Inspiratiehuis 2020

Bosch in het inspiratiehuis 2020

Een doorn in ons oog in ons huis is onze oven. Of beter gezegd: het gebrek aan een echte oven. Toen we dit huis kochten, hadden we het idee om binnen twee jaar de hele keuken te verbouwen en daarom kochten we wat "tijdelijke" apparatuur om een korte tijd mee door te komen. Maar de crisis deed daar toch een beetje de klad in komen. Daardoor zitten we nog steeds met een combi oven & magnetron. De magnetron functie doet het prima, maar op de oven functie boeten we heel erg aan kwaliteit in. Aangezien Jeroen aan de Cupcake Cup wil veroveren en Ans ook steeds meer zaken in de oven wil bakken, werd het tijd om toch een oven te gaan kopen. Om ons eens goed te oriënteren, brachten we een bezoek aan het Inspiratiehuis 2020 in Hoofddorp, waar de merken Bosch, Siemens, Neff en Gaggenau een overzicht geven van hun waar. En dat ziet er erg mooi uit. De prijzen van Bosch, Siemens en Neef liggen overigens redelijk bij elkaar, die van Gaggenau erg ver daarboven (ongeveer 2,5 tot 3 keer zo hoog). Bij binnenkomst werden we hartelijk ontvangen, kregen heerlijke koffie en een adviseur kwam ons door het pand leiden en vertelde ons alle ins en outs van de stoomovens waar we naar op zoek waren. Uiteindelijk viel ons oog toch op de Bosch versie en kregen we van de adviseur nog een mail met alle informatie. Mooie van het inspiratiehuis: er wordt niets verkocht, dus de adviseurs zijn niet opdringerig, maar geven uitstekende informatie en hun eigen inzichten. De koffie is uitstekend en gratis en bij het weggaan kregen we ook nog een leuke attentie. Al met al een bijzonder geslaagd bezoek, voor iedereen die zich oriënteert op nieuwe apparatuur in de keuken is het Inspiratiehuis 2020 een aanrader!

Scholen bezoeken

Daan, Thymo en Keet op het Hageveld College

Deze week staat in het teken van het bezoeken van middelbare scholen. Daan zit in het proces van het kiezen van de school waar hij na dit schooljaar naar toe gaat. Dat is natuurlijk een mega belangrijke beslissing om te nemen, dus je moet je daarom goed oriënteren. Daarom waren er deze week bezoeken aan het Stedelijk Gymnasium Haarlem, ECL (Haarlem), Ichthus Lyceum (Driehuis) en Hageveld College (Heemstede). Dit varieerde van ouder info avonden tot open dagen. Volgende week zijn er nog drie sessies, daarna moet de keus gemaakt worden. Uiteindelijk is het de keus van Daan waar hij heen gaat en mogen wij als ouders hem alleen ons welgemeende advies geven. Maar persoonlijk vond ik het ECL niet aan mijn verwachtingen voldoen (wel erg goed voor de stimulering van het creatieve proces, maar basis zaken als kwaliteit van verplichte vakken en het eenduidige houden van het rooster en het opgeven van huiswerk bleek een grote hindernis te zijn), zou ik op kwaliteit afraden. Hageveld was echt een heel erg leuke en mooie school, waar ondernemerschap gestimuleerd wordt, maar de reistijd is wel erg lang en de logistiek kan toch ook een rol gaan spelen, want er moet ook huiswerk gemaakt worden. Ik zou daarom zelf de keus willen beperken tot het Ichthus (zag er erg goed uit) en het Stedelijk Gymnasium (ondanks een wat korte info avond voor de ouders). Het zullen nog een paar spannende weken worden!!!

Een nieuwe jas

De nieuwe jas van Dennis

Het gevolg van veel afvallen is dat ook veel van je kleren niet meer passen. Dat geeft wel een goed gevoel, maar soms moet je afscheid nemen van kleding waar je best wel aan gehecht bent. Zo heb ik op 2 na al mijn shirts van Tommy Bahama inmiddels naar de zolder verhuist, die ik toch met heel veel plezier gedragen heb. Maar wat ik het langst aangehouden heb, is mijn winterjas van Napapijri. Daar doe ik al heel veel jaren mee (in ieder geval zes) en hij was zo lekker, dat ik nooit enige aandrang heb gevoeld om een nieuwe jas te kopen (ik denk bijna als enig kledingstuk dat ik heb :-)). Maar het was nog een XXXL en hoewel de Italiaanse maten klein vallen, was hij toch echt te groot geworden. Jeroen kon namelijk letterlijk bij mij in de jas kruipen en dan kon de rits nog steeds dicht. Hoewel hij nog steeds lekker zat, was er geen model meer in te bekennen en werd het tijd voor een nieuwe. Nu is het op dit moment natuurlijk de tijd van de aanbiedingen en dan ga ik altijd langs bij mijn favoriete winkel in Zwanenburg, Haverhals. Jenke bleek nog een mooie sortering te hebben van Woolridge en Canada Goose, maar mijn oog viel toch op een exemplaar van Parajumpers. Een mooie snit, heerlijk warm (maar ja, er staat ook niet voor niets Anchorage op :-)), prachtig afgewerkt en met veel mooie snufjes. Zo is er een mooi vak waar je bijvoorbeeld je iPad in kunt stoppen als je op weg bent. Ik was snel verkocht, maar ik wilde natuurlijk ook nog even bij Ans checken hoe zei hem vond. Dat was een gemengd beeld: prachtige jas, mooi spul, maaaaaar........dat is toch dezelfde die je al had. En bedankt, he.....Maar ik liet me niet uit het veld slaan, ik ben erg blij met mijn nieuwe aanwinst en ik hoop dat ik er net zoveel plezier van ga hebben en net zo lang van ga genieten als van mijn vorige jas. Dan is hij de investering dubbel en dwars waard!

