En de dag begint met....regen

Vanochtend om 8 uur werd er bij Simon en mij op de deur geklopt. Voor ons een vraag: wie gaat dat zijn! Geheel tegen de verwachting in waren daar René en Frank die eens een keer voor liepen op de twee jonkies van het gezelschap. De eerste vraag was natuurlijk: "en, hoe is het weer?". Daar was een kort antwoord op te geven. De grote K met de hele grote Peren. De weergoden waren ons wederom slecht gezind, want het kwam wederom met bakken en bakken uit de lucht. Zucht....Maar we hielden goede hoop. Na een kort ontbijt (erg uitgebreid ontbijten doen die Italianen niet, dat is wat anders dan een ontbijtje in het Hiilton van Washington DC) vertrokken we richting Vaticaan. Geen verkeerde bestemming, want daar zou een groot deel van het programma binnenskamers plaats vinden. Dus snel de metro in (eerst in de verkeerde stappen, maar het Arendsoog van René bemerkte snel dat we de verkeerde kant op gingen), die ons voor de somma van 1 Euro per persoon naar de plaats van bestemming bracht. Daarna was het een korte wandeling naar het Vaticaan. Onderweg werden we belaagd door diverse mensen die ons tours aan wilden binnen in het Vaticaan, maar René wees die als de bruut die hij is van de hand. Na een kleine coachingscursus ("van een beetje vriendelijkheid is nog nooit iemand door gegaan en het doet geen pijn ook"), lukte het hem om de mensen ook met zachte hand om mensen te vertellen dat we geen interesse hadden. Je leer telke dag weer wat bij :-).