Film en (een halve) koopzondag

Nadat Ans vanochtend voor haar laatste dag Lowlands vertrokken was, pakten ook Daan, Jeroen en ik onze spullen om richting Amsterdam Zuid Oost te vertrekken, om precies te zijn naar de Pathé Arena. Daar hadden we namelijk kaartjes voor Marmaduke, eindelijk een film die zowel Daan als Jeroen in de bioscoop durfden te kijken. Bij binnenkomst bleek dat we onze eigen drankjes en koekjes niet mee naar binnen mochten nemen. Met een kleine bluf actie legde ik er twee dingen uit en kon de rest van de inhoud gewoon mee naar binnen. In Nederland kunnen we nog wat leren van de USA, want daar is het prima om op een familie uitje (hetzij de film, hetzij baseball, hetzij een pretpark) eigen drinken en eten mee te nemen, daar is men niet zo kinderachtig dat men daar ook nog een keer een slaatje uit wil slaan. Over de film zelf kunnen we kort zijn: de jongens hebben het bijna in hun broek gedaan van het lachen, maar verder was het echt een heel suffe film die ik niemand aan zou raden (alle clichés kwamen op tafel en het was zo voorspelbaar als wat, maar het zou me niet verbazen als dat juist hetgeen was waarom de jongens het zo leuk vonden). Na anderhalf uur pretentieloos vermaak was het feest afgelopen en vertrokken we weer. Omdat het koopzondag in Haarlem was, reden we daar even naartoe door, want de jongens hadden nog een horloge te goed. Maar kennelijk is koopzondag in Haarlem toch iets anders als in Amsterdam, want ongeveer de helft van de winkels was gewoon nog dicht!!

Dat is aan mij toch slecht besteed. Het betekende ook dat alle plekken waar wellicht een horloge voor kinderen te koop was, de deuren vandaag niet geopend hadden.Gelukkig was op de grote markt inmiddels het voorprogramma van de laatste dag van Jazzstad Haarlem 2010 begonnen, dus konden we nog wat pianowerk meenemen, dat was zeker leuk om te horen, maar aangezien het geen K3 of Michael Jackson was, liepen we toch niet al te lang daarna door. En dat was dan om een patatje te eten bij de beste patatboer van Nederland, De Vlaminck in de Warmoesstraat in Haarlem. Het siert de eigenaar, Winnie, dat hij een briefje opgehangen had dat de prijs omhoog was gegaan omdat de kosten van aardappels 35% getegen waren!! Ik nam twee kleine frietjes voor Daan en Jeroen, die er heerlijk van knabbelden, maar ik was toch ook wel blij dat ze allebei maar ongeveer een kwart op aten, want het was geen caloriearme lunch :-). Daarna was het tijd om weer eens rustig richting huis te gaan, temeer omdat het inmiddels zachtjes begon te regenen. Daan en Jeroen gingen lekker met de Lego spelen, en ik had de tijd om eens de mailbox van de Rabobank wegwerken, want na drie weken vakantie ga ik morgen weer aan de slag.