Tante Koosje met hindernissen

Mooie kaas selectie van Tante Koosje

Omdat het soms wat ver is om in Amsterdam te gaan eten als je uit Utrecht komt (zeker als je vervolgens weer naar Brabant moet rijden om thuis te komen), zijn twee restaurants in dit soort gevallen favoriet. Natuurlijk De Nederlanden in Vreeland, maar tegenwoordig ook steeds meer Tante Koosje in Loenen aan de Vecht. Deze avond was het bereiken van Tante Koosje echter een rit met obstakels. Door wat uitlopende afspraken kon ik pas rond 18 uur vertrekken en al voor het oprijden van de A2 werden er signalen gegeven dat er een zwaar ongeluk bij Vinkenveen gebeurd was. Dat had direct zijn weerslag, want de A2 stond al vanaf Utrecht helemaal vast! Gelukkig hebben we tegenwoordig slimme navigatie systemen, die mij direct via het rustieke Maarsen stuurden om een kortere binnendoorweg te rijden. Maar er zijn kennelijk tegenwoordig veel slimmem navigatie systemen, want deze weg hadden veel mensen inmiddels gevonden.

De heerlijke eerste gang

Gevolg: ik deed meer dan een uur over eens tukje dat normaal iets van 20 minuten duurt.....Gelukkig was er nog ruimte op de parkeerplaats en werden we door Ilkay met een warme glimlach ontvangen, zodat we ons direct goed thuis voelde toen we aan tafel schoven. De beloning was er echter naar: het diner was ronduit subliem te noemen, enkele wijzigingen daaraan werden zonder bezwaren doorgevoerd (dat is nog eens wat anders dan Ron Blaauw die bij een wijziging van het menu extra kosten in rekening bracht: mooie cursus hoe jaag ik mijn klanten weg was dat trouwens) en de wijnen waren ook voor een liefhebber uitstekend en op sommige punten zelfs verrassend (ik noem de Riesling). Het klopte gewoon allemaal. Met daarbij nog een aantal goede gesprekken aan tafel waren alle ingrediënten daar om er een bijzonder gezellige avond van te maken en dat lukte probleemloos. Tante Koosje, we houden haar er voorlopig maar eens even in! En ik denk dat toekomstig tafelgenoten dat helemaal niet erg gaan vinden :-).