Even een deukje opgelopen

Dat er al een tijdje sneeuw ligt is een feit. Dat het glad is, is ook geen nieuws meer. Je zou dan denken dat het niet zo een brainteaser is om als je over straat loopt waar de stoepen nog vol met sneeuw liggen even extra uit te kijken. Maar ja, soms zit een ongeluk in een klein hoekje. Ik was vrijdag om 9 uur op pad, om eerst even mezelf een nieuwe coupe aan te meten (nou ja, standje 1) bij Nassau Kappers, waarna ik de slager en groenteman in Zwanenburg met een bezoek vereerde. Daarna zou ik richting vishandel moeten, maar op een ingeving besloot ik toch een andere afslag te nemen om naar het Vlaamsch Broodhuys te gaan, om daar weer eens lekker brood te kopen. Parkeren ging makkelijk, ik stak over en toen.....stapte ik op een stuk ijs en viel achterover, maakte een kwartslag draai en viel met mijn rechterzij (been, romp en hoofd) keihard tegen de stoeptegels. Ik moet zeggen: dat was geen feest! Als stoere kerel stond ik snel op, maa rhet was goed dat het Vlaamsch Broodhuys dichtbij was, want mijn hele lijf deed zeer, ik had gelijk hoofdpijn, was duizelig en kotsmisselijk. Ik kon niet anders dan een klein uur daar even bijkomen, want verder reizen was even niet aan de orde. Daarna ging het wel weer en kon ik de rest van de boodschappen doen.

's Middags was ik nog niet helemaal de oude. Om half twee ging ik even een half uurtje liggen om bij te komen. Voor mijn gevoel draaide ik me kort daarna weer om, maar kwam toen tot de conclusie dat het wel heel snel donker was geworden. Dat klopte, want het was inmiddels 18.00 uur! Nog net op tijd om even mee te eten en daarna eigenlijk alweer vroeg naar bed, want kerstdag kwam eraan!