Kaasproeverij L'Amuse

Ik hou van kaas. Serker nog: ik hou erg van kaas. Misschien nog sterker: ik ben helemaal gek op kaas. Ik ken maar één persoon die er nog gekker op is (kaasmonster, je weet wie je bent :-)). In dat kader had ik samen met René enkele maanden geleden plekken gereserveerd voor het nieuwe seizoen van de kaasproeverijen van L'Amuse, waarbij Betty Koster, de beste en bekendste affineur van Nederland als gastvrouw optreedt. Nu waren er enkele hindernissen te nemen met betrekking tot deze proeverij. Het begon op dinsdag, toen parkeergarage de Appelaar uitbrandde. Nu werd de proeverij gehouden in Stempels in Haarlem en dat ligt ongeveer boven de Appelaar! Gelukkig was de brand niet dusdanig doorgeslagen dat Stempels gehaald werd en kon de proeverij gewoon doorgaan, en anders dan alleen het feit dat we iets verder moesten parkeren was er weinig aan de hand. Het tweede was dat ik, zoals al geschreven, zaterdag een flinke verkoudheid had opgelopen, waardoor mijn smaakpapillen me in de steek lieten. Dan een flink aantal kazen naar binnen slaan kan natuurlijk, maar als je niks proeft is dat toch jammer. Maar gelukkig was ook dit van tijdelijke aard en had ik zondag tijdens het middaguur weer wat smaak in de mond. Dus om kwart over twaalf haalde ik René op en reden we zonder problemen rechtstreeks naar een parkeerplek op een kleine 10 minuten lopen van Stempels. Daar werden we door Betty opgevangen en konden we direct aan één van de tafels plaats nemen.

Na een korte kennismaking met onze tafelgenoten begon de introductie, waarbij we ingewijd werden in de geheimen van het kaas maken. Interessant, maar ja, uiteindelijk kwamen we voor het eindproduct :-). Dus toen het eerste bord op tafel kwam, kon het feest beginnen. Ik dacht toen de eerste (en enige) onvolkomenheid gevonden te hebben. De kaas moest nog gesneden worden en dat moest aan tafel door één van de aanwezigen gebeuren. Velen begonnen elkaar schaapsachtig aan te kijken of vonden het plafond opeens erg interessant. Tja, dat kan ik niet over mijn kant laten gaan, dus samen met mijn buurman die in de horeca bleek te werken, hebben we bijna al het snijwerk gedaan, en dat was eigenlijk nog best leuk ook. Tussen het snijden door had ik de kans om nog even met Betty van gedachten te wisselen over de kaaswagen van La Rive, waarop meer dan 50 kazen lagen. We waren beiden van mening dat dat er indrukwekkend uit ziet, maar dat je uiteindelijk beter voor een beperkter aantal kan gaan (bijvoorbeeld 12) en die ook echt helemaal goed kennen. In dit soort gevallen kan het zijn dat overdaad schaadt en dat de beleving door een te grote keuze daaronder kan leiden. Ok, dan de kazen. Laat ik met de kwantiteit beginnen: we kregen er 18 voorgeschoteld!! En ja, dat is best wel veel, zeker in een periode van ongeveer 3,5 uur. Indeling was zoals verwacht: ronde 1 wit schimmel, ronde 2 geitenkaas, ronde 3 rood flora en harde kazen en ronde 4 de blauw ader kazen.

Op de eerste foto bij deze blogpost kun je zien welke kazen we gegeten hebben en ook welke wijnen erbij geschonken werden. Het gaat te ver om alle kazen te behandelen, want dan heb ik nog 2,5 pagina nodig, da's wat veel van het goede. Maar uiteraard hebben René en ik onze winnaars per onderdeel opgeschreven. Dus, stel dat je van het weekend een feestje hebt en je wilt een goed kaasplankje samenstellen, dan kwamen wij tot de volgende selectie. Als witschimmel een Brie de Melun, als geitenkaas Valencay en als rood flora (nu ja, rood, de korst is zwart van de as waarin hij gerold is) de Cendré du Vergy. Speciale aandacht voor de harde kazen, die echt allemaal geweldig waren (persoonlijk vond ik dit de beste selectie van de dag), waarbij de Comté Alpge en de Languiole allebei een 9 scoorden, maar de Wilde Weide extra belegen (de Nederlandse inzending voor de "beste kaas van de wereld 2010) nog net één tandje beter was. Ongelofelijk wat een beleving het is om die kaas te eten, je proeft bijna een de hele natuur erin (saillant detail: deze kaas wordt in de Zwanenburger polder gemaakt, dus ik ga eens kijken waar ik de boerderij kan vinden!!). En dan als afsluiter een Blue Stilton die rechtstreeks van Neals Yard vandaan kwam. Als je je gasten dit presenteert, dan kan niemand zonder een lach op zijn of haar gezicht het feest uiteindelijk verlaten. Maar je kunt natuurlijk ook jezelf er gewoon lekker op trakteren! Sowieso is een bezoek aan L'Amuse een ervaring in zichzelf, dus laat je dat niet ontnemen.

Om 17.15 waren de kazen op en vertrokken René en ik weer richting huis (waarbij we fijn op de A9 in de file kwamen). Een mooie ervaring rijker en iets wat zeker aan te raden is voor de levensgenieters onder ons. En misschien ook leuk voor een uitje! Kan wellicht ook voor bedrijven gedaan worden. Hmmmm....