NFL!

Ik kijk nog steeds met heel veel plezier naar MLB.TV, bijna elke dag wel wat samenvattingen of een live wedstrijd. Zeker met Apple.TV eraan is het een genot, maar ook op de iPad kijkt het heerlijk weg. Maar als liefhebber van de vier grootste Amerikaanse sporten, was ik benieuwd hoe dit nu geregeld was voor de andere sporten. Nu had ik vorig jaar ook al eens gekeken naar NBA.TV, maar verder dan een quick scan was ik niet gekomen. Deze service is ook voor het komende seizoen beschikbaar, voor 180 Euro ben je de man. Even getwijfeld, maar hoewel ik erg benieuwd ben hoe het nieuwe basketbal team dat in Brooklyn gaat spelen (Brooklyn Nets) het gaat doen, laat ik deze voorlopig even lopen. Dan over naar de NHL. Die zouden binnenkort weer moeten gaan beginnen, ware het niet dat de eigenaars van de teams en de spelers op ramkoers liggen over de salarissen, wat kan betekenen dat het seizoen wel eens deels of helemaal niet door kan gaan! Dus voor 2013 nog geen mogelijkheden om daarop in te schrijven (prijs is ook nog onbekend). Het blijkt overigens dat als de NHL toch doorgaat, de wedstrijden op Apple.TV te bekijken zijn. Dat klinkt dan wel weer aantrekkelijk.

Als laatste is net het American Footbal seizoen van de NFL begonnen. De naam van de service hier is NFL: Game Pass. Dat was niet zo moeilijk te vinden. Toen ik echter naar een prijs op zoek ging, kon ik alleen "complimentary" vinden. Dat betekent dus "gratis". Kon ik eerlijke gezegd niet geloven, maar tien minuten later keek ik naar Chicago Bears - Indianapolis Colts op mijn iPad. Wat een geweldige aanbieding. Zal vast voor een beperkte tijd zijn, maar zojuist nog naar Green Bay Packers - Chicago Bears gekeken en hij deed het nog steeds zonder dat er een betaling nodig is. Nogmaals: er zal wel een einddatum aan zitten (periode of een aantal gekeken wedstrijden ofzo), maar nu maar optimaal gebruik van maken. Zoals ze op de markt zeggen: vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan!!!

Mijn hoofd zit vol

Zoiets dus.....

De vaste lezers hebben het al opgemerkt, de afgelopen dagen waren er geen nieuwe blogposts. Niet omdat ik er geen tijd voor had om ze te schrijven (als je inspiratie hebt, dan vloeit het immers zo uit de pen), maar omdat mijn hoofd even "vol" zit met van alles en nog wat. Iedere avond ga ik er weer voor zitten en neem me voor een stukje te publiceren, maar aan het eind van de avond is het niet gelukt om iets op papier te krijgen (gelukkig heb ik dan wel al een aantal andere dingen gedaan en heb ik niet alleen tegen een wit scherm aan lopen staren). En aan het eind van de dag heb ik dan geen energie of fut of inspiratie of.....wat dan ook, meer om tot een stuk te komen. Voelt voor mij erg vervelend, want normaal haal ik juist veel energie uit het schrijven van mijn blog. Maar als het meer energie gaat kosten dan dat het oplevert, is er iets verkeerd, dus ik wil het ook niet gaan forceren. In dat kader hoop ik dat er snel weer nieuwe stukken komen, maar een garantie kan ik er niet over geven (hoe graag ik het ook zou willen......). Hopende op jullie begrip, ik weet dat "content is king" op een blog en als ik naar de Google Stats kijk, dan groeit het aantal unieke bezoekers nog steeds gestaag (toch iets van 200 per dag) en ook het aantal pageviews is in de lift (meer dan 350 per dag de afgelopen weken. Duimen maar dat door de hiaat er niet veel afvallers zijn.....

Straatmuziekanten

Een deel van de posse

Sinds kort heeft Jeroen een "posse": een stel vrienden dat samen door de wijk trekt om te spelen, te fietsen en andere leuke dingen te doen. Een daarvan was dat de groep besloot om een keer muziek te gaan maken op straat. Er was namelijk een festival in Spaarnwoude en dat inspireerde hen. Dus met een heel instrumentarium onder de arm werd een plek op straat gevonden, waar ze goed konden zitten. Vele mensen die naar het festival gingen, trokken langs en vonden het super schattig dat deze nieuwe band al zijn eerste songs ten gehoren bracht. Dat er ook een commercieel talent in hen huist, bleek wel uit het feit dat er ook een "centenbakje" meegenomen werd. Daarin kwam uiteindelijk na een uur spelen ongeveer 15 Euro terecht. Maar in plaats dat deze direct in snoep omgezet werd, besloot de posse om er iets verantwoords mee te doen. Er werd besloten om het geld aan de directrice van de Halverwege te geven, zodat de school er iets goeds mee kon gaan doen. Dat is toch wel een heel mooi gebaar van kinderen van zeven jaar! Top gedaan jongens (en meisje, natuurlijk :-)).