Steven van Belleghem

Steven over het einde van Kodak

De wereld om ons heen veranderd sterk en snel. Dingen waarvan we twintig jaar geleden dachten dat die voor altijd in ons leven zouden blijven of bedrijven die marktleiders waren, zij inmiddels voltooid verleden tijd. Daarom is het goed om de blik op de toekomst te houden. Iemand die daar bijzonder goed en inspirerend over kan vertellen is Steven van Belleghem. Hij is een expert op het gebied van social media en digital marketing. Vorige week woonde ik een presentatie van hem bij, waarin hij de aanwezigen meenam in zijn beeld op de ontwikkelingen die ons nu al tegemoet gaan komen. Een van die bewegingen was de verdere introductie van "wearables", zoals de Nike Fuelband, Jawbone of Fitbit (het apparaat wat ik zelf al heb), waarbij de op handen zijnde iWatch waarschijnlijk weer een nieuwe impuls hier gaat geven en waarmee de "mensurabel self"-gedachten weer dichterbij komt (jezelf vervatten in een groot aantal kerngetallen en data, om te zien hoe gezond je bent, hoeveel je bewogen hebt, wat je hebt gegeten etc etc). Daarnaast vertelde Steven ook over bedrijven die tot voor kort een "household name" waren, maar inmiddels bij het grof vuil staan, met daarbij Kodak als grootste voorbeeld. Ooit stond Kodak synoniem met fotografie en waren er mensen in het innovatieteam van Kodak die al bezig waren met digitale foto's toen wij daar nog niet eens aan dachten, maar de directie van Kodak besloot verder de markt voor fotorolletjes te melken en het resultaat daarvan kennen we.

Steven gaf een aantal mooie voorbeelden van baanbrekende technologie, gekoppeld aan baanbrekende klantbedieningen (mooi om te zien dat hij in zijn standaard presentatie ook het Rabobank Hypotheek Dossier als voorbeeld gebruikt, daar was ik mega trots op). Het zorgde ervoor dat ik me enerzijds wel hip voelde (want een concept als AirBNB kende voor mij natuurlijk weinig geheimen meer :-)), maar aan de andere kant een computer analfabeet, want er waren toch een flink aantal nieuwe zaken voor me. Het betekende in ieder geval dat na de presentatie op mijn iPhone de apps AliBaba (de grotere versie van eBay), Uber (die al bijna al het normale taxiverkeer in diverse grote wereldsteden op zijn kop heeft gezet) en Hipmunk (zoeken naar reizen op een andere manier, waarbij ook een grote klantconnectie ontstaat tov bijvoorbeeld bokking.com) heb staan. Allemaal aanraders om in ieder geval eens naar te kijken, los van of het blijvertjes zijn. Mocht je ooit de mogelijkheid hebben om een lezing van Steven bij te wonen, dan zeker doen. Bijzonder entertaining, maar met een uitstekende doorkijk naar de (nabije) toekomst. Ik heb er in ieder geval mega van genoten!

Tesla

Wat een uitstekende band toch!

Op gezette tijden duikt een ouwe hit of een band uit het verleden weer eens op. Soms is het duidelijk hoe dat komt, soms is het echt een samenloop van omstandigheden. Dat laatste gebeurde mij toen ik een aantal platen op een SD kaartje wilde zetten om in mijn auto af te spelen. Ik weet niet eens meer naar welke CD ik op zoek was, maar in mijn categoriseringssysteem kwam ik langs de letter T en daar viel mijn oog op het mapje "Tesla". Deze band uit Sacramento, California maakte in de jaren 80 en 90 in de Verenigde Staten furore met een klassiek soort Amerikaanse hardrock, in de schaduw van grote bands als Guns n Roses, Skid Row en Def Leppard.  In Nederland is de band van zanger Jeff Keith en gitarist Frank Hannon nooit echt doorgebroken, voor zover ik weet is het enige optreden ooit het voorprogramma van The Scorpions geweest (of was het nou Extreme...ik weet het niet meer....) en daar bleef het bij. E dat terwijl ze echt magistrale nummers wisten uit te brengen. Daarom zitten de CD's (of in ieder geval de digitale versies van de nummers ervan) Five Man Acoustical Jam en Psychotic Supper de afgelopen dagen vast in mijn audio systeem. En als je dan merkt dat je nog heel veel van die nummers woordelijk mee kan zingen, dan heeft dat vroeger wel veel indruk gemaakt. Alle ouwe rockers onder ons: gelijk even naar Spotify om daar even terug in de tijd te reizen en deze prachtige kunstwerkjes (nog eens) te beluisteren. Oh ja, ook de nieuwe band van gitarist Dave Rude is hier ook te beluisteren, ook lang niet slecht, als je van vunzige gitaren houdt :-)!!

Village Bagels

Een deel van de schilderclub luncht bij Village Bagels

Deze zondag weer een dagje schilderen bij de Games Workshop in Amsterdam Zuid. Maar daar is al genoeg over geschreven, dus dat slaan we deze keer maar eens over :-). Maar rond een uur of half drie kregen de jongens uit mijn schilderteam wel een beetje trek en vertrokken we naar de overkant van de van Woustraat, om een iets te eten bij Village Bagels. Ik kreeg bij het bestellen het gevoel alsof we in New York waren: ondanks het feit dat er niemand achter ons stond, wilde de jonge dame achter de kassa toch wel dat we snel zouden bestellen, terwijl de jongens nog even goed wilden kijken wat ze wilden hebben. Nou ja, wat kan ik verder over Village Bagels zeggen: de broodjes waren gewoon goed (ik had een lekkere met pastrami), maar niet heel erg bijzonder. De stoelen waren slecht, de inrichting lelijk en de service niet de allerbeste die je je kunt wensen. Ergo: dit was een eenmalig experiment, Village Bagels gaat geen vaste waarde voor ons worden.

Hockey zaterdag

Hockey familie toernooi in Spaarndam

Waar ikzelf vroeger altijd op zaterdag naar de voetbalvelden ging, heb ik dat als ouder nu ingeruild voor een tocht naar de hockey velden. Jeroen is inmiddels een fanatiek speler geworden en is 's ochtends al vroeg wakker om zich goed voor te bereiden (en ja, dat is voor 7 uur 's ochtends). Om 9.30 speelde hij tegen Qui Vive in De Kwakel (ja, je komt nog eens ergens!!). De eerste helft was spannend, want die eindigde in 3-2 voor het team van Jeroen, HC Spaarndam, maar dat werd de tweede helft rechtgezet in een klinkende 10-2 overwinning, waarbij Jeroen de tweede helft "op keep" stond en zijn hok schoon hield. Genoeg voor een dag, zou je zo zeggen (want het was koud genoeg geweest...), maar dit was slechts het begin. 's Middags werd namelijk het HC Spaarndam familie hockey toernooi gehouden in het Dorpscentrum van Spaarndam. Dit toernooi is een aantal wedstrijden waarin de teams een mix zijn van volwassenen en kinderen, waarbij de ouders niet mogen scoren. Ans trok ook haar scheenbeschermers aan en zocht haar stick op, zodat ze ook lekker mee kon spelen.

