Hardlopen

Het paard had een blinddoek voor, dus hoefde me niet te zien zwoegen

Twee jaar geleden was ik goed op weg om in een vast ritme te komen om drie keer per week te hardlopen en binnen een half uur 5 km onafgebroken te kunnen rennen. Maar er kwam een kink in de kabel door een vakantie in Italië, die het ritme brak en waarna ik het eigenlijk nooit meer goed op heb gepakt. Tal van redenen voor, maar eigenlijk geen van alle goed. Ik heb geen tijd bestaat niet, wel dat je er geen tijd voor wilt maken. En als het slecht weer is kun je je erop kleden of naar de sportschool gaan om daar op de loopband een half uurtje jezelf af te beulen. Maar ondertussen werd mijn conditie steeds slechter en vond ik nu toch eindelijk eens dat ik er iets aan moest gaan doen. Daarom heb ik nu besloten allereerst het hardlopen weer op te pakken en daar vaste tijdstippen voor in te plannen. Dat wil zeggen dat ik de schoenen op dinsdag, vrijdag en zondag aan ga trekken. Ik heb inmiddels het nieuwste schema van Evy Gruyaert op mijn iPhone gezet en ook de laatste versie van Runkeeper geïnstalleerd. Ik ben er klaar voor.

Vanochtend ging ik weer op pad voor de eerste les. Stelt eigenlijk niks voor, 20 minuten lopen waarbij twee minuten hardlopen afgewisseld wordt met twee minuten wandelen. Qua ademhaling ging het natuurlijk prima, maar mijn benen kregen een flinke optater. Met name de lange en de korte kuitbeenspieren in mijn beide benen begonnen flink te protesteren en liepen heel snel vol met melkzuur. Maar goed, dan laat ik me toch niet kennen en bikkel ik door. Uiteindelijk was de eerste les 20 minuten lopen en was de totaal afgelegde afstand een coole 2,2 kilometer. Niet echt een prestatie om over naar huis te schrijven (maar natuurlijk wel om even op Facebook te posten :-)), maar de kop is er weer af. 

The end of an era

Flinke opruiming van Apple spul

Voor zolang als ik weet zit er een Apple winkel in de Raadhuisstraat in Amsterdam. Dat bleek een iCenter winkel te zijn (een reseller) die later zijn naam omdoopte naar iAmStore. Ze hadden altijd mooi spul, maar het personeel was zo arrogant als een Fransman. Een week of twee geleden las ik een bericht dat de hele iCenter keten failliet gegaan was. Uiteindelijk werden ze door een andere winkelketen opgekocht, maar ongeveer de helft van de winkels ging sluiten. Dat betrof onder andere de "postagentschappen" van iCenter in de Bijenkorf winkels, maar ook de winkel op de Raadhuisstraat (wellicht vanwege de zeer korte afstand naar de officiële Apple Store). Vanochtend las ik op Twitter (via Gonny vd Zwaag van iPhoneclub) dat iAmStore vandaag een finale uitverkoop deed. Nu las ik het toen de uitverkoop al een half uur aan de gang was, maar ik waagde het er toch op om even langs te gaan. Bij aankomst zag ik dat het toch nog wel vrij druk was, maar ik kon me redelijk snel naar binnen worstelen. Daar zag ik dat er toch nog wel wat spullen beschikbaar waren, maar aangezien ik niet in de markt was voor een nieuwe laptop (nou ja, ik heb mijn oog wel laten vallen op de nieuwe MacBook Air met een batterijduur van meer dan 9 uur, maar die zat er nog niet tussen :-)) liep ik naar de iPads waar ik de hand kon leggen op een iPad mini met een korting van bijna 50%. iPads kon je overigens nog prima kopen, als je het niet erg vond om maar op 16GB uit te komen en geen 3G kaartje te willen plaatsen. Dan waren de 2, 3 en 4 versies nog steeds beschikbaar. Dat het personeel nog niet veel veranderd was, bleek wel toen ik vroeg of er nog iMacs te koop waren, een van de verkopers keek me aan of ik gek was, terwijl de ander niet eens de moeite nam om me aan te kijken. Maar ach, zij hebben straks geen baan meer. Na afrekenen kreeg ik nog net voor ik mijn auto in stapte twee berichten van Simon en Rene dat zij ook wel een iPad voor 199 Euro wilden, dus ging ik weer terug en sloeg ook voor hen toe :-). Inmiddels was het twee uur en begon de winkel best wel leeg te raken. Om 17.00 uur sloot iAmStore zijn deuren om ze niet meer open te doen. Hoewel ik me er nooit echt op mijn gemak voelde was het toch het eind van een (Apple) tijdperk. Benieuwd wat voor nieuwe winkel te op deze locatie zal gaan verschijnen.

Hokkai Kitchen

Erg goede sushi van Hokkai Kitchen in Haarlem

Tegenover Teparos Thai Wok op de Gedempte Oude Gracht in Haarlem had ik al enkele malen Hokkai Kitchen gezien. Mijn aandacht werd getrokken door het bord dat ze buiten hadden gezet, waarop te lezen stond dat men zelf in ieder geval vond dat ze de beste sushi van Haarlem verkochten. Dat kon natuurlijk niet onbeproefd blijven. Bij binnenkomst zag ik dat de bemanning van Hokkai Kitchen bestond uit twee Japanse mannen, die los van "Hoi"  en "Doei"  geen Nederlands spraken en ook de Engelse taal niet echt machtig waren. Normaal baal je dan, maar nu vond ik het wel prima, want sushi behoort nu eenmaal door echte Japanners gemaakt te worden. Met wat Engelse termen en wat handen- en voetenwerk maakte ik duidelijk dat ik menu nummer vijf wilde hebben, aangevuld met een extra inside out sushi en wat additionele tonijn nigri en om het weg te spoelen een flesje sake voor Ans. Het duurde even voordat het klaar was, want een aantal sushi's werden nog even vers gerold. Ook dat was goed om te zien. Het  flesje sake kreeg ik gratis mee omdat ik er voor het eerst was (goede klantenbinding). Tot nu toe allemaal goed, maar the proof of the pudding zit natuurlijk in de kwaliteit en ik kan niet anders zeggen dan dat die geweldig was! Zo goed zelfs, dat ook Jeroen lekker van de sushi mee begon te knabbelen toen deze op tafel was verschenen. Heerlijke verse vis, waarvan ik pas na een bezoek aan de site begreep dat deze iedere dag vers uit IJmuiden aangeleverd wordt, omdat daar de oorspronkelijke vestiging van Hokkai Kitchen zit. Ik heb Hokkai Kitchen onder het tabblad "erg goede plekken om heerlijke sushi te halen"  gezet. Hier gaan we vaker komen!!

Weer eens een ontbijt bij Gary's

Na lange tijd weer een ontbijt bij Gary's Deli, deze keer een sublieme citroen merengue taart, hmmmmm....... 

Eindelijk weer eens bij Vermeer

De kassarole blijft een must have!

Het was al meer dan een jaar geleden dat ik bij Vermeer was geweest. Het werd dus wel weer eens tijd om Niek, Erwin en Simon met een bezoek te vereren. Bij binnenkomst viel me direct iets op: de heren droegen geen stropdassen meer en aan hun voeten waren het modieuze van Bommel sneakers. Dat was toch wel even wennen, want ik vond de "oude chique" juist wel wat hebben. Gelukkig waren andere dingen nog steeds hetzelfde gebleven, zoals de bijzonder warme ontvangst die ik van de heren kreeg toen ik binnenkwam, het voelde direct weer geheel vertrouwd aan, heerlijk. Ook het eten was weer van de klasse die ik gewend was, met een uitstekend zeven gangen menu, met deze keer niet de signature dishes van Chris Naylor hierin opgenomen. Maar omdat mijn tafelgenoot geen vis blieft moesten er wat aanpassingen gedaan worden en kwam de bekende, maar altijd weer anders zijnde, kasserole toch op tafel, tot veel plezier van Willem. Het was des te meer jammer dat het restaurant nagenoeg leeg bleef. Naast ons waren er nog twee tafeltjes bezet (twee tweetjes, zoals dat in het vak heeft) en later drie Japanse dames die binnen een uur drie gangen naar binnen werkte en weer net zo snel verdwenen als ze aangekomen waren. Wel bleek de ruimte naast het restaurant afgehuurd te zijn door 28 Russen die bij Vermeer kwamen eten en flink wat kabaal maakten. Goed dat zulke zaken toch ook weer bij Vermeer gebeuren, ook al moet Simon er op stel en sprong nog wijn voor inkopen :-). Het was zeker weer een absoluut mooie ervaring en ik weet zeker dat het niet weer 14 maanden gaat duren voordat ik (ik denk deze keer samen met Ans) weer bij Vermeer aan tafel zit!

Love Letters

Liefde van en voor Retro Ans!!!

Tante Koosje met hindernissen

Mooie kaas selectie van Tante Koosje

Omdat het soms wat ver is om in Amsterdam te gaan eten als je uit Utrecht komt (zeker als je vervolgens weer naar Brabant moet rijden om thuis te komen), zijn twee restaurants in dit soort gevallen favoriet. Natuurlijk De Nederlanden in Vreeland, maar tegenwoordig ook steeds meer Tante Koosje in Loenen aan de Vecht. Deze avond was het bereiken van Tante Koosje echter een rit met obstakels. Door wat uitlopende afspraken kon ik pas rond 18 uur vertrekken en al voor het oprijden van de A2 werden er signalen gegeven dat er een zwaar ongeluk bij Vinkenveen gebeurd was. Dat had direct zijn weerslag, want de A2 stond al vanaf Utrecht helemaal vast! Gelukkig hebben we tegenwoordig slimme navigatie systemen, die mij direct via het rustieke Maarsen stuurden om een kortere binnendoorweg te rijden. Maar er zijn kennelijk tegenwoordig veel slimmem navigatie systemen, want deze weg hadden veel mensen inmiddels gevonden.

