Diner bij "De Nederlanden"

Gisteren zijn René en ik naar Restaurant “De Nederlanden” geweest. Dit nog in het kader van mijn verjaardag van vorig jaar. De oplettende lezer denkt “jij bent toch op 21 september jarig”, dat klopt, dit was een ietsiepietsie verlaat.

Locatie van “De Nederlanden” is Vreeland aan de Vecht, vanuit Halfweg is dat een kleine 35 kilometer en met een half uur waren we dan ook (veel te vroeg door het ontbreken van verkeer als gevolg van de vakantie) op de plaats bestemming. Grootste obstakel zat op ongeveer 100 meter voor het restaurant, namelijk een smalle brug die nog wat smaller werd gemaakt door aan begin en eind twee paaltjes, die het verkeer tot erg langzaam rijden dwingen. Blijkt wel weer dat de C5 Exclusive een wel erg brede wagen is, want het paste allemaal maar net, de sensoren gingen af als gekken, maar op het oog en gevoel konden we er net doorheen.

Na geparkeerd te hebben liepen we naar het restaurant. Het diner was binnen, gezien de opkomende wolken was er helaas geen buiten service. We werden ontvangen door de bijzonder charmante, enthousiaste en spontane gastvrouw, Caroline Berends. Keuze was niet moeilijk, het menu klonk bijzonder aantrekkelijk en van het feit dat ik het hoofdgerecht van lam naar ossehaas om wilde zetten was geen probleem (dat hebben we in Frankrijk wel anders meegemaakt: "je ne mange pas canard" en "au revoir!"). Het bleek ook prima om het 6 gangen menu uit te breiden tot een 8 gangen menu. De aanvullingen waren: Cocquille met smeltende eendenlever en gecarameliseerde witlof en sesam kletskoppen met koningskrab en citrus fruit. Beide blekken toppers te zijn, maar eigenlijk was er niets te benoemen wat minder was (en soms zelfs erg verrassend, zoals de amuse van doorzichtig tomatensap, dat was volledig nieuw voor mij en net zo verrassend als de "olijf van olijfolie" die ik twee jaar geleden bij Ron Blaauw kreeg en die me nog bijstaat). Mijn persoonlijke favoriet van de avond was de shasimi van tonijn in combinatie met een kalfpastrami gevuld met krab. Om je vingers bij af te likken zo lekker! En natuurlijk de kaas met zelf gebakken notenbrood en waar ook zonder probleem een bordje kaas geserveerd werd met daarop alle negen kazen die op de wagen lagen (die een zeer bijzondere kap van riet had). Dat is nog eens gastvrijheid!! Grote complimenten voor Wilco Berends en zijn "crew in the kitchen" voor de formidabele kwaliteit en portionering van de gerechten.

Het wijn arrangement dat René geserveerd kreeg was uitstekend. Sommelier Martijn Verkerk (die helaas niet aanwezig was vanwege zijn verjaardag en overigens eerder ook bij Cordial en Vermeer heeft gewerkt) heeft een zoektocht gedaan door de “nieuwe wereld” en daardoor kwamen er een flink aantal verrassingen (aangename, wel te verstaan) langs. Zo werd er gestart met een wijn uit Griekenland, dat ben ik nog nooit eerder in een Nederlands restaurant tegen gekomen. Wat ik zelf erg bijzonder vond, was dat er als dessert wijn een Hongaarse Tokaji geserveerd werd. Deze wijn is op zichzelf al een genot om te drinken, maar René raakte bijna in extase toen hij (toch niet bekend staand als groot liefhebber van desserts) ervaarde hoe de wijn met name het citroen taartje in het gerecht completeerde. Dit is hogere school matching van spijs en drank, dat tegen het drie Michelin niveau aan zit!

Al met al was het een bijzonder geslaagde avond, waar naast een uitstekend diner en dito wijn selectie de uitstekende service en grote gastvrijheid een pluim verdiend. Vrijdagochtend las ik nog de recensie van Lekker erop na op internet, waarin stond dat de zwart – witte brigade wat op de automatische piloot werkte. Ik heb daar eerlijk gezegd helemaal NIETS van gemerkt. Alles was hoffelijk en correct, maar wel op een ontspannen en relaxte manier en met de nodige flexibiliteit daar waar dat nodig was. Brigade is jong en een flink aantal mensen werkt ook nog niet zo lang bij “De Nederlanden” maar dat doet helemaal niets af aan de kwaliteit. Drijvende kracht hierachter is gastvrouw Caroline, die een uitstekende sfeer weet te scheppen in het restaurant (alleen even wennen als een gast je vraagt om hem te tutoyeren, dat blijkt het toch ingesleten te zijn om u te blijven zeggen J). Complimenten hiervoor, Caroline zorgt ervoor dat de gehele “dining experience” een extra impuls krijgt!!!

Als ik dan toch iets te zeuren moet vinden, dan zit het in de fysieke locatie zelf. Stoelen en ruimte tussen gasten zijn uitstekend (twee wel erg belangrijke aspecten), maar de verwarmingsbuizen lopen nog gewoon over de muren heen en kwamen bij mij erg prominent in beeld. En kijkend naar het plafond, zou dat ook nog wel iets beter afgewerkt kunnen worden en wat elegantere lampen zouden nog sfeerverhogender werken.

De Nederlandanden krijgt van mij een bijzonder warme aanbeveling om eens een keer te bezoeken. Redenen te over, zou ik zo zeggen als je bovenstaande leest. Het doet in mijn ervainrg zeker niet onder voor Vrienden van Jacob en Chapeau waar ik de afgelopen maanden ook geweest ben en het is in kwaliteit vele malen beter dan restaurants als Kasteel Heemstede en Halvemaan, mijns inziens bizar dat men (op basis van deze ervaring) daar 25 plaatsen achter staat in de Lekker (maar ja, dat is ook maar een mening J). Ik kom zeker een keer terug, waarschijnlijk eind deze maand samen met Ans (kan zij vanuit haar vakgebied als interieur ontwerpster ook eens kijken naar de verwarmingsbuizen en de plafonds J), want die zat gisterenavond al te likkenbaarden toen ik het verhaal vertelde, dus dat moet ook een keer aan de lijve ondervonden worden!