Helaas, helaas, het team van Jeroen haalde de halve finales niet (1 winst, 1 gelijk, 1 verlies). Jeroen was er echt ziek van, hij krijgt toch een hele grote betrokkenheid en een winnaarsmentaliteit met zijn sport. Hij is alweer aan het trainen en kan niet wachten tot het weer zaterdag is om de volgende wedstrijd ten strijden te trekken! Hup Jeroen, druk een punt!!!  

Ongeluk op de N200

Echt een vervelend ongeluk!

Vrijdag had ik een strakke planning om wat boodschappen in Amsterdam te doen, maar wel op tijd terug te zijn om Daan en Jeroen op te halen. Ik liep op schema, tot het laatste stukje op de N200, net voordat ik Halfweg in zou rijden. Ondanks dat het verkeerslicht enkele keren op groen sprong, reden we niet door. Ik begon wat geïrriteerd te raken, maar dacht vervolgens dat dit toch niet zo maar kon gebeuren. Dat bleek ook, want alle auto's voegden op de linkerbaan in, omdat, zoals bleek, de rechterbaan vol stond met negen (ja, echt) auto's die in meer of mindere mate in elkaar lagen. Dat het een flinke klap moet zijn geweest bleek wel aan alle blikschade aan de auto's en al het glas, plastic en metaal dat op de grond lag. Er stonden een aantal huilende kinderen en wit weggetrokken dames op de weg. Maar wat gênant was, was dat een aantal van de mannen kennelijk zo vol testosteron of adrenaline zaten, dat ze flink tegen elkaar aan het schelden waren en sommigen zelf op de vuist wilden gaan. Ongekend.

Gelukkig is het politiebureau van Halfweg op nog geen vijf minuten afstand en waren er snel agenten aanwezig om een en ander in goede banen te leiden. Dat dat nodig was, bleek wel toen er ook ambulances aankwamen die drie mensen (twee volwassenen en een kind) meenamen. Gelukkig las ik later op de site van RTV-NH dat eea niet tot groot fysiek letsel had geleid, maar als je de auto's gezien had, dan kun je echt beamen dat dat dan een geluk bij een ongeluk is geweest. 

Better You - Bedankt voor de foto

Better You is de eerste maand van start, we wensen jullie heel erg veel succes!!!

Comic Book Men

Geweldige serie voor de nerds onder ons

Comics. Het is een hobby die ik jaren lang gehad heb. Zowel het lezen als verzamelen ervan heb ik meer dan dertig jaar gedaan en ik heb er ongelofelijk veel plezier aan gehad. Daarom vind ik het ook leuk dat Daan nu interesse in de verhalen van Marvel en DC begint te krijgen, het enthousiasmeert mij ook weer om weer eens een boek uit de kast te pakken en in ieder geval mijn kennis te kunnen spuien die ik over dit onderwerp weet. Het kan dan ook geen toeval zijn dat ik onlangs ook de TV serie "Comic Book Men" tegen kwam. Deze serie bestaat eigenlijk uit twee onderdelen: enerzijds is het het wel en wee van wat er zich in de comic winkel van Kevin Smith, Secret Stash in New Jersey, afspeelt en anderzijds zijn het discussies tussen Kevin en het personeel van de winkel over "all things comics". Hartstikke leuk om te kijken, met name omdat ik het heel erg herken. Back in the day werkte ik ook een dagje in de week in Stripwinkel Wonderland en veel van de situaties die bij Secret Stash voorkomen, heb ik daar ook meegemaakt (van unieke vondsten van comics die diep in een kast verstopt lagen, tot mensen die binnen kwamen en dachten een comic even voor 1.000 gulden te kunnen verkopen, omdat hij wel 10 jaar oud was). En ook de stukken "slap geouwehoer"  herken ik als geen ander: uren aan uren heb ik met mijn vaste comic vrienden Frank, Simon en Rene of met anderen op beurzen staan discussiëren of de klauwen van Wolverine nu door Captain America's schild zouden snijden of niet en wie een race tussen Flash en Quicksilver zou winnen.

Ik verzamel inmiddels al een paar jaar geen comics meer, Stripwinkel Wonderland is in fysieke vorm opgehouden te bestaan en de meeste omzet wordt meer uit games en films die op comics gebaseerd zijn gehaald dan uit de comics zelf, maar toch blijft het zo leuk om naar mannen van mijn leeftijd (en gelukkig ook iets jonger) te kijken die over dit soort zaken praten. Ik denk dat niemand in mijn familie hier verder ook maar een seconde aandacht zou wllen besteden, dus het wordt denk ik kijken op de iPad, maar ik ga dat zeker doen. Oh ja, en er is ook een Podcast, dus die zal ik ook even snel downloaden. Voor de comicliefhebber een absolute must om dit te kijken, anderen die deze interesse niet hebben cq nooit hebben gehad: blijf er ver van vandaan :-).

Sherlock Seizoen 3

Je blijft bij Watson toch denken: waarom is Gandalf?

Het begint inmiddels een kleine traditie te worden. In januari worden de drie nieuwe afleveringen van Sherlock uitgezonden. Ik heb er al eerder over geschreven, maar voor de zekerheid: het zijn verhalen van Sherlock Holmes, maar ze spelen zich af in het hedendaagse Londen. De verhalen zijn altijd uitstekend, met hele bijzondere wendingen die gedurende de anderhalf uur durende afleveringen gemaakt worden. Maar het acteerwerk van de hoofdrolspelers is echt magnifiek en het lijkt wel alsof het ieder jaar beter wordt. Met name de aflevering waarin Watson gaat trouwen en Holmes een speech moet schrijven kan de geschiedenis ingaan als een van de beste die ik ooit gezien heb. Emotioneel, spannend en hilarisch tegelijkertijd. Kortom: ook deze drie afleveringen zijn weer aanraders pur sang, en een must see voor iedereen!

Met hart en ziel

Voor mijn Rabobank maatje Willem Oudijk, omdat hij iets niet anders dan met hart en ziel kan doen! Thx kerel!!!