De heerlijke eerste gang

Gevolg: ik deed meer dan een uur over eens tukje dat normaal iets van 20 minuten duurt.....Gelukkig was er nog ruimte op de parkeerplaats en werden we door Ilkay met een warme glimlach ontvangen, zodat we ons direct goed thuis voelde toen we aan tafel schoven. De beloning was er echter naar: het diner was ronduit subliem te noemen, enkele wijzigingen daaraan werden zonder bezwaren doorgevoerd (dat is nog eens wat anders dan Ron Blaauw die bij een wijziging van het menu extra kosten in rekening bracht: mooie cursus hoe jaag ik mijn klanten weg was dat trouwens) en de wijnen waren ook voor een liefhebber uitstekend en op sommige punten zelfs verrassend (ik noem de Riesling). Het klopte gewoon allemaal. Met daarbij nog een aantal goede gesprekken aan tafel waren alle ingrediënten daar om er een bijzonder gezellige avond van te maken en dat lukte probleemloos. Tante Koosje, we houden haar er voorlopig maar eens even in! En ik denk dat toekomstig tafelgenoten dat helemaal niet erg gaan vinden :-).

Black Sabbath in Nederland

Ook nog een aardige plaat, trouwens!

In het in flight magazine op een van mijn reizen las ik een tijdje geleden dat Black Sabbath met een nieuw album uit ging komen. Het kreeg de mooie naam "13" en is het eerste sinds erg lange tijd met Ozzie Osbourne op zang. Op Spotify wilde ik de cd eens luisteren en aangezien de plaat inmiddels enkele weken uit was, was dat geen probleem. Wat ik echter, door de installatie van diverse apps op Spotify echter ook zag was, dat Black Sabbath op 28 november op zal treden in de Ziggodome. Ik twijfelde even, want Ozzie is de jongste van het stel en inmiddels een respectabele zestiger, dus hoe rock n roll kon dat concert nou gaan worden? Vervolgens dacht ik "F&ck it, het is Ozzie, die is rock n roll geboren", dus berichtte ik even in de Whatsapp groep van The Boys (Simon, Rene en Frank naast mijzelf) wie er allemaal mee wilde gaan. Ik had een overdonderend enthousiasme verwacht, maar dat bleef uit. Simon wilde wel mee, Rene had er geen zin in en liet verstek gaan en Frank liet helemaal geen kik horen over dit onderwerp. Jammer, want met zijn vieren is het wel zo gezellig. We hebben nog even, want het optreden is er dus pas over een maand of vijf, dus ik ga komende week de mannen nog eens vragen wat ze nu precies willen. Een ding is zeker: in het ergste geval ga ik alleen, maar dit wil ik in ieder geval nog wel een keer zien (in plaats van mensen die nar Sade gaan....:-)).

Blokfluit kan ook rock n roll zijn :-)

Na een middagje bij de dorpsband, is Jeroen weer helemaal in de muziek!!

Oslo

Zicht op de haven van Oslo

Dit jaar geen "grote vakantie" voor ons. Betekent natuurlijk niet dat we geen vakantie gaan nemen (ik heb dit jaar 22-7 tm 9-8 in de agenda geblokt om fysiek niet in Utrecht op kantoor te verschijnen :-)), maar in tegenstelling tot de laatste jaren gaat het gezin Janssen en van der Weg niet een paar weken met de kinderen op pad. Twee van de belangrijkste redenen daarvoor zijn een nog lopende discussie met de gemeente over de huur of koop van een stuk grond en het uitbouwen van ons huis, wat natuurlijk ook het nodige beslag op het kapitaal legt. Gaan we dan helemaal niet naar het buitenland? Nee, dat zou toch niet goed zijn. De jongens hebben geen behoefte aan een trip, dus Ans en ik gaan een paar dagen alleen. Waar de reis heen gaat? Dat is een van Ans lang gekoesterde wens, ze wil namelijk al een hele tijd een keer naar Noorwegen en daar gaan we deze vakantie in ieder geval invulling aan geven, want we gaan een paar dagen naar Oslo. Wat er te doen is? Om eerlijk te zijn: geen idee! Er zullen wel fjorden in de buurt zijn, want die zijn er volgens mij altijd aan de Noorse kust, maar verder zou ik het niet weten. Maar gelukkig blijkt in onze favoriete serie reisgidsen ook een boekje over Oslo geschreven te zijn, te weten 100% Oslo. Dus ik weet zeker dat dat goed gaat komen. Nu even een juiste datum zien te vinden!

Oh ja, voor de liefhebbers is er ook een Foursquare Badge :-).

Even terug in de tijd

Mooi gerecht!

