Reus is ziekjes

Vandaag had ik mijn laatste werkdag op kantoor. Een schok ging door Rabobank locatie UJ heen, want ik geloof dat ik voor het eerst sinds mijn terugkeer bij de Rabobank op 1-4-2005 op een reguliere werkdag geen pak aan had. Het was erg rustig, zodat ik mijn tijd doorbracht met het wegwerken van de laatste mails in mijn inbox, het schrijven van het jaarverslag van mijn programma (we hebben dit jaar wel erg veel gedaan!) en het installeren van Yammer (zeg maar Twitter, maar dan voor bedrijven intern). Ik was al niet van plan om heel laat naar huis te gaan (half vijf was wel een grens), maar het werd wat eerder. Ans belde namelijk dat Reus ziek was en naar de dierenarts moest. Dus om drie uur rij ik weg uit Utrecht, om snel wat boodschappen te doen, Daan en Jeroen op te halen en daarna rechtdoor naar huis, zodat Ans met de zieke op doktersbezoek kon. Dat ging gelukkig redelijk snel, er bleek een ontsteking te zijn, waarvoor hij een prik kreeg en een penicilline keur. Bij terugkeer kon je al zien dat Reus niet goed was, want hij keek wat waterig uit zijn ogen en was ERG rustig (zo kennen we hem niet). Vanavond gaat het alweer wat beter, maar hij is veel aan het slapen. Nou, dat is ook vaak de beste remedie voor herstel, dus we laten hem lekker liggen (met als additionele uitdaging om Jeroen bij hem weg te houden, want die vindt hem zo zielig, dat hij hem steeds wil knuffelen!).