Weet wat je eet

De kinderen aan de kook

Jeroen is sinds een paar jaar lid van Don Bosco. Elke donderdag gaat hij daar met een paar maten lekker spelen of knutselen. Het leuke van Don Bosco is dat de begeleiders allemaal zelf nog erg jong zijn en zelf ook op Don Bosco hebben gezeten. Een van deze begeleiders stuurde ons laatst een mail waarin hij aangaf een event te organiseren waarin we wellicht geïnteresseerd waren. Het betrof "Weet wat je eet", dat in samenwerking met de CuliBus georganiseerd werd. Dit evenement heeft als doel om kinderen zich meer bewust te laten worden van het belang van gezond voedsel, maar dan op een leuke en speelse manier, met name door ze lekker zelf te laten koken en daarmee hen met verschillende voedingssoorten kennis te laten maken en ook duidelijk te maken dat het niet lang hoeft te duren om iets lekkers op tafel te zetten. Want dat is natuurlijk nog vaak een hindernis: gezond voedsel is over het algemeen een stuk)je) duurder en het in elkaar zetten van een voedzame en gezonde maaltijd duurt langer dan snel een eenpansgerecht maken. Tenminste, dat denken wij.

Wilfred Genee was er ook

Het betekende dat we zondag om 12.15 uur afreisden naar restaurant De Veranda in Amstelveen. Daan was nog een beetje sikkeneurig, want hij had liever naar de Games workshop gewild om daar met Thymo en Dennis lekker te gaan schilderen, maar nadat hij even rond had gelopen werd hij toch ook best enthousiast. De jongens kregen bij binnenkomst een koksmuts en een kaart, waarop stond in welke volgorde zij het uitgezette parcours af moesten leggen, bestaande uit wraps rollen, ijs maken, pizza's bakken en smoothies persen. Ieder onderdeel een half uur, waarbij opviel dat dat voor de wraps prima was, de pizza's veel langer duurden en het ijs en de smoothies minder tijd in beslag namen. Puntje voor de organisatie om dat volgende keer iets meer in balans te krijgen. Speciale gasten waren Wilfred en Lili Genee, die kwamen vertellen over hun boek "Vullen of voeden", een boek dat vertelt over en hulp hoopt te bieden aan ouders die worstelen met de vraag hoe ze nu hun kinderen verantwoord laten eten. Ans had een boeiend gesprek met Lili over de zaken waar zij onder andere tegenaan loopt (op het moment dat ik dit schrijf zit Ans het boek te lezen, soms hard knikkend of "ja, precies..." uitslakend :-)), terwijl Wilfred nog twee korte presentaties gaf over het onderwerp, op de ongedwongen manier die hem eigen is. Omdat dat niet een middag vullend programma was, hadden Ans en ik ook nog even tijd om wat te eten bij de brasserie van De Veranda, waar ik iedereen de Caesar Salad aan kan raden, met een uitstekend gepocheerd eitje en lekkere ansjovis. Wat een gelukje dat we in de loterij die gehouden werd de winnaars werden van een diner voor 2 bij De Veranda, want na de lunch hadden we al besloten dit ook uit te gaan proberen.

Om 15.00 uur sloot het evenement, wat voor iedereen die aanwezig was een mooi succes was geworden, de kinderen hadden lekker gekookt en hetgeen ze gemaakt hadden ook al opgegeten, de ouders kregen aan het eind van de sessie mini pizza's zonder kaas voorgeschoteld, die ook prima smaakten. Een leuke middag, met een belangrijk thema en voor een goed doel. Er zijn slechtere tijdsbestedingen te bedenken!

Hardlopen met Daan

Stoere kerel

Normaal gesproken is Ans de hardloop partner van Daan. Ans ging echter afgelopen zaterdag naar een retro- en antiekbeurs, maar er stond toch een hardloop training op het programma. Daan wilde graag in het ritme blijven, wat toch wel aantoont dat hij erg gemotiveerd is om dit tot een succes te maken. Dus was er nog een mogelijkheid over, namelijk dat Daan met mij het zijn les ging lopen. Om precies te zijn, les 15 van het Start to Run programma, toch een coole dertig minuten. Om 16.00 uur gingen we van start en ik moet zeggen dat Daan het uitstekend deed. Het was erg gezellig, want we hadden snel een mooi tempo te pakken, waarbij het nog mogelijk was om te praten ook. Daan was in een goede stemming en praatte honderd uit, waarbij ik veel vragen kreeg over de oorsprong van vele Marvel Superhelden (zijn meest recente interesse :-)). Wat ik ook bijzonder vond: bij het derde stuk lopen zei Daan dat hij wat pijn in zijn knie begon te krijgen. Dat was natuurlijk erg vervelend, en de "oude Daan" had dan zeker al snel de handdoek in de ring gegooid. Maar de "nieuwe Daan"  doet dat niet, hij vond het wel vervelend en hij moest zijn snelheid een beetje aanpassen, maar bij het vierde deel van de oefening ging hij gewoon weer van start, zonder ook maar een seconde te klagen. Uiteindelijk zat het er alweer op, voordat we het wisten. Aan het eind kreeg ik wel wat klachten dat hij met mama altijd wat harder liep en verder kwam dan met mij.....dus met zijn motivatie zit het wel goed :-).

Asics Running Lab

De vastgelegde resultaten

Om mezelf verder te ontwikkelen als hardloper besloot ik een tijd geleden om een baseline check uit te laten voeren hoe ik er nu lichamelijk voor sta in relatie tot de doelen die ik me op dit gebied gesteld heb (onder andere de Dam tot Dam loop van dit jaar). Hiervoor heeft Asics een mooie propositie, namelijk een meting in het Asics Running Lab. In dat lab word je op een aantal aspecten getest, zoals daar zijn lenigheid, kracht in je benen, hoe hard je kunt lopen, opname van zuurstof in het bloed en nog een aantal zaken. Ik werd ontvangen door Pijke den Ambtman die alle testen bij mij af ging nemen. Het was een zeer interessant en intensieve middag, waar in een kleine vier uur ik helemaal onder de loep genomen werd. Het totale rapport van hoe ik ervoor sta ontvang ik over uiterlijk twee weken, maar na het oplichten van een tipje van de sluiter weet ik in ieder geval dat mijn hamstrings nog duidelijk aan kracht moeten winnen en dat ik mijn knieën hoger op moet tillen bij het lopen. Ik ben erg benieuwd naar het totale rapport om te zien waar ik nog meer kan verbeteren. Voor iedereen die van plan is om serieus werk te maken van hardlopen, is dit een uitstekende exercitie om te doen, omdat het een aantal zaken objectiveert en waardoor je gerichte acties kunt nemen om groei gestalte te geven ipv alles een beetje doen!

