Ans en Hinkje waren om 19.00 uur nog steeds amper hersteld, sterker nog: het leek wel of het allemaal erger werd. De kinderen hadden in Legoland al wat gegeten en dat was voor hen voldoende, zij maakten de avond vol in de speelkamer van Hotel Svanen en later op de avond vonden ze ook de speelplaats buiten met onder andere een flinke trampoline. Maar Jos, Willie en ik moesten toch nog wat te eten tot ons nemen, en omdat ver rijden met de zieken uit den boze was, werd het wederom het restaurant in Hotel Svanen. Het bleek dat men ook een menu (men noemde het gastronomisch, dat was redelijk overdreven) had naast het buffet. Willie vond het buffet voldoende, maar Jos en ik gingen voor dat menu. En eerlijk is eerlijk, dat was zeker niet slecht. Het bestond uit een tomatensoep met vis (dat was de eerste keer dat ik die combinatie heb gegeten), een salade met Serano ham, een ossehaas met truffelsaus, een selectie van Deense kazen en als afsluiter chocolade taart met citroen sorbetijs. Prima binnen te houden allemaal en we hebben daar toch 2,5 uur lekker rustig gezeten. Wat dan wel bijzonder is, is dat je toch over andere onderwerpen praat en hoewel het erg jammer was dat de zusjes van der Weg ziek waren, vond ik het een hele bijzondere en nuttige ervaring om ook eens alleen met Willie en Jos te praten. Een geluk bij een ongeluk en iedereen heeft weer iets van elkaar of in het algemeen geleerd. Zo weet ik nu dat er vroeger meer jenever dan bier gedronken werd en dat Jos met min 34 op oefening is geweest boven de poolcirkel in Noorwegen (dat is echt koud!) en weten Willie en Jos dat Hinkje vroeger haar schnitzels klaar kookte door er af en toe een kopje water bij te gooien :-). Dat zijn toch goede dingen om in je bagage mee te nemen voor "casual conversation".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten