Groene smoothies

Groene smoothies zijn goed voor de inwendige mens

Een goed begin is het halve werk. Ontbijten heb ik ongeveer 43 jaar niet gedaan, maar sinds juli is het een standaard onderdeel van mijn dag geworden. Ik begon ooit met een boterhammetje, maar niet lang daarna schakelde ik over op een stuk fruit (meestal mango of ananas) en een bakje yoghurt met noten en een beetje honing. Maar inmiddels heb ik ook dat achter me gelaten. Wat is dan de dagstart geworden? Nou, onder leiding van Ans begin ik de dag tegenwoordig met twee glazen warm water met citroensap en een groot glas smoothie. En dan niet de fruit /melk/ ijs smoothie, maar een groene smoothie, vaak met wat fruit, maar het grootste bestanddeel is meestal groente. Daarmee is 's ochtends gelijk de noodzakelijk inname van het aantal gram groente en fruit verzorgd. En nog een voordeel: het gaat eenvoudig mee de auto in als ik wat later opsta. Met grote dank aan mijn liefste Ans, die ook vroeg opstaat om eea vers klaar te maken!!!!

Lunch bij De Nederlanden

De soufflé blijft top!

De leukste middagen ontstaan soms langs de vreemdste weg. Ik kreeg via de Facebook Messenger een uitnodiging van Wilco Berends om bij de De Nederlanden te komen lunchen tijdens een aflevering van Dutch Jazz. Nou, daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken en ik zei direct volmondig "ja". Omdat ik geen reactie terug kreeg, besloot ik nog even een berichtje op zaterdag te sturen om even zeker te stellen dat we welkom waren. Ik kreeg een bericht terug dat Dutch Jazz helaas niet doorging (bij nader onderzoek bleek dat de betreffende mail om dit af te zeggen in mijn spam filter terecht was gekomen), maar dat Ans en ik nog steeds van harte welkom waren. Aangezien Daan baar de Games workshop ging en Jeroen bij Ryan en Kyle ging spelen, maakten we daar graag gebruik van en zo zaten we zondagmiddag eigenlijk redelijk onverwacht aan een prachtige vier gangen lunch. De kwaliteit was uiteraard weer voortreffelijk, dat kun je altijd aan Wilco en zijn team overlaten en ook de gastvrijheid was weer om door een ringetje te halen. Echt geweldig. Wat deze lunch nog extra leuk maakte, was het feit dat het weer ook heerlijk was (een lekker zonnetje scheen van begin tot eind van de lunch) en we daardoor ook de lunch buiten konden gebruiken. Met bootjes die langs kwamen varen, enthousiaste fietsers die een toertje maakten en lachende mensen die aan de wandeling waren, was dit een hele fijne omgeving om culinair te genieten. Wilco en Caroline, weer hartstikke bedankt voor de uitmuntende zorgen, De Nederlanden blijft toch een tweede huiskamer!!

Heel Holland Zingt Hazes 2014

De hoed van Hazes

Een uitje met Danielle en Leny. Dat ging het evenement Heel Holland Zingt Hazes 2014 worden. Na een diner bij het Turkse restaurant op de Ceintuurbaan, vertrokken we richting de ZiggoDome. Daar was ik nog nooit geweest en ik was echt verrast over hoe groot dat eigenlijk niet was: 17.000 mensen passen hierin. Parkeren was eenvoudig in de vele parkeergarages dicht bij de ZiggoDome en 10 minuten na het parkeren liepen we al naar binnen. In de rij staand die naar de Noord tribune leidde, was het al gelijk feest en werden de eerste liederen van 's Neerlands nog steeds bekendste volkszanger samen met andere bezoekers alvast ingezet. Plaatsen werden snel gevonden en een kwartiertje voordat de show zou starten waren wij er helemaal klaar voor. Dat bleek een van de andere bezoekers ook te zijn. Deze kalende meneer, waarvan we eerlijk gezegd niet konden vaststellen of hij met zijn moeder, vriendin of begeleidster was, had al het nodige ingenomen en ging daar lekker mee verder, wat ertoe leidde dat hij wat losjes in de heupen werd. 

De kalende topper stortte in....

Om 20.10 begon de show, onder begeleiding van Jeroen vd Boom die als spreekstalmeester optrad en waarin onder andere Danny de Munck, Quincy, Gerard Joling (verrassend goed, dat moet gezegd worden), Peter Beense, Karin Bloemen, Simone Kleinsma en natuurlijk Roxy en Dreetje Hazes diverse nummers van Andre Hazes ten gehore brachten. Wij konden bijna alles nog woordelijk meezingen. Ondanks dat de show op het podium erg goed was, was de show in de show misschien nog wel interessanter. Onze kale fan had zich inmiddels volgeladen met liters Baccardi Cola (hij haalde e eerst 1, toen 2 tegelijk en eindigde met sets van 3 tegelijk, die hij allemaal naar binnen sloeg). Dat leidde ertoe dat hij eerst heel veel energie kreeg, stond te swingen en mee te gillen (ik kreeg zelfs nog een high five van hem), maar gedurende de show werd dat steeds minder. Ook begon er wat aftakeling plaats te vinden, want zijn broek begon steeds meer af te zakken, waardoor Danielle een mooie blik op de bouwvakkers decolleté kreeg :-), zijn gulp stond open en hij kan niets meer vasthouden. Later zakte hij in zijn stoeltje weg en viel hij in slaap en donderde bijna een paar keer een rij naar voren. Uiteindelijk werd hij afgevoerd door zijn moeder/vriendin/ maîtresse/ klant/ begeleidster en zagen we hem niet meer terug. Het was leuk entertainment naast de echte show, die ook een mooie bloemlezing was van het oeuvre van Andre! Volgend jaar weer??

Bird

Eten bij de snackbar van Bird, erg lekker!!

Soms zijn er van die wetmatigheden in het leven die moeilijk verklaarbaar zijn. Een voorbeeld daarvan was de Stripbeurs van Valkenswaard, waar in tegenstelling tot elke andere beurs de zondag beter was dan de zaterdag :-). Zo is er ook een algemeen statement dat een van de beste Thaise eetgelegenheden op de Zeedijk Bird is, maar dat de snackbar daarvan beter is dan het restaurant. Ik had dat aan de Thailand kenner Rene gevraagd en hij moest helaas bekennen dat hij nog nooit bij dit etablissement gegeten had. Shame on you, René. Dat moest rechtgezet worden en ik wilde me wel als vrijwilliger opwerpen. Er zijn precies twintig plekken om te zitten bij Bird's snackbar en deze plekken zijn er bijna op gemaakt om ervoor te zorgen dat de gast niet al te lang blijft zitten. Om in typisch Thaise stijl te blijven besloot ik om een kipgerecht met Thaise basilicum en pepers te bestellen, met gebakken rijst. Oh ja en om eens los te gaan een cola light. Die laatste werd ook in een mooi gla....uhhh....een blikje geserveerd.

De snackbar, dus!!

Al snel stond de bestelling op tafel (veel meer dan 5 minuten zal er niet tussen hebben gezeten). Een flinke portie, ik kan het niet anders zeggen. En het was heerlijk! Lekker pittig, maar niet zo dat je alleen maar vlammen in je mond had, maar ook gewoon de aroma's en de kruiden nog erg goed proefde. Het bord rijst was erg groot, dus hoewel het uitstekend smaakte, besloot ik daar toch maar de helft van te eten (ook om de koolhydraten inname wat te beperken). En iets meer dan een half uur later stond ik alweer buiten, want toen het eten op was werd mijn bord direct weggehaald en werd er een rekening onder mijn neus geschoven. Een Amerikaans restaurant kan er bijna nog iets van leren! Maar dat kon je verwachten, dus dat rekenen we niet mee. Nee, belangrijkste is dat Bird een echte aanrader is voor een ieder die van Thais eten houdt. En voor een totaal prijs van 12,50 is het ook financieel best goed te dragen :-). Of de snackbar nu beter is dan het restaurant kan ik nog niet zeggen, want alleen de snackbar is nu getest. Om de cirkel rond te maken kan het niet lang uitblijven om toch ook maar eens in het restaurant te gaan eten. It's a dirty job, but somebody has got to do it!

Obama zag de Nachtwacht, ik ging naar Rembrandt zelf :-)

De Nachtwacht stond weer even extra in de belangstelling, maar deze opzet mag er ook zijn!

Vinnies Deli: ga er echt nooit, nooit, nooit heen!!!

Erg druk was het niet....

Een gelegenheid die al enige tijd op mijn lijstje stond om eens uit te proberen, is Vinnies Deli. Nu viel er afgelopen week een afspraak uit, waardoor ik wat vroeger op de dag een lege agenda had. Een mooie kans om eens bij Vinnies te gaan kijken hoe het daar vertoeven was. Bij binnenkomst viel mij al op dat het interieur een allegaartje was van allerlei meubelstukken. Dat bleek de bedoeling te zijn, want elk onderdeel van het interieur is te koop. Dat is wel een leuke insteek, hoewel ik niet weet of ik het nou zo feestelijk zou vinden om iets te kopen waar de halve wereld al op gezeten heeft. Maar goed, ieder wat wils, denk ik dan maar. Service aan tafel is er niet bij Vinnies, je moet aan de bar bestellen. Omdat ik best vroeg was besloot ik om een eenvoudig ontbijt te nemen, namelijk organische yoghurt met granola en fruit. Aaaiiii......dat bleek een erg moeilijke opgave te zijn. Want het was 8.50 uur en ja, de kok was er pas om 9 uur en die moest het fruit snijden. Enigszins verbouwereerd dat dit niet kon (de tent opent om 7.30 uur en geeft aan dat men ontbijt serveert...) zei ik dat het fruit dan maar achterwege moest blijven. Na de bestelling van de yoghurt en de latte betaald te hebben (onthoudt dit), ging ik weer op mijn plekje zitten en wachtte. En wachtte. En wachtte....terwijl op dat moment er precies 1 andere gast in de zaak was.

Het ontbijt, wat viel dat tegen, zeg!!

Uiteindelijk kreeg ik en dienblad met een mooie kop koffie (dat moet gezegd worden) en een flesje yoghurt en een lege schaal. Uhh.....en de granola? Oh ja, die was men vergeten, maar geen nood, er werd snel een grote pot gepakt en naast mijn schaaltje neergezet. Niet echt enthousiasmerend en nog erg weinig ook. Aandacht was er ook niet veel, want de barrista was meer met de machine bezig en het uitfoeteren van de te laat komende kok dan met zijn gasten. Om toch wat te doen te hebben keek ik even op mijn telefoon en zag dat ik gratis van de wifi gebruik kon maken. Dat is natuurlijk altijd fijn, zo'n service. Maar er zat wel een addertje onder het gras, want om van de wifi gebruik te maken, moest je wel met je Facebook account inloggen en de pagina van Vinnies Deli "likken". Zulke koppelverkoop doen we natuurlijk niet aan mee, dus ik bleef maar bij het gebruik van mijn 4G netwerk.

Al met al was het een teleurstellende ervaring en na ongeveer 45 minuten wilde ik het pand verlaten. Ik zei de barrista gedag en stond al met de deurklink in mijn hand toen de "beste" man aan mij vroeg "Zeg, hebt u wel betaald?". Ja, natuurlijk, anders ga ik toch niet weg. Argwanend keek hij mij aan en zei toen dat hij nog een rekening open had staan en dat die van mij was. Ondanks dat ik inmiddels echt heel erg kwaad aan het worden was, bleef ik erg netjes en legde het nog eens uit dat ik de discussie over het fruit had gehad. Dat had hij kennelijk niet geregistreerd, want er bleef een vuige blik in zijn ogen hangen, die uiteindelijk pas wegging toen een van zijn collega's aangaf dat hij de openstaande rekening aan de verkeerde tafel had gehangen. Oh, dan is het goed, je kan nu wel gaan, was de respons. ik was echt een beetje van mijn stuk en verliet het pand, maar het is toch echt bij de beesten af hoe je hier behandeld wordt. Mijn advies: ga nooit naar deze miserabele tent. Goede koffie, maar wat een ongelofelijk slechte service. Bah!!!!

Brettenloop 2014

De drie deelnemers!

Toen we begonnen met het hardlopen met Daan, hadden Ans en Daan ook een doel gesteld: we zouden met zijn drieën een prestatieloop van 5 km gaan doen om dit eerste traject af te sluiten. Hiervoor kozen we de Brettenloop 2014, omdat het qua datum goed aansloot en omdat deze in het Westerpark gehouden werd. Vandaag was het zover. Jeroen was bij oma gaan slapen, zodat we ons goed op de wedstrijd voor konden bereiden. Omdat het onze eerste prestatieloop was, was het allemaal nog een beetje onwennig. We moesten eerst een startnummer halen en kregen ook een label mee met daarin een chip die onze tijd zou gaan meten. Ondertussen kwamen we Jeroen met opa en oma tegen, die ons aan gingen moedigen. Strak om 11.00 uur ging het startschot en vertrokken we voor onze loop. Om ons heen sprintten mensen weg en Daan wilde eigenlijk bijna in dat tempo mee gaan, maar we maanden hem toch maar even tot een rustig tempo om te starten. Dat bleek een slimme zet te zijn, want na een kilometer of 2,5 begonnen we stuk voor stuk mensen in te halen, die toch even te snel vertrokken waren.

Daan ging als een dieseltje verder en het lukte hem uitstekend om de loop zonder enig probleem en zonder wandelen vol te maken. Uiteindelijk bleek het 5,46 kilometer te zijn en deden we er 36 minuten en 8 seconden over, een gemiddelde tijd van 6.37 minuten per kilometer. En Daan had aan het eind zelfs nog genoeg energie over om een sprintduel aan te gaan met twee kinderen van het Barleus gymnasium (ik denk om nu alvast de eer van het stedelijk gymnasium hoog te houden :-)) en als eerste van ons drie te eindigen, onder luid gejuich en applaus van Leny, Hans en Jeroen. Een heerlijke prestatie van onze tijger, die het eigenlijk best erg leuk vond om te doen en er niet onwelwillend tegenover stond om binnenkort weer aan de start te verschijnen. Dit smaakte naar meer!!

Verandering van spijs

Ook Thymo en Michael waren van de partij!

Dat was even wennen! Omdat de zondag in het teken zou gaan staan van Brettenloop, had de Warhammer club uit Halfweg en Purmerend haar tenten op zaterdag op de van Woustraat opgeslagen. Het was wel even wat heen en weer rijden, maar om half een zat iedereen op een krukje en was lekker aan het bouwen en schilderen. Ik had nog een hoop andere zaken te doen, dus vertrok snel weer, maar niet voordat ik een afspraak had gemaakt met de andere vaders en met Dennis Ernst om na sluitingstijd een burger te gaan eten bij de ThrillGrill. De moeder haakten af, want die wilden liever een groene smoothie wegwerken, maar voor de mannen moest er natuurlijk vlees zijn! Dus rond 17.30 kwam ik in de winkel aan en zag dat de heren druk in de weer waren geweest. Natuurlijk duurde het even voordat er opgeruimd was en de kas opgemaakt was, waardoor we om 18.15 richting Wolvenstraat vertrokken. Er was gerechtigheid, want we konden op een prima plaats op de Prinsengracht parkeren, waardoor het vijf minuten lopen was naar het restaurant.

De limo van partijleider Ci Jingping

Bij binnenkomst bleek dat het goed was dat ik gereserveerd had (dat kan daar overigens pas bij een groep van 7 mensen, dus dat kwam goed uit), want het zat afgeladen vol! Mike en Thymo hadden de tafel al geconfiskeerd, waardoor we snel konden bestellen en iets van twintig minuten later werd de tafel gevuld met Thrillers, Salmon Thrillers, Grill Dogs, Hot Dogs, Meat Challenges, verse franse frietjes en welgeteld 1 salade. Daarna natuurlijk nog een rondje taart om het af te sluiten. Dennis kreeg weinig rust, want door Mick, Thymo en Daan werd hij bestookt met allerlei vragen over het Warhammer universum. Het was super gezellig, echt een mannenavondje (we misten alleen de strippers nog, maar dat regelen we er volgende keer wel bij :-)). Op weg naar huis bleek het wel even wat drukker dan normaal te zijn, er was echt heel veel politie op de been, in het kader van de voorbereidingen van de Nuclair Summit die de komende dagen is (en de bezoeken van Xi Jingping en Obama aan ons land), wat er toe leidde dat er ook heel erg veel afgezet was. Maar goed, hoewel het stukje waar we normaal 15 minuten over doen nu drie kwartier duurde kon dat de pret niet drukken!! 

Fan's Kitchen

Broederliefde!!

Fan's Kitchen. Dat was de plek voor een dinertje met mijn maatjes Frank, Simon en René. Het was alweer een flinke tijd geleden dat we samen gegeten hadden, dus ik had er veel zin in. We hadden afgesproken om bij René te verzamelen, maar daar werd wat roet in het eten gegooid, doordat de Volendammer sectie van de groep een omweg moest maken agv een ongeluk op de A10. Kostte ze veel meer tijd om naar De Aker te komen, dus reden ze door naar het restaurant op de Overtoom. Fan's Kitchen is een Azian Fusion restaurant, waar de vele smaken uit de Orient samen gebracht worden. Tenminste, dat probeert men. De korte samenvatting mbt de culinaire aspecten van ons bezoek zijn snel op te sommen: het was aardig, maar zeker niet bijzonder en we waren blij dat we hier gebruik konden maken van een Groupon, want als we de volle mep hadden moeten betalen, dan had ik me toch wel aardig bekocht gevoeld voor het gebodene. 

Wat een schatje!

Andere zaken dan het eten vielen deze avond echter op. Zo was daar het prachtige theelichtje op tafel. Dat brandde best hard, maar ging nog harder branden toen ik, natuurlijk per ongeluk, een stuk papier erin kieperde. Hierdoor sloegen de vlammen er bijna uit en werd de houder van het theelichtje zo heet dat toen Simon het met volle kracht probeerde uit te blazen hij spontaan de houder in tweeën blies (en daar is letterlijk geen woord aan gelogen!). Hilariteit alom en ook een aantal serveersters die naarstig op zoek waren waar die brandlucht nou vandaan kwam. Tevens bleek de kok ook dienst te doen als schilder en was er een klant kennelijk dusdanig onder de indruk van zijn werk, dat die een kunstwerk wilde kopen, waardoor de aandacht voor de rest van de gasten (dat waren overigens alleen wij nog) volstrekt wegebde. Toen de koop uiteindelijk gesloten was, haalde de kok een grote roodbaars uit de keuken, die een erge visgeur afstootte en zonder ook maar enige aanwijsbare reden kwam hij met die vis bij ons staan en begon iets in half Nederlands en half Chinees te brabbelen. Geen idee wat hij nu wilde bewerkstelligen, maar de vis was in ieder geval imponerend om te zien. 

Geheel volgens traditie verlieten we om 11.15 als laatsten de zaak en omdat Frank om 7 uur de tegelzetter voor de deur had staan, besloten we er de brui aan te geven. Even goed kijken waar we de volgende keer gaan zitten, ik laat de fusion voorlopig even aan me voorbij gaan!

iRun, les 2

Het hertenkamp in de Haarlemmer Hout

Deze week: tijd voor les twee van de iRun training. Vorige week was het toch wel een beetje zonde van mijn tijd en dat had ik ook aan de mensen van Run2Day laten weten. Die reageerden sportief, vroegen of ik alsjeblieft toch nog les twee wilde proberen en als het dan niet anders zou worden, kreeg ik een tegoedbon van 30 Euro. Dan moet je ook sportief zijn, dus ging ik met goede zin naar de tweede les. Kort samengevat: erg gezellig om met de leraar, Niels, te praten en de paar minuten techniek training waren ook best ok, maar daar bleef het dan bij. Want de looptraining zelf bestond uit vijf rondjes in de Haarlemmer Hout om het hertenkamp rennen, goed voor 3,5 kilometer. Maar dat was het dan ook, ik liep op kop en heb niemand meer gezien, pas toen ik ze weer in kwam halen. Dat zegt meer over de groepdan over mij :-). Ik ben er in ieder geval achtergekomen dat een rondje ongeveer 700 meter is en dat het heel saai is om steeds hetzelfde stukje te moeten rennen (ook wel bijzonder: ik liep met de klok mee, een wandelaar liep tegen de klok in en we kwamen elkaar telkens tegen :-)). Dus straks even een mail sturen om te zeggen dat ik de overige vier lessen niet deel zal nemen en natuurlijk geïnteresseerd ben in de tegoedbon!

Chuck is back!!

Als liefhebber van Chuck Norris kon ik het niet laten deze met jullie te delen

Daan gaat naar het Stedelijk Gymnasium!

Er hoefde niet geloot te worden!!!

Afgelopen week waren de dagen dat kinderen ingeschreven konden worden op de scholen voor het voortgezet onderwijs in de regio Kennemerland. Daan had zijn zinnen gezet op in te stromen bij het Stedelijk Gymnasium in hartje Haarlem (prachtige cijfers heeft men daar, 90% van de leerlingen die in de brugklas starten maken de opleiding ook af en van de leerlingen die aan het eindexamenjaar beginnen haalt 96% ook het examen in 1 keer!!). Nu is dit een erg gewilde school, dus zijn de entree eisen hoog en komt het regelmatig voor dat er geloot moet worden omdat er zich meer kinderen aanmelden dan men in een eerste jaar plek kan bieden. De eerste hindernis was geen probleem: Daan had een hoge NIO en CITO score en krijgt al drie jaar lang van zijn basisschool een hoog VWO advies. Dat zat dus wel snor. Maar ja, je hebt niet zelf in de hand hoeveel andere mensen er zich inschrijven. Woensdag was de eerste dag en Daan schreef zich gelijk in. Daar werd ook vertelt dat de laatste inschrijving maandag van 19 tot 21 uur plaats vond en dat daarna op de site aangegeven zou worden of er geloot moest worden. Dus gisteren om 21.00 uur zaten we gelijk op internet te kijken, maar helaas werd de site niet bijgewerkt deze avond, ondanks het feit dat de F5 toets om de pagina opnieuw te laden inmiddels op onze laptop afgesleten was. Ik sliep er zelfs slecht van (en dat heb ik niet zo vaak), was vroeg op en keek gelijk even of er 's nachts toch een update plaats had gevonden. Helaas, ijdele hoop. Gedurende de hele ochtend keek ik steeds op mijn iPhone, maar er was een diepe stilte op het internet front van het Stedelijk Gymnasium. Totdat ik vanuit eindhoven terugreed naar Utrecht en net voor ik de parkeergarage van de Rabobank inreed zag dat de foto op de homepage gewijzigd was. In kleine letters (waarom zou je het makkelijk maken :-)) stond daar geschreven "Op basis van het aantal inschrijvingen hoeven wij niet te loten". YES!!! Het beste nieuws van de dag! Ik belde gelijk naar Ans en gezamenlijk maakten we een virtueel vreugde dansje, want onze zoon kan beginnen op de school van zijn keuze. Een mooiere start van zijn middelbare school carriere was niet voor te stellen (Daan zelf zei overigens dat hij het ook "best wel ok"  vond :-)). 

Bourgondische lifestyle

Eigen creaties van Bourgondische Lifestyle

Ik hou heel erg van kaas. Misschien wel net zoveel als van paprika chips :-). Als ik bij een sterrenrestaurant eet, vraag ik altijd even waar ze de kaas van betrekken. Veelal is dat van L'Amuse, maar ook Abraham Kef, waar ik enkele weken geleden was, wordt regelmatig genoemd. Een andere affineur waar diverse restaurant hun kazen kopen is Bourgondische Lifestyle. Eigenlijk had ik nog nooit onderzoek hiernaar gedaan, maar de naam had ik wel in mijn geheugen opgeslagen. Nu wil het toeval dat ik in Haarlem, na het verlaten van de Run2Day winkel de Jacobijnenstraat uitliep en mijn oog direct viel op een winkel die vol stond met mooie kazen. En potverdorie, wat bleek: dit was dus Bourgondische Lifestyle! De winkel zelf ziet er fraai uit. De selectie kazen is mooi uitgestalt en uitgebreid, maar niet zo groot als die van L'Amuse. Er zijn enkele klassieke kazen te koop, maar heel veel van de kazen zijn zelf geaffinieerd, wat tot mooie creaties leidt. Ik hield het voor de eerste keer bescheiden, daar het kopen van een mooie kaas uit de Pyreneeën, een Mille Feuille (geit- en koemelk in drie lagen op elkaar) en een Stichelton. Daarnaast was er ook een interessante snack, namelijk een zakje groentenchips (die na proeven van Daan, Jeroen en mij linea recta naar Ans verhuisde die ze erg lekker vindt). Inmiddels zijn de kazen in een eerste ronde geproefd en allemaal als bijzonder lekker bestempeld. Komt zeker richting de kwaliteit van L'Amuse, maar de prijs was er ook naar (in totaal 30 Euro). Maar voor kwaliteit is het niet erg te betalen, dus ik ga zeker nog terug om enkele eigen creaties van Bourgondische Lifestyle uit te proberen! 

Eindelijk tegenstand

Het winnende team, ook na een pittige strijd

Inmiddels is de normale hockey competitie gestart. De eerste wedstrijd van HC Spaarnwoude E1 was alweer een klinkende 9-0 overwinning, de jongens beginnen eraan gewend te raken. En dat hebben ze geweten. In de wedstrijd van deze week, gingen de mannen er een beetje vanuit dat ze ook FIT wel even op zouden rollen. Dat bleek toch even wat lastiger dan de heren verwacht hadden, want bij rust stonden ze mooi 1-2 achter. De koppies stonden wel even wat anders dan normaal. De tweede helft was het berespannend en zelfs voor jongens van een jaar of negen begon het echt fysiek en erg venijnig te worden. Een enerverend scoreverloop, want na een 1-2 achterstand werd het een 3-2 voorsprong met nog 5 minuten te spelen. Toen werd het 3-3 en leek het voor het eerst naar een puntendeling te gaan, maar de jongens wilden er niets van weten en drukten FIT strak de verdediging in en in de laatste twee minuten werd het alsnog een 5-3 overwinning. Felicitaties voor het team, dat kennelijk ook op doorzettingsvermogen het resultaat over de streep kan sleuren. Goed zo, mannen!!

iRun

De deelnemers van iRun

Een tijdje geleden, bij de open dag van het Stedelijk Gymnasium (duimen dat er daar voor Daan niet geloot hoeft te worden....), zag ik een advertentie voor een hardloopcursus vanuit Run2Day, genaamd iRun. Ik wilde graag wat aan mijn techniek werken en dit was lekker dichtbij, dus schreef ik me in. Vandaag was het zover, de eerste les ging van start. Bij het intro praatje van Niels, merkte ik al op dat er wel heel veel mensen waren die echt helemaal aan het begin van hun hardloop carriere stonden. Niks mis mee natuurlijk, juist veel respect voor mensen die het oppakken, maar ik was wel heel benieuwd hoe dit nu ging. Na een fikse wandeling naar de Haarlemmer Hout begonnen we met een kort loopje, waarna 15 minuten techniek training volgde. Leuk om te doen, maar wel zaken die ik al wist. Daarna begon het lopen schema en kwam ik erachter dat dit eigenlijk gewoon Start to Run les 1 was. Dat was wel heel erg basis. Niels, de trainer, gaf de vijf mensen die aan hadden gegeven wat gevorderder te zijn een wat alternatief scenario om te lopen, maar dat voegde weinig toe, die training had ik ook zelf kunnen lopen. Weinig van opgestoken dus, anders dan het gesprek met Niels die vertelde dat Run2Day ook een tak heeft die marathon voorbereidingen doet en reizen organiseert naar de grote marathons in de USA. Na de les kreeg ik een mail met het schema wat gelopen moest worden en dat was ook grotendeels de twee volgende S2R lessen. Toch maar even een mail geschreven om te zien hoe dit de komende weken verder gaat, want als dat in het verlengde ligt, dan heeft het weinig zin om hier mijn zaterdagsochtenden voor op te offeren.....helaas.

Tijd om te gaan lopen!

Altijd zorgen dat je zichtbaar bent als je hardloopt :-)

iCenter vertrokken uit Haarlem!

En zo ziet de locatie van de iCenter in Haarlem er nu uit, dat ging snel!

Filtr Coffeehouse

Mooie playlist van Sony Music

Onlangs kreeg ik een bericht van Spotify. Er was een nieuwe playlist aangemaakt en mij werd aangeraden om deze eens te volgen. Nou wordt er wel meer aangeraden, maar meestal pas ik er toch even voor. Echter, deze keer was de aanbeveling dat het de sfeer weer zou geven van een paar uurtjes in een lekker koffietentje in New York, maar ik verplaatste het naar een leuke locatie in Haarlem of Amsterdam. De naam van de playlist is FILTR Coffee House en ik moet zeggen dat de nummers erg lekker in het gehoor liggen. Het zijn liedjes doe ik normaal gesproken niet zo snel zelf op zou zetten (denk aan Budapest, All of Me en Royals), maar in combinatie versterken ze elkaar en je waant je inderdaad in de sfeer waarbij je aan een tafeltje zit met een heerlijk kopje koffie, gemaakt voor een vlot opgeschoten jongen met een flinke baard en uitgeserveerd door een meisje dat overduidelijk een studente is die deze klus er voor een paar maanden bij doet om in de kosten van de net gehuurde kamer te kunnen voorzien. Lekker relaxed, kan niet anders zeggen. De lijst wordt overigens regelmatig aangevuld en daarmee blijft hij ook lekker vernieuwend. Heb je Spotify, neem dan lekker een abonnementje. Kost je niks en je hebt een paar uur lekker muziek achter elkaar. Overigens is zojuist ook de Pinkpop playlist beschikbaar gekomen, ook lekker, maar wel in een set uitersten van het muzikale spectrum (van Stromae naar Metallica, het kan verkeren).

Heerlijk, hardlopen tijdens de eerste lentezon!!