Steve McQueen

Twee iconen van Steve McQueen

Als je de vraag stelt wie de meest coole man van de afgelopen 100 jaar is geweest, komen er natuurlijk veel verschillende namen naar voren. Nu schijnt er een verkiezing te zijn geweest en als winnaar bleek Steve McQueen uit de bus gekomen te zijn. Niet verwonderlijk voor iemand met de bijnaam "The King of  Cool". Steve McQueen heeft naast zichzelf ook bepaalde producten het iconische beeld van "dit is echt cool" gegeven. Van twee daarvan ben ik ook zelf in het bezit. De Tag Heuer Monaco werd door Steve populair gemaakt door hem te dragen in de film Le Mans, waarin met name de vierkante kast opviel. Met name Gulf versie is een collectors item inmiddels, maar die kon ik helaas niet vinden, dus ik doe het met de normale versie. Daarnaast was Steve ook de meester van het stijlvol dragen van zonnebrillen, met zijn persoonlijke favoriet de Persol 714.Een tijd lang werden de glazen als te groot gezien, maar tegenwoordig kan het juist weer. Een absolute aanrader voor het stijlvol flaneren op de terrassen van Amsterdam en Haarlem als de zon er weer door komt. Voor mij een mooie aanvulling op de Oakleys en Ray Bans. Zo cool als Steve word ik natuurlijk nooit, maar ik ben wel blij met deze twee geweldige klassieke producten.

Better You Health Center

Het is alweer een paar weken geleden, maar sinds begin dit jaar is in Purmerend een nieuwe sportschool geopend, te weten Better You Health Centre. Nu zou ik daar niet zo snel aandacht aan besteden, maar deze keer is dit toch wel een heel speciaal event, want mijn zus, Danielle, is de eigenaar hiervan! Een lang gekoesterde wens is hiermee in vervulling gegaan. Samen met haar business partner Andrew zijn ze begonnen met de uitdaging om van deze club een begrip in Purmerend en omstreken te maken. Er is hard gewerkt aan het een nieuwe inrichting van het pand, maar nog meer aan de trainingen die gegeven worden en het nieuwe team dat de leden bij het behalen van hun doelstellingen op het gebied van fitheid, gezondheid en sporten zal gaan begeleiden. Het kan niet anders dan dat dit een ongelofelijk succes gaat worden, hoewel het natuurlijk de eerstkomende tijd veel energie zal kosten om het allemaal naar de hand te zetten. Maar als iemand het voor elkaar kan krijgen, dan zijn het Danielle en Andrew wel, want zij weten als geen ander een super sfeer neer te zetten, waardoor je gewoon plezier krijgt om naar de sportschool toe te gaan in plaats dat je jezelf erheen moet slepen. Voor mij jammer dat het in Purmerend is (net te ver uit de weg om de reguliere trainingen te doen), maar ik ga toch kijken of ik regelmatig langs kan wippen. En als je in de buurt van Purmerend woont en wilt fitnessen, dan is er eigenlijk maar 1 keus (stelde hij objectief): Better You Health Centre is er helemaal voor jou!!!!

De nieuwe hockey ster!!!

Drie wedstrijden, 31 voor en 2 tegen, een nieuwe hockey ster is geboren!

De klassieken

Daan met de Avengers

Vroeger spaarde ik comics. Veel comics. Heel veel comics. Ik heb er meer dan 30 jaar heel veel plezier van gehad ze te lezen en verzamelen en dat al vanaf erg jonge leeftijd (ik denk dat ik vier was toen ik mijn eerste batman of superman kreeg, bij de sigarenwinkel op het Hendrik de Keijzerplein). Als je zo een passie hebt of hebt gehad (ik lees de laatste paar jaar erg weinig comics meer en verzamelen doe ik al helemaal niet), dan is het leuk als je kinderen daar ook een interesse in hebben. Echter, tot enkele dagen geleden hadden beide mannen er echt voor geen pepernoot interesse in. Een week geleden kwam daar verandering in. Daan vertelde me dat hij Lego Marvel Super Heroes had gespeeld en hij vond de Silver Surfer echt een gaaf figuur. Nou, zei ik, daar heb ik nog een twee boeken van liggen, met de verwachting dat hij dat voor kennisgeving aan zou nemen en wat anders zou zijn gaan doen. Maar hij had echt interesse en wilde dat ik de boeken snel ging halen. Die verslont hij in twee dagen en daarna kreeg hij meer honger voor het superhelden genre, want hij ging verder met Avengers, X-Men, Fantastic Four en, zijn huidige favoriet, Spider-man. Het is natuurlijk nog maar de vraag of hij er uiteindelijk een echte passie voor gaat krijgen (de tijden zijn wel heel erg anders dan toen ik verzamelde), maar nu heeft hij er veel plezier in en dat is het belangrijkste. En dat zijn ouwe pa daardoor ook met een glimlach op zijn gezicht loopt en hem veel over de geschiedenis van de figuren verteld, nou, dat is een mooie extra :-)!!

De Warhammer Schilderclub

De schilderclub van 12 januari

Er dreigt een "traditie" te ontstaan. Op zondag gaat er een groep fanatieke Warhammer 40K spelers naar Amsterdam Zuid, om precies te zijn de van Woustraat 69, waar de beste Games Workshop van Nederland gevestigd is. Het is indrukwekkend: een paar tieners die met grote zwarte koffers over straat gaan en dan en masse de winkel in duiken. Deze keer bestond de groep uit Chaos Daantja (met de Fleshhounds of Khorne), Thymo de Tau (Tau leger), Servant of the Emperor Mick (Space Marines Blood Angels) en Jeremy the Destroyer (Space Marines, Dark Angels). Oh ja, en als ubernerd was ik er zelf ook nog bij om wat Chaos Space Marines Terminators voor Daan af te maken (jaja, voor Daan.....). Bij binnenkomst was Dennis al bezig om de tafels aan te passen voor de grote schilderclub, want dat is wat er op zondag gedaan moet worden! 

Leeftijdsverschil maakt bij Warhammer niet uit!