Eind deze maand neemt een van de projectmanagers die bijna zeven haar voor mij gewerkt heeft afscheid van ons programma. Dat is toch echt een hele periode en dat konden we niet zomaar voorbij laten gaan. Een korte mailronde leerde dat al zijn collega's uit het Internet Portaal team graag meededen met een diner voor hem. Helaas bleken er twee uiteindelijk verhinderd te zijn (seminar in Monaco en een trouwdag verhinderde hen), maar de rest was rond 19.00 uur aanwezig. Het was bloedje heet en het restaurant bleek geen airconditioning te hebben, waardoor er tropische temperaturen aan tafel ontstonden, maar het was ongelofelijk gezellig om zo weer een keer bij elkaar te zijn. Mooie verhalen uit heden en voornamelijk het verleden, geweldige anekdotes en heel veel lachen, lachen en lachen. Oh ja, het eten was ook best goed, trouwens :-) en omdat ik vergeten ben de bediening te vragen een groepsfoto te maken, laat ik maar even een foto van het hoofdgerecht zien, Iberico haas, bijgezet met op verschillende manieren ingelegde augurk.

Jens, heel veel succes in je nieuwe opdracht(en) en vergeet je ouwe vrienden niet :-).

Vaderdaggedicht van Jeroen

Spreekt voor zich, tranen in mijn ogen!!!

Rock 'n' Roll Rebel

Artikel op Sport Amerika

Goede site, zeker met mij artikel :-)

Als rechtgeaarde USA sportfan lees ik iedere dag even bij op de website Sport Amerika. Een van de zaken hierop is de rubriek "Beyond the Boxscore", waarin lezers vertellen over hun ervaringen bij een bezoek aan een sport wedstrijd in de USA. Altijd geinteresseer dom een stukje te schrijven dacht ik even na, om vervolgens de stoute schoenen aan te trekken en een stukje op te pennen over een van e honkbal wedstrijden die ik de laatste vakantie in Texas gezien had, om specifiek te zijn de Texas Rangers versus de Detroit Tigers. Na het instuurde duurde het even, maar sinds vandaag is het artikel inderdaad op de site geplaatst. Wil je meer weten over deze wedstrijd en wat ik daar beleeft heb, klik dan hier om dat stuk te lezen (ik kan de hits altijd gebruiken :-)). 

Extra juice voor de iPhone 5

Slechts een centimeter extra lengte

De iPhone. Een geweldige uitvinding, ik kan er bijna niet meer zonder. Maar gelukkig is er op alles iets aan te merken, anders zou het saai worden. "Wat is het, Dennis? Vertel, vertel, we willen het weten!!". Nou, simpel: de levensduur van de batterij. En het lijkt wel of die steeds korter wordt. Het zal er zeker mee te maken hebben dat je steeds meer met je iPhone kan doen en daardoor zwaardere processen draait en daardoor gewoon meer batterij nodig hebt, maar op een gemiddelde dag haal ik met 1 batterij lading in ieder geval niet een werkdag meer. En op vakantie gaat het vaak nog sneller. Veel oplaadpunten onderweg zijn er niet en je gaat daar natuurlijk ook niet een half uurtje staan. De oplossing lijkt een extra batterij te zijn, maar alle mogelijkheden tot nu toe waren niet je dat. Een externe batterij (bv van Duracel) moet je weer aansluiten via een kabel en het is een heel apparaat om mee te nemen.

Achterkant Mophie Helium, goede bescherming!

Er waren al een soort hoesjes die een extra "juice pack" in zich hadden maar die maakten je iPhone ongeveer zo groot en zwaar dat je een steekkarretje nodig had om hem te vervoeren. Daar heeft Mophie nu een eind aan gemaakt. Zij kwamen met een "juice pack" dat je iPhone beschermt en een extra batterij toevoegt die voor een dubbele hoeveelheid energie zorgt. Het maakt de iPhone in totaal misschien 1 centimeter langer en het gewicht van de iPhone 5 wordt weer gelijk aan die van de iPhone 4, maar dat is erg goed te doen. Ontzettend handig in het gebruik en in Texas heb ik er veelvuldig gebruik van gemaakt en sinds die tijd gebruik ik de Mophie Juice Pack Helium elke dag! Zolang Apple het issue van korte levensduur van de batterij niet opgelost krijgt, vind ik dit echt een must have accessoire (hopelijk in de nieuwe iPhone een betere batterij, Apple heeft deze week Macbook Airs uitgebracht met batterijen die 9 en 12 uur kunnen meegaan bij normaal gebruik).  In tegenstelling tot de normale gang van zaken deze keer kopen in de Apple Store, want daar is hij 20 Euro goedkoper dan op andere plekken. Tenzij je een andere kleur dan zwart wilt....

Oh ja, bij goed zoeken is er ook een variant voor de iPhone 4(S) te verkrijgen, mochten daar liefhebbers voor zijn.

