Na de stop in Desert Center gingen we weer verder. Ook nu weer grotendeels rechtdoor over hobbelige wegen. Jeroen was inmiddels in slaap gevallen en Daan was verhalen in zijn hoofd aan het spelen (hij heeft een stadje in zijn hoofd gebouwd en daar komt af en toe nieuws uit). We zijn diverse malen gestopt om foto’s van de omgeving te maken. Er waren echt heel veel verschillende indrukken die we kregen, van de verstrengende hitte (zelfs de wind is bloedheet, meer dan 50 graden) tot de weidsheid van de omgeving als je ziet hoe ver je weg kunt kijken en in de verte helemaal niets ziet, anders dan een bergketen. Het is moeilijk de ervaring hiervan te beschrijven, het is echt iets wat je meegemaakt moet hebben om het ten volste in je door te laten dringen (aanrader voor iedereen die naar de USA gaat). Na nog ongeveer 150 km kwamen we bij een halte waar je uiteindelijk wel kon tanken. Met een volle tank de rest van de reis maken, geeft toch even een lekkerder gevoel! Verder deden we hier een rondje plaspauze en sloegen we drinken, chocolade en chips in en gingen verder op onze tocht door de woestijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten