Siam Rice

Siam Rice: aardig maar niet geweldig

Na onze koffers uitgepakt te hebben, het Kimpton netwerk gevonden te hebben en even de benen te hebben laten rusten, begon onze maag nog wel te knorren. Het was wel goed om even wat te gaan eten, want we begonnen ook slaap te krijgen, maar vanuit jetlag perspectief was het geen goed idee om al te gaan slapen. Om de hoek bij het Allegro zat een aardig uitziend Thais Restaurant, Siam Rice. Omdat we toch nog niet zo een verkenningsdrang voor de stad hadden, gingen we daar naar binnen en twee minuten later zaten we aan een tafel. Wat me direct opviel was dat de serveerster of heel erg slecht Engels begreep of simpelweg heel erg dom was. Het concept van water met bubbeltjes was aan haar niet besteed en ook een simpele vraag welke theesoorten er waren werd drie keer beantwoord met een uit het hoofd geleerd rijtje. Ok, niet teveel aan storen. We bestelden als voorafje dr spring rolls, er vanuit gaande dat dat loempia's waren. Dat waren het ook.....soort van. Er zat een rauw, kleverig laagje deeg om de ingrediënten heen. Op zich niet eens verkeerd, maar het was erg flauw.

Nog voordat we die gerechten ophadden, werden de hoofdgerechten al op tafel gezet. Nu had ik de menukaart gelezen en al begrepen dat dat de bedoeling was, anders had ik het wel raar gevonden. Ans had een Thaise vegetarische curry die prima was en ik had de specialiteit van de chef, de Tiger Cries. Die was erg goed gekruid en soms zelfs iets te heet. De plakrijst erbij vond ik echter geen topper en dat was toch ook een hoofdbestandsdeel. Na een uur stonden we weer buiten, met een gevoel van: "aardig, maar we hoeven niet meer terug te komen". Daarna terug naar het hotel, om vervolgens redelijk snel het mandje in te gaan, want de oogjes begonnen nu wel heel erg zwaar te worden.....