Upgrade Desktop PC

Uiterlijk Windows 8, goed voor een tablet en slecht voor een desktop

De Windows Desktop PC die ik nog steeds in mijn kantoor heb staan, begon wat kuren te vertonen. Simpelweg gezegd was hij bijna van de ene op de andere dag ongelofelijk traag. Ik overwoog even om helemaal van Windows af te stappen en een nieuwe iMac te kopen, maar het voelt op zich toch nog wel lekker vertrouwd om altijd naast de hele Apple familie ook een Windows machine achter de hand te hebben (je weet maar nooit wat er wellicht een keer niet op Apple draait, hoewel dat wel steeds minder wordt). Na dat besluit genomen te hebben dacht ik er ook nog even aan om zelf te gaan sleutelen, maar 2,4 seconde later had ik de beslissing genomen om dat maar even niet te doen. Daarom ging de desktop naar de beste (en enige :-)) computerwinkel in Halfweg en Zwanenburg en omstreken, PC-Depot. Na een korte analyse besloten we om een schone installatie uit te gaan voeren, maar dan met Windows 8 ipv Windows 7 en er een klein flash schijfje in te zetten om opstart en acties van Windows lekker snel te maken. Een dagje klussen door Roland en zijn mannen en de boel was weer in  orde. Jammer dat je daarna wel altijd weer je applicaties e.d. terug moet gaan zetten, maar dat is ook maar een uurtje werk en ik moet zeggen: de desktop is wel bloedje snel geworden en de knop om Windows 8 weer een Windows 7 uiterlijk te geven was ook snel gevonden. We kunnen er weer een tijdje tegenaan!

Avondvierdaagse 2013

Jeroen en Anke hadden er zin in!

Ook dit jaar deden we weer mee aan de avond vierdaagse. Deze keer ging de hele familie aan de 10 kilometer, wat voor Jeroen die pas acht jaar is een flinke uitdaging was. De eerste dag kon ik helaas zelf niet meelopen, omdat ik nog in Orlando was. Maar woensdag kwam ik weer thuis en vier uur na aankomst op Schiphol liep ik mee in de stoet. Hoewel het de 10 km heet, werd er op woensdag een slordige 12,5 km gelopen, met flink wat heuveltjes en bruggen op en af, zodat de kuitspieren ook weer wat werk te verduren kregen. Ook donderdag was het iets boven de 10 km (hoewel de Runkeepers van de verschillende mensen het niet over de precieze afstand eens konden worden). Vrijdag was de kortste dag, maar was het voornamelijk drentelen. Daan liep het grootste gedeelte van alle dagen lekker voorop met Ans (die de mars leidster was) of met Mick en Thymo. Jeroen had het zelfs nog beter geregeld, want naast de keren dat hij even bij mij kwam lopen, was hij omringd door de vele meiden uit zijn klas en zelfs van de school die graag bij hem in de buurt wilde lopen. Maar Jeroen is een trouwe labrador, dus hij liep het liefst samen met Anke en haar zus AnnaSophie. Vrijdag om 20.00 uur kwamen we aan in de speeltuin in Zwanenburg aan, waar de plaatselijke Via Gladiola ingericht was en waar de mannen hun medailles op konden halen. Voor Jeroen een gouden vijf, terwijl Daan al nummer zes in ontvangst mocht nemen. Het was weer een lekkere week zo, in totaal 46 kilometer, op naar volgend jaar!

Het hek is open!

Het hek is open!!

Op 1 januari 2012 liep ik samen met de familie plus Hinkje en de kinderen een nieuwjaarwandeling door Spaarnwoude. Tot onze verbazing bleek het hek bij een basketbalveld dicht te zijn. Na een melding via "verbeter de buurt"-app ingediend te hebben, kreeg ik diverse malen een mail van de gemeente met de vraag of het probleem al opgelost was. Tja, als je niks doet, lost het niet vanzelf op, dus meldde ik telkens terug dat dat niet zo was. Een maand of twee geleden liep ik nog door Spaarnwoude langs het hek en controleerde het nog een keer en inderdaad, het was nog dicht. Ongelofelijk wat een prutsers. Maar wat schetste deze week mijn verbazing: ik kwam weer een keer bij het basketbalveld (waar overigens echt nooit iemand op staat) en dacht een opening bij het hek te zien. Dat kon toch niet waar zijn. Dus liep ik er naartoe, pakte het hek in mijn rechterhand en......ja hoor, het ging open!! We kunnen nu het veld op zonder over het hek te moeten klimmen!!! Hulde aan de gemeente Haarlemmermeer, die in een record tijd van anderhalf jaar kennelijk de sleutel heeft weten te vinden!!

Opslag in the cloud

Opslag in de cloud is wel handig

Sinds ik nu een jaar of twee op een Macbook Air werk, is het wel handig om wat opslag "in the cloud" te hebben. Om de machine lekker licht en dun te houden is de opslag capaciteit op de machine namelijk beperkt. Ik had al sinds een flinke tijd een gratis Dropbox account (5GB), maar nadat ik besloten had om in ieder geval al mijn USA foto's bij elkaar te willen hebben, liep deze al snel vol. Omdat ik Nederlander ben, ging ik eerst voor nog wat meer gratis schuifruimte, namelijk bij Google Drive, SkyDrive (van Microsoft, 7GB) en Bitcasa (10GB). Maar dat werd wel veel versnippering over veel plekken, dus nam ik een jaar abonnement op 100GB op Dropbox, omdat dat het meest vertrouwd overkwam. Maar van Simon begreep ik dat Bitcasa voor weinig (met korting namelijk 35 Euro) een ongelimiteerde opslag bood. Dat bleek inderdaad te kloppen en dat kon ik niet laten lopen. Ik vertrouw dus nu op Dropbox en Bitcasa, waarbij ik mbt de laatste de grote back ups ga doen. Overigens wel super makkelijk: als je de desktop versies download, komen ze gewoon in je lijstje schijven te staan en in je taakbalken staan iconen om de betreffende mappen direct te openen. Gemak dient de mens tegenwoordig met deze technieken. Ook installeren is ook makkelijk, dus niet belemmert je om ook eens een van deze alternatieven uit te proberen!

Benihana

De kok van Benihana

Deze week een bezoek aan Pegaworld in Orlando. Erg interessante en nuttige conferentie. De reis vanuit Amsterdam ging deze keer met een tussenstop: via Atlanta naar Orlando. Het was even stressen in Atlanta, want we hadden een kleine vertraging, een lange rij bij de douane, een lange rij bij de bagage controle en....slechts anderhalf uur overstap tijd. Maar het lukte nog net om het vliegtuig naar Orlando te halen, waar we een uur uit konden puffen, voordat we alweer het vliegtuig uit konden stappen. Hier ook een eerste nieuwe ervaring, want in het vliegtuig kon ik van internet gebruik maken. En ik kan niet anders zeggen dan dat het prima werkte! Bij aankomst was het in Orlando ondertussen 19.30 uur, wat betekende dat het Nederlandse tijd 1.30 uur 's nachts was. We hadden wel trek gekregen. En om de jetlag goed te bestrijden is een stevig diner de juiste remedie.

Ons oog viel op de Benihana nabij ons hotel, een goede bakplaat Japanner, waar ik in Toronto ook al eens was geweest. Deze in Orlando had twee verschillen: allereerst was hij ongeveer vijf keer zo groot en ten tweede stonden er weinig Japanners achter de bakplaat. Wij waren de gelukkigen dit nog wel een oriëntaalse kok kregen, Trahn uit Vietnam. Die deed zijn werk uitstekend en wist heerlijke gebakken rijst, garnalen en rundvlees van de plaat te toveren. Het was wel erg warm binnen, maar het eten was bijzonder goed en zeker voor herhaling vatbaar. Ik schrijf hem op in het boekje met ketens die in de USA een bezoek waard zijn (oa bij Fogo de Chao)!

Timehop

Timehop kijkt terug in het verleden

Je kunt bijna niet meer bijhouden wat je aan social media allemaal kunt gebruiken. Het is alleen allemaal wel redelijk vluchtig. Des te leuker als er ook een social media mogelijkheid is om eens in het verleden terug te kijken. En wat denk je? Die is er. Het is een app met de name Timehop. Deze app laat je diverse social media koppelen (op dit moment Facebook, Twitter, Foursquare en Instagram), als ook fotodienst Flickr. Tevens kun je ook je dropbox account en je computer eraan koppelen. Waarom zou je dat doen? Welnu, iedere dag leest Timehop deze bronnen uit en laat zien wat jij op die dag gedaan hebt. Dus het laat plaatsen zien waar je hebt ingecheckt met Foursquare, welke berichten je op Facebook hebt geplaatst, welke tweets je de wereld hebt ingestuurd en welke foto's je hebt gemaakt. Het bouwt derhalve een tijdslijn van je digitale activiteiten. Eenvoudig om te gebruiken en zeker voor mensen zoals ik die nog wel eens wat vergeten, een mooi hulpmiddel om nog eens terug in de tijd te kijken. Voor gratis uit de appstore te halen!

Quiz Battle

Leuk spel, maar voor hoe lang?

Na een tijdlang actief en fanatiek Wordfeud te hebben gespeeld, was voor mij na een maand of twee de leukigheid er toch wel af. Het scrabbelen was natuurlijk bekend, het leuke was dat je tegen mensen door het hele land kon spelen, op de tijdstipen die je zelf wilde. Kort geleden zag ik bij "App van de Dag" (waar iedere dag gratis een app wordt aangeboden) het spel Quiz Battle. Het principe is soort mix van Scrabble en Trivial Pursuit: je moet vragen in diverse categorieën beantwoorden en bij ieder goed antwoord mag je een steentje op het bord leggen. Daarin staan ook vakjes waarin je bonus punten kunt scoren, gelijk aan de 2x of 3x woord- of letterwaarde in Wordfeud/ Scrabble. De vragen variëren erg in moeilijkheid en gaan van zaken als "wereldleiders"  via "tv-series" naar "wetenschap". En hier natuurlijk ook: je kunt spelen tegen je vrienden van Facebook of die je via de app gemakt hebt of, als er niemand beschikbaar is, een willekeurig iemand in Nederland die zich op dat moment ook openstelt voor een potje quizzen. Voor nu leuk om een paar keer te spelen (zeker omdat ik voor het eerst van mijn leven een spelletje van Rene heb gewonnen :-)), maar ik vermoed dat ook Quiz Battle na enige tijd weer in de sleur terecht komt en daarna van mijn iPhone gaat verdwijnen. Nou ja, we genieten ervan zolang het duurt!

