Om 9 uur kwamen we in Bistro 15 van het Pelham Hotel. De meeste gasten aten kennelijk elders of waren al klaar, want behalve drie wat luidruchtige personen aan de bar was het verder leeg. De inrichting van Bistro 15 was "klassiek met een twist", dus typisch Engels, maar wel redelijk modern. Omdat we geen heel menu wilde hebben, sloegen we het voorgerecht over en begonnen we met het hoofdgerecht. Ik at voor het eerst van mijn leven fazant, en Ans nam de heilbot. De fazant was ok, wat moeilijk te snijden vanwege de vel die er nog aanzet (en een vel, die eet Dennis niet), maar verder een ruime voldoende. na de hoofdgerechten konden we het niet laten om toch een dessert te nemen, voor Ans deze keer cheese cake van witte chocolade en boor mij heelrijke verse Bramble appeltaart met ijs van clotted cream (2x zo vet als slagroom, maar wel heeeerlijk!!). Ik moet zeggen: de desserts waren boven verwachting en vele malen beter dan de hoofdgerechten. Kijk, het is geen souffle van De Nederlanden of het vijf gangen dessert van Chalet Royal, maar potdikke, deze was toch ook wel om de vingers bij af te likken (hoewel mijn dessert wel op een tegel uit ons huis uit Geuzenveld geserveerd leek te worden, aan de opmaak op dat gebied kan nog wel het e.e.a. verbeterd worden.
Na het dessert stopten we ermee voor de dag. Nog even het blog aanpassen en dan lekker slapen om morgen fris en fruitig te zijn voor een mooie wandeling uit de 100% Londen gids en dan 's avonds naar Gordon Ramsay. En natuurlijk nog even aan de jongens denken, snif, na een uur of 7 mis ik ze al :-(.
Zo te horen geen paradijs, maar ja als je de rest van de eet concurrentie ziet dan kan iedereen wel inpakken
BeantwoordenVerwijderen