Super gezellig zo een middagje met gelijkgezinden (het doet mij helemaal terug denken aan de dagen en dagen die ik samen met Rene, Simon en Frank bij Wonderland doorbracht, pratend over de nieuwste en oudste comics......slap geouwehoer, maar oh zo leuk), wat te drinken erbij, snoepje erbij, wat schilderen, wat muziek luisteren, wat lachen, wat verhalen tegen elkaar vertellen, eigenlijk alles wat een leuke groep vrienden met elkaar doet. Thymo ging deze keer helemaal los met het ontwerpen van een eigen kleurschema van zijn Tau leger. Het was mooi om te zien hoe zijn ogen er helemaal van gingen schitteren. En Jeremy ging de winkel ene paar keer rond om de snoep van oma uit te delen, al keuvelend met de andere aanwezigen. Dat de afsluitende battle met bijna alle mensen in het pand heel snel voorbij ging en voor dat we het wisten het alweer vijf voor vijf was, zegt genoeg over hoe de jongens zich alweer in de hobby hadden gestort. Super dat ze dit soort zaken ook nu doen, levert naast de hobby zelf ook veel waardevolle ervaringen op in bijvoorbeeld de interactie met de andere fans! Wederom dank aan Dennis Ernst voor het mogelijk maken hiervan, een goede ervaring in het spel, begint met een goede organisatie en enthousiasme om het mogelijk te maken. Inspirerend voor de "club uit Halfweg en Purmerend", for certain!!!

Hockey

Lekker aan het sporten!

Sinds een paar maanden zit Jeroen op hockey. Hij is lid van de nieuw opgerichte hockey club Spaarndam. Het blijkt echter een hele klus om een jongensteam op te zetten. Er zijn heel veel meiden die willen hockeyen, maar jongens gaan klassiek genoeg toch meer voor voetbal. Na een flinke tijd is er nu wel een team gereed en is de eerste stap om deel te nemen aan de wintercompetitie. Zo was vorige weer de eerste wedstrijd, waar ik helaas niet bij kon zijn, maar die in een klinkende 7-1 overwinning resulteerde. Deze zaterdag rolde ik echter om 8 uur uit bed, omdat om 9.30 uur de wedstrijd van Jeroen zou beginnen. Het was best fris 's ochtends vroeg, maar dat deerde Jeroen niet. Hij had er veel zin in en gepositioneerd in de achterhoede was hij er helemaal klaar voor. En dat waren geen loze woorden! Er kwam helemaal niemand langs Jeroen, hij onderschepte veel passes van de tegenstander en gedurende de wedstrijd ging hij ook steeds meer richting het vijandelijk doel.

Het team van HC Haarlem was helemaal nergens en daarom was het een historische zegen voor het jongensteam van HC Spaarndam: de overwinning was namelijk 11-0! Ik was megatrots op het team, maar helemaal op mijn kleine kereltje, dat zich zo kranig staande hield. De trainingen hebben toch hun vruchten afgeworpen, maar zeker ook zijn standvastigheid en zich kunnen vastbijten in iets hebben er zeker toe bijgedragen dat hij het zo goed deed. En een plezier dat hij had, dat was ongekend. Mooi dat we een sport hebben gevonden waar hij zich helemaal in kan geven. Dat maakt het vroege opstaan en het koukleumen aan de zijlijn (en het niet mogen schreeuwen van aanmoedigingen, daar moet ik nog even aan wennen) het helemaal waard!

Health City revisited

De dames aan de balie van Health City Badhoevedorp

Toen ik een paar jaar geleden een sportschool uitkoos, viel de keus op Health City. In het begin ging ik vaak erheen, maar op een gegeven moment kwam de klad erin en werd ik "sponsor": een lid dat wel betaald, maar nooit komt. Na verloop van tijd schreef ik me uit, deed een flinke tijd niets, totdat ik me vorig jaar weer inschreef bij Fitnessclub Friends4Life. Beetje met pijn in mijn hart, want de voorzieningen bij Friends4Life zijn een stuk minder, maar als ik weer "sponsor" zou worden, dan gooide ik liever 19 euro per maand in een zwart gat dan 50 euro. Nu ik in een goed ritme zit, voelde de wat karige faciliteiten bij Friends4Life toch wat minder aan. Toen ik een mail kreeg van Health City om een week gratis bij hen te mogen gaan sporten, besloot ik dat met beide handen aan te grijpen. Bij Health City stond ik nog in het systeem en bij inschrijving moest ik van de dames achter de balie komen om mijn oude foto te zien: tja, die was 25 kilo geleden.....dat is wel even wat anders :-). Er waren wel wat zaken veranderd sinds de laatste keer dat ik er was, maar veel is hetzelfde. Ik vond snel mijn weg en dan zie je toch de verschillen. Nieuwere en meer apparatuur, betere douches (zelfs met enige privacy voor wie daarop gesteld is), een sauna/ zonnebank/ stoombad bij de prijs inbegrepen, drankjes in de prijs inbegrepen etc etc. Ja, daar kan ik snel aan wennen. Dus inmiddels heb ik mijn abonnement bij Friends4Life opgezegd, sport ik nu een weekje gratis en gaan we dan waarschijnlijk een familie abonnement nemen (Ans, Daan en ik), dat lijkt nu het voordeligst. Ik heb er in ieder geval weer extra zin in, lekker om in wat meer luxe te trainen. Daar wil ik wel wat meer voor betalen!

Porsche Panamera

Ik zag hem staan, mijn droomauto, kon hem aanraken, maar niet gedaan, dan blijft de droom mooier!!

Ons nieuwe schilderij......sort of.....

Ans als curator van ons museum....schilderij of een jaar borduurwerk?