Phising

Phising wordt steeds erger!

Het aantal keren dat ik inmiddels via een slecht vertaalde Russische email benaderd ben om mijn bankgegevens even op te sturen loopt inmiddels in de honderden. Ik meld ze altijd netjes aan met name ING en Rabobank, maar de pogingen blijven maar komen. Ik haal er vaak mijn schouders over op, gooi de mail weg en vraag mezelf af welke idioot nu daarop in zou gaan. Vandaag ging het echter een stap verder. De telefoon ging en Daan nam hem op en aan zijn gezicht zag ik al dat hij het niet begreep. Met een "het is voor jou....." gaf hij mij de telefoon, liep naar de bank, zette zijn koptelefoon op en dook weer in zijn Suske en Wiske (voor de liefhebbers: de Apenkermis). Ik nam de telefoon over en aan de andere kant van de, zeer slechte, lijn hoorde ik een Indiaase mevrouw praatte, die mij vertelde dat ze van Microsoft was en dat ze gegevens hadden binnengekregen waarop duidelijk te zien was dat mijn Windows computer aan een aanval van hackers ten prooi was gevallen.

Ik was even verbaast, zeker toen de mevrouw vroeg "U heb toch wel een windows computer". Aarzelend gaf ik toe dat dat inderdaad nog steeds het geval was (bijna alles is Apple, maar voor de back up hou ik een desktop op Windows).  "Ren er u snel heen, want er is geen seconde te verliezen". Nog steeds een beetje beduusd ging ik naar mijn computer en volgde een paar instructies op, waarvan ik in ieder geval zeker wist dat ze geen kwaad konden. Het zou toch niet zo zijn dat ik nu gehackt werd? Ging deze dame me daarvoor behouden? Maar toen ze me vroeg om in een logfile te kijken en toen ik daar naast alle informatie zaken ook een "warning" vond en ze bijna orgastisch begon te kermen "Oh my God, Oh my God, you're bing hackend.....", terwijl ik zag dat het om een mogelijke te hoog oplopende temperatuur ging, was ik gelijk wakker geschud. De mevrouw kon nog net zeggen: "I would like to take over your PC....", voordat ik, inmiddels boos geworden, riep "Nice try, asshole"  en de hoorn erop gooide.

Achteraf gezien is dit natuurlijk bizar, zeker dat ik er nog een paar minuten in mee ging. Ik heb toch voldoende IT kennis en gezond boeren verstand om te begrijpen dat dit natuurlijk nooit zo gaat. Maar de dames en heren Phisers worden wel met de dag brutaler en ik vraag me af wat er gebeurd als er een wat oudere dame een keer de telefoon opneemt die niet het verschil tussen een hack poging en een informatie melding in het log kan zien. Ik aarzel nu of het wel slim was om de telefoon erop te gooien, misschien had ik ze nog wat meer uit moeten horen, maar ik heb niet de illusie dat ik nu zo een netwerk opgerold zou hebben in mijn eentje. Daarvoor ben ik dan net weer niet genoeg Inspecteur Vlijmscherp.

Het is er weer tijd voor!!

Het weer was er goed voor, dan de Weber met alle attributen uit de schuur!!

nwplying

Ik ben de manager

Van de week zag ik op Facebook een bericht van Simon langs komen, waarin stond dat hij een liedje aan het luisteren was. Daar stond ook bij dat hij dat deed via #nwplyng. Dat was wat obscuur, dus ging ik even op onderzoek uit. #Nwplyng is een app, waarmee je de wereld kan laten weten naar welk nummer je aan het luisteren bent. Daar kun je vervolgens een stukje van luisteren, je kan een foto toevoegen, vertellen waar je aan het luisteren bent en je hebt ook de mogelijkheid om een nummer te herkennen dat je nog niet kent (een soort Shazam functie dus).  Door te deze zaken op te voeren, kun je ook hier badges, genaamd records, verdienen. Dat gaat soms om het aantal nummers dat je invoert, soms over het soort nummers etc etc. Dat enthousiasmeert de mens om dit te blijven doen. Een bijzondere variant is dat als je degene bent die de meeste check ins gedaan hebt van een van je favoriete bands, je benoemd wordt tot "de manager van de band". Een minimum aantal check ins is 10, maar het kan veel meer worden als er iemand voor je is geweest die al helemaal los is gegaan. Om ervoor te zorgen dat niet op een dag iemand 100.000 keer iets aanmeld en daarmee alle badges heeft en de manager van 349 bands is, is het aantal check ins dat meetelt voor Records en Manager beperkt tot 12. Soms wel at irritant, maar ja, de drijfveer om in te checken is toch om die records te halen en manager te worden (los van het delen van goede muziek met je matties) en als dat na een dag of vier allemaal in the pocket is, is de leukigheid er wel af. Dat zie ik in de toekomst ook wel gebeuren, maar voorlopig doe ik nog even lekker mee met Simon en Rene om zoveel mogelijk zaken in de wacht te slepen. Het is overigens ook een leuke katalysator om weer eens oude muziek te luisteren en herinneringen op te halen. Dat is dus ook al de moeite waard! 

