Één van de Negen straatjes

Nadat Daan en Jeroen hun tassen hadden volgeladen bij A Space Oddity, liepen we terug naar de auto om de spullen weg te zetten (dat lukte net, want eigenlijk wilden de mannen alles meenmenen) en daarna even ergens iets te gaan eten. De verleiding was te groot, dus liep in met Daan en Jeroen "De Negen Straatjes" in, één van de leukste winkelgebieden van Amsterdam. Maar ja, met de jongens winkelen is echt geen gelukkige combinatie! De eerste stop die we deden was bij Hartenkaas in de Reestraat. Daar moesten we van Daan eten, want er stond een bord buiten dat men daar de beste broodjes van Amsterdam had, dus dan is het waar ("anders schrijven ze dat toch niet op papa, dan is het liegen!"). Binnen stonden een paar plastic tafels en stoelen, maar dat was niet zo erg, want dan konden de mannen niks slopen. Jeroen sloeg over, Daan wilde een super tosti en ik een broodje bal. Als we de kaart goed gelezen zouden hebben, dan hadden we gezien dat alles op stokbroden geserveerd werd. Toen de bediening langs kwam legde hij twee stokbroden in zilverpapier bij ons op tafel plus een mes, want de stokbroden waren wat groot. Het waren zeker niets de slechtste broodjes allertijden, maar de beste.....? Nee, ook zeker dat niet. Daan at de helft op om daarna over de zoete tacosaus te klagen ("bah, er zit jam op het brood ondder de kaas!") en Jeroen peuzelde ook een klein stukje mee.
Na de broodjes overtuigde ik de mannen dat het best leuk was om nog even een klein stukje verder te lopen. Dus liepen we de Reestraat uit, waarbij ik er niet omheen kwam om even in de etalge van "The Amsterdam Watch Company"te kijken, waar een aantal zeer fraaie Rolexen en Omega's in de vitrine lagen. Ook heeft men geautoriseerd dealer van Christiaan van der Klaauw, waar het hele actuele assortiment van in de etalage lag. Maar met Jeroen die aan mijn arm trok was dat toch lastig. Daarom alleen nog even kort de Hartenstraat ingelopen voor de enige flagship store Fred Perry, waar we een prachtige polo voor Daan kochten (tenminste, ik vond hem prachtig, Daan interesseerde het gene biet en Jeroen was bezig de winkel opnieuw in te richten, want de stoelen stonden niet goed en waren lelijk). Nadat we Fred gedag hadden gezegd (aardige mensen in de winkel daar overigens, ook goed met kinderen, dat is wel belangrijk!) gingen we terug naar de auto en reden naar huis. Op de terugweg kwamen we langs een nieuwe ijssalon in de van Limburg Stirum straat 15,  L'Arco Baleno. Heerlijk natuurlijk Italiaans schepijs (inclusief chocolade slagroom!!!) en een goede wc (Jeroens eerste vraag aan de eigenaar was: "Hallo, heb jij hier ook een wc?"). Leuk om te zien dat als er hier een winkel vrij komt, het niet weer direct een telefoonwinkel of een Turkse groenteman is geworden. Na het ijs gingen we naar huis, waar de jongens alle spullen uit de tas trokken en de hele verdere dag er samen mee gespeeld hebben.