Montalcino

Alcoholica!

Omdat we toch al een eind op streek waren, besloten we om nog een dorpje op onze weg aan te doen. Dit keer was het Montalcino, bekend van het feit dat de Brunello wijnen hier gemaakt worden. Vaste prik: het was weer even zoeken naar een parkeerplaats (geef mij toch maar de USA waar je ongeveer overal je auto kwijt kunt, zolang het niet Manhattan is). Daarna liepen we langs het Fort dat aan het begin van Montalcino ligt, het dorp in. Als je een echte wijnliefhebber bent, kun je hier je hart ophalen. Net als in Montepulciano val je om de anderhalve meter over een wijnwinkel heen. We banjerden door het oude centrum, waar Ans een leuk, niet zo schreeuwerig winkeltje vond, beheert door een wat oudere vrouw, waar ze rustig een paar Brunellootjes kon proeven en die gingen erin als Ketellapper. Resultaat: de aanschaf van twee mooie flessen wijn van plaatselijk producenten die ook niet buiten Italië verscheept worden. Niet de goedkoopsten, maar dat het altijd gekker kon bewees een bezoek aan de wijnwinkel in het fort, waar zonder problemen flessen voor 1000 en 1500 Euro aangeboden werden. Daan en Jeroen begonnen er inmiddels flink genoeg van te krijgen en dan is het niet leuk meer om met de mennekes door een dorp te lopen. Dus besloten we naar de auto’s te gaan en door het spelen van een spelletjes (“noem een dier en de volgende persoon moet weer een dier noemen met de laatste letter van  het voorgaande dier” en variaties daarop) waren we in een handomdraai weer terug, waar een frisse duik in het zwembad ons de broodnodige verkoeling gaf!