Excalibur

Een half uur later denderden we Las Vegas binnen. De hotels waren al van veraf te zien en zonder enig probleem stuurde Hans onze bolide naar de Valet Parking. Daar werden we geconfronteerd met hoe dingen in een echt groot hotel gaan (Excalibur heeft meer dan 4.000 kamers): je bagage wordt op een kar gezet, je krijgt een bonnetje en na het inchecken bel je vanaf je kamer een telefoonnummer, geeft het nummer van het bonnetje door en…presto, je bagage wordt in je kamer afgeleverd.
Na ongeveer een kwartiertje wachten en inchecken hadden we de sleutel. Haha, nu gingen we het meemaken. De luxe van Las Vegas, de mooiste kamer van de vakantie, het ridderthema helemaal verwerkt in alles wat je ziet en leuk voor de kinderen………………….nou, dat viel dus allemaal wel even vies tegen. De kamer is lekker groot, maar ik denk dat ik dat ik dan wel alle goede dingen ervan heb opgenoemd. Het ziet er simpelweg oubollig en afgeleefd uit en het ruikt er ook muf. De airco is erg ouderwets en lekt wat water (en dus hebben we een paar natte plekken in het tapijt), er is geen bad, het kluisje is dicht en niet meer open te krijgen, sommige lampen doen het niet. En oh ja, ook het wireless internet kun je niet gebruiken, maar er is wel een plug om een ethernet verbinding te maken, a raison van 34,95 dollar per dag. Kortom: totaal NIET wat we er van verwacht hadden. Tja, het is niet anders want we hebben zelf hiervoor gekozen, maar achteraf hadden we veel beter iets kunnen kiezen met een heel groot zwembad voor Daan en Jeroen, want voor kinderden is hier echt niet zoveel te doen.