Na gisteren uitstekend uit eten te zijn geweest, voelde ik bij het terug rijden naar Halfweg opeens dat mijn keel een heel stuk dikker aan het worden was en dat het wat rauw in mijn keel aanvoelde. Vijf minuten later begon ik spontaan flink te zweten en werd ik rillerig. Toen ik thuis kwam was eea omgevormd tot een algehele staat van malaise en toen ik vanochtend wakker werd, was er weinig reden om te juichen: keel deed extreem veel pijn en ik zweette als een otter. Jammer van alle afspraken op kantoor en een afscheidslunch van een hele goede ontwikkelaar, maar ik kreeg het niet voor elkaar om de auto in te stappen. Gelukkig kun je met de moderne technologie nog echt heel veel doen, dus productief ben ik als nog flink geweest, maar wel even met een paar slaappauzes ertussen (en deze keer geen powernaps). Leve het nieuwe werken, kun je ook verder als je inde lappenmand zit....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten