Migraine

Soms heb je wel eens dat je opstaat en weet dat het niet je dag gaat worden. Dat was een dag zoals ik vandaag beleefd heb. Ik stond op en voelde al dat ik een lichte hoofdpijn had. Omdat ik zaterdag af ging reizen naar Frankrijk en er nog veel werk te doen was, toch naar het Utrechtse getogen. Dat bleek een niet al te groot succes, bij mijn derde afspraak had ik het idee dat er iemand een hete naald door mijn oogbol naar binnen aan het steken was en gutste het zweet over mijn lichaam. Al de adviezen van mijn collega's in de wind slaand ging ik toch nog voor afspraak vier, maar toen ging het lampje echt bijna uit. Gelukkig heb ik enige ervaring in het rijden naar huis met hoofdpijn (ik zal binnenkort eens het verhaal uit de oude doos vertellen waarbij er bijna een politiejacht naar me werd gemaakt omdat men dacht dat ik vermist werd…..), dus het lukte zonder al te grote problemen om de auto terug naar Halfweg te navigeren. Daar had ons de slaapkamer al klaar gemaakt en viel ik bijna gelijk in slaap om na een comateuze staat van bijna zes uur weer te ontwaken. De pijn was grotendeels weg, de wol in mijn kop was er nog wel, maar dat was een grote verlichting ten opzichte van de ochtend…..