Niet al het eten kan lekker zijn.....

Met dit hoentje op het bord, kon ik niet anders dan aan Evil Dead 2 denken.....

Duke Cannon

Duke Cannon Big Ass Brick of Soap

Een paar weken geleden had ik het met Michael Gieltjes over onze favoriete vakantie bestemming, de USA. Hij had zojuist een bestelling van Amerikaanse producten gedaan met daarbij de Duke Cannon Big Ass Brick of Soap. Je zult begrijpen dat ik door de naam alleen al geïntrigeerd was. Uiteindelijk bleek het "alleen"  een groot stuk zeep te zijn, wel zo zwart als de nacht overigens, maar het werd op een geweldige manier in de markt gezet. Namelijk een stuk zeep zoals we dan niet meer kennen, een stuk zeep voor echte, hardwerkende mannen en niet voor clowns. En het heeft de geur van "iets bereiken". Het missie statement van Duke Cannon spreekt voor zichzelf, geen zeep voor de metro-man, maar voor mannen uit de tijd dat de schepen van hout en de mannen van staal waren. En zo nog het een en ander. Maar samengevat, het is een groot stuk zeep, dat je uitstekend kan gebruiken onder de douche en potverdikkeme, je wordt er nog schoon van ook, het moet niet gekker worden. Dus het voldoet aan de specificaties, maar is zo leuk vorm gegeven (verpakking en product) en de sfeer die eromheen gemaakt wordt, is ook zo goed, dat je het telkens met een lach op je gezicht gebruikt. Mike, bedankt voor het cadeau, het wordt goed gebruikt!!!

Op zijn Australisch

Een deel van Skippy the bush kangaroo

Een tijd geleden had Frank al aangegeven dat hij graag met de rebellenclub naar Iron Man 3 zou gaan kijken in de bioscoop. Dat kon op goedkeuring van de andere rebellen rekenen, maar een avondje bioscoop (deze keer de Pathe in Haarlem, ik kan hem aanraden!) gaat natuurlijk vergezeld van een diner vooraf. Het was even zoeken, want we wilde eigenlijk van een Groupon gebruik maken voor aan Argentijnse biefstuk, maar deze zaak bleek vol te zitten. Wat nu? Ik herinnerde me dat ik tijdens een autorit vanuit Overveen naar huis langs een Australisch restaurant was gekomen in Heemstede en dat dat in de buurt van de bioscoop moest liggen. Internet is je vriend en twee minuten wist ik dat het het restaurant Southern Cross betrof. Aangezien Rene de organisator was regelde hij een reservering en konden we vrijdag aan tafel plaats nemen. Het was al redelijk druk in de zaak toen wij aankwamen en binnen een half uur zat het helemaal vol.

En je kon er ook pinnen!

De kaart had als voor- en hoofdgerechten alleen echte Australische gerechten staan (er staat dan ook een echte Australiër aan het hoofd van de keuken), de nagerechten zijn wat globaler van aard. Simon, Frank en ik bestelden alledrie hetzelfde, Rene was de connaisseur die andere zaken nam. Dat betekende dat voor mij een pastei met krokodil en een filet van kangoeroe op tafel werden gebracht. Beide gerechten waren prima, maar het was niet dat ik opeens een nieuwe smaaksensatie wijzer ben geworden. Qua drank had Southern Cross heerlijke spa rood :-), maar de andere heren genoten van Australisch bier en, na enig aandringen, verlaagde de whisky snob zich ook nog ertoe om een Australische whisky te drinken en erachter te komen dat het niet eens de slechtste whisky was die hij ooit tegen gekomen was. Dit alles omlijst met een erg vriendelijke bediening zorgde ervoor dat we een uitstekende ervaring rijker waren. Of het een locatie is om vaak terug te komen, dat denk ik niet, daar is het dan weer net teveel uit te buurt, net niet bijzonder of goedkoop genoeg voor. Maar voor een bezoek wel echt zeer de moeite waard.

Oh ja, ik schrijf geen blogpost over Iron Man 3. Leuke film, meer niet.