Een nieuw schooljaar

Daan in zijn nieuwe klas

Na zes weken vakantie was het gisteren weer zover: het nieuwe schooljaar begon weer. Omdat ik nog een dag thuis was, was het leuk om Daan en Jeroen lekker naar de Halverwege te brengen en te zien in welke nieuwe klassen ze terecht waren gekomen. Daan zat gezellig met Keet (met rode pet) in een groepje en Jeroen zat weer tegenover Aniek (en dat beviel hem weer zeer goed). Na een paar minuten werden de ouders de klas uitgebonjourd en gingen de kinderen aan de slag. Om 15.00 uur zat de eerste dag er weer op en zagen we waarom de jongens toch wel weer zin in school hadden gehad: Daan vertrok gelijk samen met Thymo en Keet om bij hen te gaan spelen en de nieuwe Lego sets van Thymo te bekijken (veel Lord of the Rings Lego) en Jeroen had zijn posse verzameld om de buurt onveilig te maken: de groep van zes kinderen zag ik continue rondjes door de wijk fietsen. Zo is het wel weer lekker beginnen op school, mooi dat ze zo lekker gelijk weer in hun vel zitten! Op naar een prachtig schooljaar!!

Koper

Even op het terras van Gary onze 12,5 jaar evalueren

Vandaag was het 12,5 jaar geleden dat Ans en ik elkaar het "ja-woord" gaven. Wel in de kerk, maar niet voor de kerk. Het was een druk bezochte aangelegenheid, die tijdens het feest qua bezoek nog verder overtroffen werd. Het feest ook waar de moeders bijna aan de beademing moesten, omdat Ans en ik ingestudeerd hadden dat we tijdens de opening van het feest met de traditionele dans ruzie zouden krijgen en Leny en Willy dachten dat het echt aan het gebeuren was. Vandaag echter geen groot feest, het was de eerste dag na de schoolvakantie en de jongens moesten weer in het ritme komen. En op maandag is het er nou ook de dag niet voor. En nog belangrijker: als we een feest geven moeten we zelf een leuk idee hebben hoe we dat doen en dat is er op dit moment niet. Dus we hielden het klein vandaag en voor ons twee. Het eerste idee was een lunch bij Ron's Vis van de Dag en dan met name de tapas flink aan te laten rukken, maar helaas bleek Ron dicht te zijn (kennelijk is er geen vis op maandag, of zijn klanten op die dag schaarser dan blauwvin tonijn...).

Daarom hielden we het nog eenvoudiger en vertrokken we naar Gary's Deli in de Kinkerstraat. Het weer werkte goed mee, zodat we heerlijk in de zon konden zitten en al het winkelend publiek aan ons voorbij konden laten trekken. Met bagels, carrot cake, verse jus d'orange en heerlijke cappuccino's hadden we een heerlijke lunch op tafel, die nog lekkerder werd doordat we in de stralende zon konden zitten. Zo was het heerlijk toeven en konden we op ons gemak even relaxen en wat mijmeren over de afgelopen 12,5 jaar. Oh ja, en natuurlijk met een oog op de klok, want om 15.00 uur moesten we alweer bij school staan om de mannen op te halen. Dat is ook wel even flink anders dan 12,5 jaar geleden :-).

Newsroom

Even wennen, maar een goede serie!

Omdat de meeste series die we 's avonds keken inmiddels een beetje stil waren komen te liggen, besloten Ans en ik gisteren aan een nieuwe serie te beginnen. Deze keer was het The Newsroom van HBO, die ook Boardwalk Empire en Game of Thrones uitzonden. Voor mij even wennen, want deze serie begint niet met een moord en er vallen ook niet veel doden gedurende de aflevering :-). Het betreft een "anchor" van een nieuwsprogramma, die een beetje ingeslapen is en alleen maar leuke verhaaltjes verteld over "veilige" onderwerpen, maar daar wel hoge kijkcijfers mee haalt. Gelukkig wordt hij daar uiteindelijk niet van, en uiteindelijk zorgt zijn baas ervoor dat een oude bekende van de anchor terug gehaald wordt als producer, die het "oude vuur" weer terug brengt. Dat de oude bekende ook zijn ex-vriendin blijkt te zijn, zorgt voor nog wat extra spanning en uitdaging. Wat bijzonder is, is dat elke aflevering een waargebeurd nieuwsfeit gebruikt wordt, zoals in de eerste aflevering het lek van het BP platform bij de kust van Louissiana. Daarnaast zijn er nu ook weer de scherpe dialogen van Aaron Sorkin, die soms bizar, maar altijd snedig in elkaar zitten. Acteurs leveren een prima prestatie en ook in de onderlinge relaties tussen de personages, ontstaan inmiddels interessante verhaallijnen. Na de eerste drie afleveringen nu gezien te hebben, smaakt het in ieder geval naar meer.