Zo ongelofelijk creatief....met Katy Perry

Jeroen met het Katy Perry spel

Ik verbaas me telkens weer over de creativiteit die Jeroen ten toon kan spreiden. Gisteren na de lunch zat hij voor zich uit te staren door het raam. Toen ik hem vroeg wat er aan de hand was, vertelde hij mij dat er een idee in zijn hoofd aan het groeien was en of ik hem even niet wilde storen. Een genie moet je dan met rust laten, dus dat deed ik ook. Tien minuten later veerde hij op, rende naar de keuken en begon allerlei zaken uit zijn knutseldozen te halen. Ondertussen werd ook de muziek van Katy Perry hard opgezet. Even later vroeg Jeroen mij of ik hem wilde helpen met wat zaken te printen van.....Katy Perry. Na een keer voordoen kon hij het prima zelf, printte een paar zaken en vertelde mij toen waar hij mee bezig was. Hij had een bordspel ontworpen, waarin je als speler meegenomen wordt door vier werelden die in de videoclips van Katy Perry getoond worden. Zo was er een land van snoepjes, een woestijn, een doolhof en een jungle. Hij was een paar uur druk doende, maar toen was het ook echt af, inclusief regelboekje en figuurtjes waarmee je kunt spelen. En om de sfeer helemaal goed te maken, speelde Jeroen, als je een nieuwe wereld betrad, de bijbehorende videoclip van Katy Perry op de iPad die hij ernaast had liggen. Geweldig multimediaal bedacht van deze knappe kop! En het spel zelf was ook nog eens leuk om te spelen. Op sommige punten vond je Jeroen het nog wat te moeilijk of juist te eenvoudig, maar ja, dit was de eerste proef die we ermee gedaan hebben, dus hij ging nog aan de gang om het spel verder te tunen. Of dat gaat gebeuren? Tja, je kunt creativiteit niet dwingen, dus we wachten af tot hij weer bevlogen genoeg is om hiermee verder te gaan. Of dat het alleen een inspiratie was tot nog grotere dingen. Geweldig gedaan Jeroentje, ik ben ongelofelijk trots op je dat je dat zo maar weet te bedenken en ook te maken, echt helemaal super!!!!

Paddestoelen uit Haarlem

Prachtige selectie paddestoelen op de Botermarkt

In Haarlem kun je de lekkerste dingen kopen. Een van de plekken waar je echt bijzondere zaken tegen kunt komen, is de Botermarkt. Deze week was ik hier op vrijdag en kwam ik een kraam tegen, die ik nog niet eerder had gezien. De specialiteit hier was een bijzonder groot assortiment aan paddestoelen. Er lagen diverse soorten die ik natuurlijk wel al kende, zoals d oesterzwam, shi-take, cantharel en diverse soorten champignons, maar er lagen er nog veel meer waar ik nog nooit van gehoord had. Wat te denken van Pied deMouton, duinvoetjes, amandel paddestoelen, nameco, akkerpaddestoelen en de roze oesterzwam? Voor mij volstrekt onbekend allemaal, maar ze zagen er prachtig uit en de geuren waren ook verrukkelijk. Omdat we 's avonds een frittata gingen maken met paddestoel vulling, vroegen we de dame achter de stand om een mooi selectie voor ons te maken, paddestoelen met een bite die goed bij het eiergerecht zouden passen. Nou, dat is zonder meer gelukt, want 's avonds bij de bereiding kwamen de aroma's mooi los en kregen we een ware smaaksensatie te verwerken. Echt geweldig hoe dit bij elkaar komt (en ja, de amandel paddestoel smaakt echt naar amandel, ongelofelijk gewoon!). Absolute aanrader, deze kraam is elke vrijdag op de Botermarkt te vinden. Overigens, goedkoop is het niet: 300 gram kostte ons toch 14 Euro (en dan hadden we niet de truffel die 10 gram voor 6 Euro is), maar het is het zonder meer waard. Aanrader!!

Minneapolis en Chicago

De comic club in Chicago waar ik NIET geweest ben

Inmiddels begint de agenda voor de meivakantie in de USA met Simon en Rene enige gestalte te krijgen. Voor mij op sommige punten wel lastig, want in Chicago ben ik al een week geweest en heb de meeste highlights wel gezien, dus dat is nog even goed uitlijnen welke plekken we daar gaan bezoeken (gelukkig is er altijd honkbal :-)). Van Minneapolis daarentegen ken ik om precies te zijn één ding: het vliegveld. Nou, daar moet toch wel het een en ander meer te zien zijn. En dat klopt, de omgeving van de Twin Cities (Minneapolis en St Paul liggen hier gebroederlijk naast elkaar) heeft veel interessante zaken om heen te gaan. Natuurlijk is er een dagje winkelen ingepland, want Minnesota blijkt als enige staat geen belasting te heffen op kleding (ik hoor een score) en ook het grootste winkelcentrum van de VS (Mall of America) te herbergen. Daarnaast, geïnspireerd door Comic Book Men, gaan we ook twee comic winkels bezoeken (een daarvan ligt overigens op een steenworp afstand van het hotel waar we verblijven, dus vandaar :-)). Een dagje "downtown Minneapolis" met onder andere de beroemde skyways staat ook op het programma, het zal geen straf zijn om daar te vertoeven. De inventarisatie van restaurants is ook begonnen, waarin in ieder geval de klassieker Fogo de Chao op het programma zal staan, maar ook plaatselijke aanraders als Butcher & The Boar, Hell's Kitchen en Colossal Cafe staan op de planning. Wat het helemaal leuk maakt is dat Rene een kennis heeft die in St Paul woont en die ons een rondleiding heeft beloofd. Altijd leuk om met een native op stap te zijn, dan zie je toch andere dingen dan sec als toerist (daarom is de Chicago Greeter een mooi initiatief en doen we die in Chicago zeker ook). Genoeg te doen dus, we hebben er zin in!

Kunstenaar aan het werk

Kunstenaar aan het werk!

Het is leuk om te zien dat Daan zijn nieuwe hobby serieus neemt. Als vrij jonge Warhammeraar vnd hij het in het begin voornamelijk leuk om met de poppetjes te spelen die ik voor hem in elkaar zette. Dat groeide inmiddels wat verder uit naar het goed samen kunnen stellen van de verschillende legers die het Warhammer Universum bewonen, waarin het voor hem echt een puzzeltje is om tot de juiste samenstelling te komen. Ook het in elkaar zetten van de verschillende bouwdozen heef inmiddels weinig geheimen weer voor hem en op sommige plekken is hij zelfs al aan de slag gegaan om twee dozen samen te voegen om er iets unieks van te maken. Het enige dat hij tot nu toe nog wat minder interessant vind was het schilderen, maar ook dat begint nu anders te worden. Waar ik hem nog wel eens hielp, krijg ik nu de opdracht "papa, wel van mijn "pink horrors" afblijven, hé, die wil ik namelijk helemaal zelf doen, dan worden ze mooier....". Lijkt mij helemaal goed, hij laat een goede eigen verantwoordelijkheid hierin zien, is trots op zijn eigen werk en het zorgt ervoor dat hij lekker gefocust en rustig wordt. Waar een hobby al niet goed voor kan zijn!

Baseball in the USA

Minute Maid Park in Houston in 2013

Naast mijn streven om alle staten van de VS te bezoeken, heb ik ook op mijn "to do"-lijstje staan om in alle of in ieder geval zoveel mogelijk honkbal stadions een wedstrijd te bezoeken. Een van de hoogtepunten op dat gebied was mijn bezoek in 2010 aan Yankee Stadium (heerlijk zitten in leren stoelen), maar ieder stadion (of zoals ze het in de US noemen, Ballpark) heeft wel iets om het aan te herinneren. Er zijn stadions waar ik dacht al geweest te zijn, maar in New York bleek dat het stadion waar Ans en ik een wedstrijd van de New York Mets hebben gezien, Shea Stadium, inmiddels tot een parkeerplaats verworden te zijn voor het nieuwe stadion, Citi Field. Ergo, soms komt er weer eens een stadion bij op de lijst :-). Vorig jaar kon ik twee stadions in Texas van de lijst afstrepen (de thuishavens van de Houston Astros en de Texas Rangers), dit jaar gaan in ieder geval Target Field (Minnesota Twins) en Wrigley Field (Chicago Cubs) sneuvelen. Met wat geluk kan door ook Fenway Park (Boston Red Sox) en Celullar Field (Chicago White Sox aan toegevoegd worden). Dat zou voor een jaar toch wel een aardige vangst zijn!

Was ik dit nou, acht maanden geleden :-).....

Familiedagje bij de Games Workshop

De familie op de van Wou

Zaterdag vierden we de verjaardag van Ans en Daan, met veel gezonde hapjes die Ans bereid had (dank je wel, lieve schat!!). Joost en Yinte bleven slapen, onder andere omdat Joost graag een dagje met Daan en Thymo mee wilde naar de Games Workshop Amsterdam Zuid. Omdat Jeremy bij mijn moeder was bijven slapen, maakte ik om 11.30 een rondje langs diverse adressen om alle kinderen op te halen die de zondag op de van Woustraat 69 gingen doorbrengen. Deze keer was Dennis Ernst er niet, die was Prins Carnaval aan het spelen in diepe zuiden, maar hielp Mattijs ons bij het schilderen en spelen. Iedereen (Thymo, Joost, Jeremy, Daan en mijzelf) begon met schilderen, maar al snel deelde de groep zich in tweeën, namelijk Thymo, Joost en Jeremy die een partij gingen spelen met een aantal andere mensen die in de winkel aanwezig waren, terwijl Daan en ik verder gingen met ons schilderwerk. De tijd vloog voorbij en terwijl Ajax inmiddels Feyenoord over de knie had gelegd (YES!!!) kreeg ik al een bericht van Ans dat ze Joost op kwam halen. Huh, was het alweer zo laat dan. Ja, inderdaad, het was alweer 16.00 uur en de terugreis voor Joost en Yinte richting Zutphen moest aanvaard worden. Erg jammer dat Joost zo ver weg woont, want dan anders zou hij zeker een vaste gast geworden zijn!

L'amuse is beter

Het peertje van Kef

Als vervolg op de blogpost van gisteren is het vergelijkend warenonderzoek inmiddels achter de rug. De uitslag is eensluidend: Kef heeft erg goede kazen, maar als je het toch een op een vergelijkt met de kwaliteit die door L'Amuse geboden wordt, dan kan de conclusie alleen maar zijn dat de winkels van Betty Koster toch als eerste over de finish komt. De kazen van Kef zijn gewoon meer dan prima en het het kaasje wat zeg maar hun trademark is, het zogenaamde "peertje van Kef" is een echte aanrader. Maar bij L'Amuse zijn er toch meer bijzondere zaken te verkrijgen. Wat wel duidelijk is, is dat de prijzen bij Kef vele malen lager liggen en daardoor kwam de totale afweging mbt "value for money" toch weer heel erg dicht bij elkaar. Maar uiteindelijk laat ik de kwaliteit en smaak winnen van de factor pecunia. Af en toe eens langs bij Kef zal ik denk ik wel doen, maar als ik voor de perfecte kaasplank wil gaan, dan ga ik toch maar langs bij een van de filialen van L'Amuse. Sorry, Keffie :-).