Orlando - New York

Helaas niet gevonden op Newark

Zaterdag sliep ik uit! Om zeven uur werd ik pas wakker, terwijl dat de hele vakantie zes uur was geweest. Tijd voor een lekkere douche en dan voor het eerst in een week weer een lange broek aan. Tassen ingepakt en voor alle zekerheid een extra tas ingechecked vanwege het gewicht. Iedereen was goed uit de veren gekomen en om tien over negen reden we weg, dat  moest toch vroeg genoeg zijn als we om 11.15 naar New York zouden vliegen. Maar dat werd uiteindelijk toch nog erg krap! Allereerst verdwaalden we in een parkeergarage (ja, dat is echt waar, het had een bijzonder hoog Spinal Tap gehalte!), waar we poas na een kwartier weer uit kwamen om uiteindelijk Dollar Rental te vinden om de auto terug te brengen. Vervolgen stond er een mega rij bij de check in van Continental, maar Rene spotte een man die kijk of er reizigers met haast waren en ik regelde vervolgens de check in via deze man, waardoor we een flinke rij omzeilde en tijd bespaarde. Uiteindelijk geen tijd meer om winkels enzo te bekijken, maar rechtstreeks naar gate 35 om daar nog op tijd aan te komen. Ik had niet verwacht me nog zo te moeten haasten.

Helaas wel gevonden op Newark

De vliegtuig naar New York Newark vertrok op tijd, en de reis ging erg voorspoedig (ik las de Dr Solar tradepaperback en die was dus echt zo ongelofelijk slecht dat het een volledige verspilling van tijd was, ik had beter anderhalfuur voor me uit kunnen staren, dat had een betere tijdsbesteding geweest!). Nu is het grote wachten begonnen op Newark. Tussen aankomst daar en vertrek naar Amsterdam zit 8,5 uur. We hebben inmiddels alle winkels wel gezien (met nog wat kleine aankopen, ook voor een van mijn teamleden, een echte Yankees fan!!!), een lunch gegeten bij Garden State Diner en hele slechte koffie gedronken bij een Starbucks rip off, Jake's Coffeehouse. Oh ja, en Simon had de verkeerde boardingpass weggegooid, maar gelukkig konden we die via de Continental Service Desk weer snel tevoorschijn laten toveren, dus dat was snel weer verholpen. We zitten nu bij de Samuel Adams Brew Club, waar de bediening ons op 1 drankje per persoon inmiddels al meer dan twee uur laat zitten (goed business model), en dat is op zich niet slecht toeven. Simon is al aan zijn tweede hardcover toe (Walking Dead), Rene heeft ok Dr Solar gelezen en is nu een eigen verslag van de vakantie aan het maken. En ik? Ik blog :-).

Zodadelijk een diner locatie zoeken en dan zitten we al dicht tegen check in tijd aan. Hopelijk gaat de vlucht op tijd naar Amsterdam, want van het hangen op een vliegveld word je echt wel lamlendig!

Dollar Rental

Simons lieveling: een Ford!

Inmiddels was het plaatselijke tijd 23.00 uur en dat betekende voor ons dat we al op een klok van 5 uur in de ochtend zaten en iedereen al bijna 24 uur wakker was. Nou ja, het is toch koninginnenacht, dus we moeten ook hier maar even doortrekken :-). Met een shuttlebus werden we van het vliegveld naar de plek gebracht waar alle autoverhuurbedrijven gevestigd zijn. Ik denk dat we de laatste bus hadden, want de chauffeur had flinke haast om op de plaats van bestemming te komen! Onze auto was bij Dollar Rental gehuurd, daar stond gelukkig niet een hele grote rij. Bij het regelen kregen we een upgrade aangeboden: voor 4 dollar per dag extra mochten we een Jeep Grand Cherokee rijden. Tja, dat kun je niet laten liggen. Vervolgens kregen we de preek over te weinig verzekeringen, maar zoals gewoonlijk lieten we die ook maar links van ons liggen. Als laatste kochten we nog een kaartje om alle toll af te kopen (voor 25 dollar), wat ik daarna volgens mij weer spontaan verloren ben.

Bij de pick up van auto kregen we toch een kleine koude douche: ja, we hadden ingetekend voor de KLASSE Jeep Grand Cherokee, maar we kregen uiteindelijk een Ford Escape. Nu is er op zich niet veel mis met die auto, maar ik heb een hekel aan Ford en Simon walgt zelfs van het merk (Rene heeft er geloof ik geen last van, maar ja, zijn smaak in auto's is bekend :-)). We zullen ons er overheen moeten zetten, denk ik, maar als dat het ergste is wat er ons deze vakantie gebeurd, dan is dat niet zo een probleem....

In Houston

Twee toppers in Houston

Na een vlucht van bijna 12 uur kwamen we uiteindelijk in Houston aan. En ja, dat was langer dan gepland, maar we kregen namelijk erg te maken met tegenwind, waardoor ook op de uiteindelijk vlucht een fikse vertraging zat. Maar gelukkig krijg je zo op de reis nog wetenswaardigheidjes mee, zo hoorde ik dat Houston de op vier na grootste stad van de Verenigde Staten is, dat zou ik nooit gedacht hebben, eerlijk gezegd. Door de douane heen ging van heel makkelijk (ik ging nog met het Flux systeem, dus ik had om precies te zijn twee minuten) tot soepel (Rene en Simon een minuut of 10), waarna we even iets moesten gaan eten. Veel keus is er culinair gezien dan ook weer niet, dus gingen we maar naar de Fox Sports Sky Bar, waar een chagrijnige ober ons uiteindelijk drie Pepperjack Burgers voorschotelde, die best te eten waren. Een dikke fooi zat er voor de be man echter niet meer in. Tja, service blijft toch voorop staan....

Om 19.10 strak vlogen we voor de laatste etappe weg vanuit Houston naar Miami. Daar ondervonden we geen problemen, dus 2,5 uur later rolden we alweer het vliegtuig uit, het vliegveld van Miami op. Hoewel we gewaarschuwd waren dat het wel eens lang kon duren voordat we onze koffers op de band konden terug gaan vinden, viel dat deze keer ook mee, want 5 minuten later begon de band al te ratelen en nog eens 5 minuten later hadden we alle bagage en konden we naar buiten om ons naar Dollar Rental te begeven om onze auto op te halen.