Na ons "Jippie"-moment omdat we de trouwring terug hadden, was het tijd om Boston onveilig te gaan maken. Vanuit het hotel gingen we naar Newbury Street en liepen richting Boston Commons. Onderweg liepen we door een "public park" (een andere naam had het niet), waar bootjes vaarden die al meer dan 100 jaar oud waren! Dat klinkt heel interessant, maar het is op een heel klein vijvertje en eigenlijk is het een soort waterfiets. Toch stonden er rijen mensen om een ritje te maken, maar vooral veel Japanners. Daarna liepen we de Boston Commons binnen en na vijf minuten hadden we het Visitor Center getraceerd en daar zou de toer van de Freedom Trail beginnen. De Freedom Trail is een rode lijn (soms geschilderd, soms in de vorm van rode stenen) die door Boston loopt en langs veel van de historische sites gaat die betrekking hebben op de weg naar onafhankelijkheid van de USA. De leider van de toer was makkelijk te vinden, want hij was verkleed als iemand uit d 18de eeuw. Strak om elf uur vertrokken we en de volgende twee uur werden we uitstekend vermaakt door de gids. Hij wist het allemaal erg mooi en geanimeerd te vertellen. Ik ben er toch wel heel erg voor om voor bezichtigingen van historische sites een guided tour te doen. Zo'n omgeving gaat dan toch veel meer leven als iemand die er heel erg veel van weet erover verteld, wat er gebeurd is en waarom het gebeurd is, want met een stuk achtergrond is de ervaring toch wel even heel anders dan naar een aantal stukken steen kijken. We eindigden bij Faneuil Markt Place, wat ongeveer op de helft van de Freedom Trail ligt. We hadden dus nog een stukje te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten