Vermeer

De groente casserole, blijft een klassieker

Een paar jaar geleden waren er twee restaurants die ik als mijn tweede huiskamer beschouwde: De Nederlanden en Vermeer. Zoals ik eerder deze week al blogde. kom ik nog zeer regelmatig bij De Nederlanden, maar mijn bezoeken aan Vermeer zijn tot een stuk of twee per jaar teruggebracht. Eigenlijk niet echt een idee hoe dat gekomen is. De laatste keer dat ik er was, was ongeveer en half jaar geleden en toen had ik zelf niet door dat maître Niek Beute inmiddels zijn taak aan de wilgen had gehangen en voor zichzelf begonnen was (geen restaurant, maar meer als organisator van diners, wijnproeverijen en  evenementen. Erwin Essing heeft de positie van Niek overgenomen. Geen onbekende, want de afgelopen jaren was hij bij Vermeer al de "schipper naast God". Naast Erwin bleek ook de rest van de zwart-witte brigade (die niet in zwart en wit gehuld was, overigens) geheel vernieuwd te zijn.

En ook een mooie kaaswagen

Een aanbiedingen van Iens, een mooi vier gangen diner, dat we aanvulden met een extra gangetje kaas (zonder kun je natuurlijk niet) bleek een mooie aangelegenheid om weer eens naar Vermeer te gaan. Dat dit een populaire aanbieding was bleek wel uit het feit dat het gehele restaurant tjokvol zat. Na eerst een lekkere non alcoholische cocktail te hebben gedronken (het blijft toch altijd een blijk van goed gastheerschap als men nog weet dat je bepaalde zaken niet eet of drinkt en daarop inspeelt) gingen we aan tafel. Het diner was zoals gebruikelijk weer geweldig, met een hoofdrol voor de groente kasserole van chef Chris Naylor, die ook deze keer weer alles uit de kast had gehaald. Blijft toch een unicum, een gerecht dat hetzelfde heeft, maar iedere maand toch weer volstrekt anders is omdat alle groenten die gebruikt worden seizoensgebonden zijn. Ook de kaaswagen, die geheel uit Nederlandse en Belgische kazen bestond was weer om de vingers bij af te likken (en in tegenstelling tot enkele andere restaurants, is men bij Vermeer zeker niet zuinig met de kaas). Al met al een bijzonder geslaagde avond. Ja, het was even wennen met bijna allemaal nieuwe mensen in het restaurant (ook omdat Simon Veltman, de sommelier, een vrije avond had), maar dat wende snel. Vermeer blijft toch een van de toplocaties in Amsterdam, zo niet in heel Nederland!