Globe reisbureaus

Exit Globe

Door het faillissement van OAD zijn inmiddels ook veel Globe reisbureaus dichtgegaan. Eigenlijk ging dat verder geheel aan mijn deur voorbij en heb ik er geen seconde bij nagedacht totdat ik vandaag langs het Globe Reisbureau in Zwanenburg reed. Of beter gezegd: de plek waar dat gevestigd was. Er hangt nu nog steeds een bord aan de gevel, maar binnen is alles leeg. Nu ben ik meestal niet zo sentimenteel hierover, maar toen ik dit trieste beeld zag, werd ik toch wel een beetje geraakt. Globe was namelijk het reisbureau waar ik een aantal erg leuke reizen heb geboekt. Niet zoveel, maar wel "landmarks" in mijn leven. Zo was het het agentschap dat alles voor de huwelijksreis van Ans en mij naar Zuid Afrika heeft geregeld in 2000 (nog steeds een van de mooiste reizen die ik ooit gemaakt heb). In 2009 boekte ik er de tocht door California, Nevada en Arizona van Hans, Leny, Ans, Jeroen, Daan en mijzelf, waarbij we een van Hans zijn grootste wensen, het bezoeken van de Grand Canyon, in vervullen konden laten komen. En het is de plek waar ik een aantal reizen heb geboekt (onder andere naar Philadelphia/ Baltimore/ Washington DC, Rome en Tampa/ Miami/ Orlando) met de vriendenclub van Frank, Simon, Rene en mij. We werden toen altijd erg aardig geholpen door Janine (een echte USA kenner die ook de tocht in 2009 uitstippelde voor ons) en toen zij weg ging, ben ik ook niet meer bij Globe geweest. Dus qua organisatie zal ik Globe niet missen (ik boek inmiddels toch alles zelf), maar het bracht wel weer mooie herinneringen naar boven. 

Schermmaskers

Thymo en Daan achter het masker

Bij het Middeleeuws zwaardvechter gaat het er soms nog wel eens ruig aan toe. Het is al meerdere malen voorgekomen dat er een zwaard in een oog terecht kwam (gelukkig zijn de zwaarden nog van plastic :-)). Daarom werd, geheel terecht, door de leraar verplicht gesteld dat de leden een schermmasker op kunnen zetten indien de training dat noodzakelijk maakt. Nu blijkt het kopen van een schermmasker geen sinecure te zijn. Je zou denken dat een zoekopdracht op Google voldoende hits zou opleveren, maar niets is minder waar. Het blijkt toch echt een niche te zijn en de plekken waar je aan een masker kan kopen zijn op de vingers van een hand te tellen (en dan kun je nog een strijker vastgehouden hebben). Na veel zoeken kwamen we uiteindelijk bij de ASV terecht, gevestigd in de Palmstraat in het hartje van de Jordaan. Bij aankomst zagen we al dat het niet echt een bijzonder pand was. Het bleek uiteindelijk een soort buurthuis te zijn, waar in een kleine ruimte tien mensen met schermles bezig waren. Ze waren zo daarin verdiept dat het even duurde voordat ze registreerden dat wij aanwezig waren, maar toen dat uiteindelijk gelukt was, werden we naar een kleine opslag geleid door de ex Nederlands kampioene (en lid van het Nederlands landen team) floret, waar voldoende maskers waren om het trio helden te voorzien van afdoende bescherming voor hun gevechten . Het was goed dat we gegaan waren en niet via internet besteld hadden, want dan hadden we op zeker de verkeerde maten gekozen. Zo zie je maar: soms gaat de fysieke aanpak toch duidelijk boven de virtuele!  

KitchenAid

In 2012 was de grote hit tijdens de kerstvakantie de "Cupcake Cup"  en dat werd in 2013 weer herhaald. Met name Jeroen werd daar ongelofelijk geïnspireerd door. Hij heeft nu zelfs als doel om in 2014 aan de voorrondes deel te nemen en te kijken of hij ook de TV rondes kan gaan halen. Nu weten we dat goed gereedschap het halve werk is en dat geldt zeker ook voor koken en bakken. Wat is dan een essentieel benodigd stukje keukengerei als je de lekkerste cupcakes van Nederland wil gaan maken? Dat is bijzonder eenvoudig, dat is een KitchenAid Artisam Mixer. Die staat namelijk garant voor het eenvoudig maken van geweldig beslag. Nu is dat best een duur apparaat, maar je moet creativiteit stimuleren, dus bracht ik een bezoek aan een van de mooiste en beste kookwinkels van Haarlem, Bij De Heren in de Gierstraat. Een geweldige winkel met geweldige eigenaren die uitblinken in advies. Ze bleken een ruime sortering KitchenAid te hebben en zelfs de kleur die Jeroen graag wilde hebben op voorraad te hebben. En omdat ik dan toch altijd hebberig word, voegde ik er ook een bijpassende blender aan toe.  Echt mooi spul, dat KitchenAid! Jeroen is er helemaal blij mee en de eerste cupcakes die inmiddels gemaakt zijn met behulp van de KitchenAid (onder andere een cupcake met zalm!) zijn echt heerlijk. Go for it, Jeroen, aan de hulpmiddelen zal het niet liggen, laat de creativiteit en de nieuwe recepten maar komen!!!

Waze

Waze helpt je op weg!

Sinds mijn vorige auto heb ik geïntegreerde navigatie. Ik was het namelijk zat om een TomTom aan mijn raam te moeten bevestigen die vervolgens eerst een kwartiertje de ether af moest zoeken naar een signaal van een satelliet om me daarna naar de gewenste bestemming te leiden. Zowel in de C5 als nu in de Passat werkt het subliem. Er is echter een nadeel: de navigatie even meenemen uit de auto kan niet (tenzij je bij het dievengilde hoort, maar ja, dan zie ik hem nooit meer terug). Dat betekende dat als ik een andere auto moet rijden die deze mooie geïntegreerde oplossing niet heeft, ik de Sjaak ben, want nog de wek met behulp van borden en kaarten vinden, dat is iets wat ik altijd al lastig heb gevonden. Maar geen nood, sinds de verschijning van de smartphones zijn er diverse apps die navigatie aanbieden. Sommige gratis, sommige voor een hoge prijs (zo kost de TomTom App toch nog steeds een coole 79 Euro). Na hier en daar wat gratis apps uitproberen, ben ik uiteindelijk gevallen voor Waze.

Waze pretendeert meer te zijn dan alleen een navigatie app, maar brengt er ook social media aspecten in. Zo kun je bv files en ongelukken melden, of aangeven dat de politie staat te flitsen of nog heel veel meer dingen. En als je de app gewoon mee laat lopen als je rijdt, stuurt hij ook continue info op naar Waze die weer gedeeld wordt met je collega automobilisten en op basis van die info worden de kortste routes bepaald. Erg leuk voor sommige mensen, maar ik gebruik hem eigenlijk alleen om te navigeren naar een adres en verdomd, dat doet hij echt geweldig. Wil je voor de zekerheid een navigatie app op je telefoon hebben staan (naast natuurlijk Google Maps, maar dat is zo een open deur.....), dan raad ik Waze ten zeerste aan. Oh ja, in de auto bij gebruik wel de telefoon gelijk even aan de oplader leggen, want het is wel een batterij vretertje!!!

De Soepkantine

Mulligatawny soep, erg lekker

Een van de locaties die ik al een tijdje wil bezoeken, is de soepkantine in de Gierstraat in Haarlem. Regelmatig heb ik goede verhalen hierover gehoord, maar tot op heden was het er niet van gekomen om langs te gaan. Daar kwam deze vakantie verandering in, want toen Ans een dagje op pad was, besloot ik met Daan en Jeroen de lunch daar te gaan gebruiken. Parkeren deden we in de garage op het Houtplein, vandaar was het ongeveer 10 minuten lopen. De jongens hoopten op een tomaten- of een champignonsoepje, maar dat is niet wat de Soepkantine meestal serveert. Deze keer was er erwtensoep, linzensoep, boerenkool met chorizosoep en Mulligatawny (pompoen en mango)soep. Jeroen was er gelijk klaar mee en wilde graag de cake of de taart van de kaart, maar daar kwam het grootste gebrek, mijns inziens dan, van de Soepkantine. De cake en de taart waren er niet, want ja, men was de dag ervoor dicht geweest en dan kon je toch niet verwachten dat ze alles op de kaart hadden. Nou, dat verwachten we dus wel.....De Soepkantine is een beetje onprofessioneel, helaas. Het duurt lang voordat je je eten krijgt. En ondanks dat wij een menuutje bestelden (soep, brood en fruit, wat overigens gewoon een banaan of een appel was), kregen we alleen de soep en pas toen Jeroen er om ging vragen kregen we het brood en pas bij het weggaan het fruit.  Tja.....dat zijn we toch anders gewend. Ook de tafels en stoelen zijn een allegaartje van bij elkaar geraapt meubilair. Je moet er van houden.

Daan was erg content met de soep

Maar dat zijn de mindere dingen. Hoe smaakte het eten? Daar is ook maar één antwoord op mogelijk: erg goed! Ik had niet verwacht dat Daan de bodem van de kop boerenkool soep zou gaan zien, maar daar had hij geen enkele moeite mee (en zelfs Jeroen ging uiteindelijk overstag). En de Mulligatawny soep uit India was om je vingers bij af te likken. Helemaal niks op aan te merken, nee, zelfs erg goed! En qua prijs kun je hier ook niet mis gaan. 5,25 Euro voor een grote kop soep, een lekkere dikke snee donker brood, een glas water en een vers stuk fruit is gewoon goedkoop en een uitstekende besteding voor een lunch. Gemengde gevoelens dus na dit bezoek aan de Soepkantine. Qua eten en prijs is het echt helemaal prima, maar qua services het niet je dat voor mij. Mensen zijn niet onaardig, het tegenovergestelde zelfs, maar het is wat knullig en het duurt wat lang. Stoor je je niet aan wat lang wachten, een wat krakkemikkige stoel en het feit dat je een paar keer om de onderdelen van je eten moet vragen, dan zit je hier gewoon erg goed. Probeer het zeker eens uit, zou ik zo zeggen!

Loetje op Nieuwjaarsdag

Biefstuk Bali XL

Op nieuwjaarsdag is het altijd wel leuk om even de Nieuwjaarsgroet persoonlijk langs te brengen. Dit jaar koppelde we dat aan een gezonde wandeling, want na een paar dagen van wat minder gezond eten, is het goed om ook wat calorieën te verbranden. Mooi om te zien dat de boys helemaal niet klaagden, toen we de auto bij de ingang van het Vondelpark aan de Amstelveenseweg parkeerden  en we 3,5 km (enkele reis :-)) naar Oma Leny en Opa Hans moesten lopen. Daar troffen we ook Danielle met Morrison en Jeremy die hetzelfde idee hadden. We gaven elkaar de beste wensen (zeker voor Danielle die vanaf 1-1 eigenaar is van haar eigen sportschool, daarover later op het blog zeker meer!!) en zaten anderhalf uur gezellig te keuvelen, waarna we weer op pad gingen. Inmiddels was het een uur of vijf geworden en aangezien niemand zin had om te koken, wisten we al snel dat we op de weg terug een restaurant in zouden duiken. Welnu, dat was wel wat eerder dan we verwacht hadden, wan top ongeveer 300 meter van Hans en Leny zit Café Loetje, bekent om de beste biefstukken van Amsterdam. We waren er snel uit, zeker toen we zagen dat het nog niet zo druk was en we een tafeltje konden scoren. 

Griesmeelpudding voor Jeroen

We werden snel geholpen door de bijzonder Amsterdamse serveerster, waarbij bleek dat ik de enige was die voor de biefstuk ging. Maar dat betekende wel dat ik ook vast kon stellen dat de hamburger (8.95 euro, niet de kwaliteit van de ThrillGrill, maar nog steeds meer dan prima) en de schnitzel (twee flinke stukken, 9.95 Euro) ook erg goed te eten zijn bij Loetje. Zelf nam ik de biefstuk Bali (de XL versie, 300 gram, 25.95 Euro), waarbij nooit aan je gevraagd wordt hoe je hem gebakken wilt hebben. Dat weten ze namelijk in de keuken beter dan jijzelf, weet de bediening je te vertellen. En ik kan ze geen ongelijk geven, de biefstuk blijft hier namelijk echt de beste die ik ooit gegeten heb. Voeg daaraan toe zelfgesneden friet, uitstekend gebakken champignons en uien en een aardappelsalade die er zeker mag zijn en je hebt een meer de voortreffelijk menu. Vul dat aan met een ruime kaart met desserts (deze keer crème brullee en griesmeel pudding met een toef slagroom) en je gaat hier niet met honger weg.  Je kunt hier dus gewoon super eten, maar je moet wel op tijd zijn. Reserveringen worden slechts aangenomen voor groepen die meer dan tien personen tellen en in een half uur tijd (tussen 17.15 en 17.45 uur) was de zaak opeens stamp- en stampvol geworden. Maar ook als je moet wachten: de bar is erg gezellig, je ziet veel (semi-)bekende Nederlanders (zoals vanavond een presentator van ZappLive) en de omloopsnelheid van de tafels is hoog. Al met al: go for it, een absolute aanrader als je in de buurt bent!!

De beste wensen voor 2014

Vanuit Halfweg een ongelofelijk mooi, gezond en succesvol 2014 toegewenst.
Proost met een appel cider, San Pellegrino, Ice Tea en een soja bananenmelk!