In 2009 ben ik 40 jaar geworden. En op de één of andere manier is dat toch een moment van reflectie. Niet dat ik nu een maand in een klooster ga zitten om over de zin van het leven na te denken zonder een woord te zeggen, maar ik merk wel dat ik soms voor mijn gevoel teveel zeg "toen deden we dat zo...". Dat is voornamelijk werk gerelateerd. Ik heb inmiddels 19 jaar werkervaring en ben bij drie bedrijven in dienst geweest: ING, CMG (later LogicaCMG) en nu mijn eigen bedrijf DJTC. De langste tijd (10 jaar) ben ik in dienst geweest bij CMG, voorheen Collins Mills & Gorman en Computer Management Group. Echt een geweldig bedrijf! Toen ik solliciteerde moest je minimaal 5 jaar ervaring hebben, anders kon je het schudden of ze moesten je wel erg graag willen hebben (ik had 4 jaar ervaring :-)). Ik trad in dienst bij de vestiging MCF20 (eerst olv Gerard Brouwer, maar toen ik echt startte was de directeur Manfred Albersen). Gelijkwaardigheid en openheid waren dé kernwaarden van CMG. Zo had aan het begin van het jaar iedereen evenveel recht op een parkeerplaats en bij een tekort gingen alle namen in een ton en werden de gelukkigen getrokken (wat betekent dat de directeur nog wel eens naast het potje plaste terwijl zijn secretaresse elke dag op het parkeerdek haar punto parkeerde). En qua openheid kon iedereen alle salarissen inzien en je kon een lijst inzien waarop alle medewerkers ingedeeld waren, van beste naar minst goede. Iedereen was consultant (geen gezeur over functies) of directie en een salarishuis en functieschalen kenden we niet. Als je hard werkte en prestaties leverde dan groeide je in salaris als een tierelier. De beste vorm van loon naar werken die ik ooit gezien heb! Daarnaast werkte je in een vestiging, die maximaal 100 man groot was, waardoor je de kracht van een groot bedrijf koppelde aan de flexibiliteit en warmte van een klein bedrijf. Oh ja, en geen aparte kamers of dure stoelen en bureau's voor de directie, iedereen in een kantoortuin, zelfde meubilair, zelfde onkostenvergoeding, zelfde leaseregeling etc etc. En ik heb er helemaal geleerd hoe een softwarehuis werkt en waarop gestuurd wordt. Dat kan ik ook nu nog heel goed gebruiken.
Het was echt een geweldig bedrijf, totdat het overgenomen werd door Logica (het heette een fusie, maar na enkele jaren bleek dat toch wel een eufemisme te zijn), toen ging het met rappe schreden naar beneden. Een collega zei ooit: "dat blauwe pak zat me als gegoten, die gele overall zit helaas niet zo lekker". Ik hou het er maar op dat het een geluk bij een ongeluk was, want uiteindelijk was het voor mij het laatste zetje om als kleine zelfstandige aan het werk te gaan. Maar ik heb er echt een hele mooie tijd gehad (heerlijk, die pakken!), heb er veel geleerd (inhoudelijk, managerial, maar zeker ook qua mensenkennis) en heb er veel vrienden en kennis aan overgehouden. Ik had het zeker niet willen missen, blij dat ik op mijn 40ste al zo een brok ervaring daar opgedaan mag hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten