Op Zweedse bodem

Luzet wil een kamer huren bij Ans!

Na de reis met Ryan Air, werden we opgewacht door Arjan en Irene, die vijf jaar geleden naar Zweden geëmigreerd zijn. Heel luxe, met twee auto's, bagage ging allemaal makkelijk mee. Verkeer in Zweden is toch een beetje anders dan in Nederland (lees: het is er haast niet). Betekende dat we de afstand naar de plaats waar zij wonen Borensberg (ongeveer 130 km vanaf Stockholm) in iets meer dan een uur aflegden. Daar hebben ze diverse bedrijven, waarvan een de herberg Glasbruket, in de panden van een oude glasblazerij, is. We waren dit jaar de eerste gasten, en de herberg was de afgelopen tijd geteisterd door ijzige koude, waar dagen van min 28 geen uitzondering waren.Het gastenverblijf is gevestigd in de oude arbeiderswoningen van het personeel van de glasblazerij. Dat is wel even wennen, zeker als je de vorige week bij Librije's Hotel bent geweest, maar het is wel knus. Na de spullen snel neergelegd te hebben, werden we getrakteerd op een hoogstandje van Irene's kookkunst, met een heerlijke Goulash, een frisse salade en een traditioneel Zweedse nagerecht op basis van appels en haver met vanillesaus. Lekker hoor! En een feest der herkenning: de wijn die gedronken werd was de Jacob's Creek Chardonnay, bekend uit de bezoeken aan India. Na het diner was het inmiddels een uur of half elf geworden en was iedereen wel een beetje rozig, in ieder geval genoeg om een eind aan de avond te maken en de bedjes in te kruipen.

Winkelen in Zwolle

Kelly's, ook in Zwolle!

Na het briljante ontbijt en een korte uitleg van onze butler over hoe we in de binnenstad van Zwolle moesten komen (toch 5 minuten lopen), vertrokken we om Zwolle eens goed te bekijken. Nou ja, de winkels dan. Helaas was ons de avond ervoor al verteld dat Zwolle als winkelstad nou niet je dat is. En ik moet eerlijk zeggen: daar had men ook echt gelijk in. Er zijn best wel een aantal aardige winkels, maar het is geen shop-a-holics paradise (en dat kan ik uit ervaring vertellen). Toch wist Ans nog een flinke kledingslag te slaan bij Piet Zoomers (of all places!). Ikzelf kwam niet heel ver qua persoonlijk aankopen, maar net voor het sluiten van de markt kwamen we de winkel Kelly's tegen. Dat geeft mij een warm gevoel, want bij de originele vestiging in Amsterdam Zuid kocht ik vroeger altijd mij spijkerbroeken. En die had ik nu ook nodig. In eerste instantie leek ik ook een mooi koopje te pakken te hebben, een fijne G-Star voor 50 Euro, dat is geen geld! Maar ja, even verder de voorraad door spittend kwamen we andere leukere modellen tegen plus dat de 50 Euro broek net een centimeter te kort was en dat gaat uiteindelijk toch irriteren. Maar goed, uiteindelijk toch met twee exemplaren de deur uit, dat was voor mij een unicum, want in tegenstelling tot het kopen van shirts en schoenen, heb ik minder met broeken.

In de Winkel van De Librije

Hierna liepen we nog even door de steeds drukker wordende straten en bekeken we de steeds minder vol wordende winkels. Oorzaak: het carnaval had ook in Zwolle toegeslagen. Tja, dat is voor ons westerlingen natuurlijk niet weggelegd om dat te begrijpen. Dus snel nog naar de Winkel van De Librije om daar nog in te slaan (jam, wijn, mosterd), ook echt een aanrader om als je in Zwolle bent heen te gaan, ook  bijzonder aardige mensen die daar helpen. Daarna vonden we het eigenlijk wel weer welletjes, maar het was dan ook inmiddels een uur of vier geworden en de eerste winkels gingen alweer dicht. Dus terug naar het hotel waar we wederom hartelijk opgevangen werden (jammer dat de butler even vergeten was dat we gisteren al aangekomen waren) en werd de auto als de gesmeerde bliksem voorgereden. Blijft een uitstekende service bij het Librije Hotel. Na een hartelijke groet zeiden we de mensen daar vaarwel en al rijdende naar Zutphen om Daan en Jeroen te halen, besloten we hier zeker ene keer terug te gaan om te logeren en dan in Librij'e Zusje te gaan dineren. En oh ja, de gehaktbal uit jus met brood van Jonnie wil ik dan ook proberen!!

Ontbijt bij Librije's Hotel

Gepocheerd ei met Holandaise saus

Na het uitstekende diner bij De Librije en een voortreffelijke nachtrust (we sliepen zonder problemen tot 8.30 uit, dat was een unicum, maar kan wel als je geen kinderen bij je hebt die al om 6 uur wakker zijn :-)) gingen we om 10 uur naar beneden voor het ontbijt. We hadden er al veel over gehoord, maar ja, hoe speciaal kan een ontbijt nou zijn? We hadden een paar jaar geleden een heel mooi buffet gehad in het Hilton in Rotterdam, maar dat stak uiteindelijk toch schril af bij het ontbijt dat we zaterdag voorgeschoteld kregen.  We mochten plaats nemen in Librije's Zusjes (het restaurant in het hotel, ook bestempeld met 1 Michelin ster), waar alweer een prachtig gedekte tafel voor ons gereserveerd stond. Als eerste moesten we een formulier invullen waarbij we kaas en vleeswaren bestelden, en op voorspraak van iemand die eerder het ontbijt gebruikt had, bestelden we alles (je benet Nederlander, of je bent het niet). Maar dat was het meest normale van het ontbijt, want verder werden we wederom op verschillende heerlijkheden getrakteerd. Zo was er een heerlijk, echt heerlijk, gepocheerd eitje in een Holandaise saus. Om je vingers echt bij af te likken. We kregen ook een speciale yoghurt in een flesje en een toastje met zalm (voor mij) of meloen (voor Ans). Beiden smaakten ook weer zoals we inmiddels gewend zijn van Librije: geweldig! Verder kregen we een mini hamburger gepresenteerd, maar Ans kreeg ook een selectie van rauwkost met diverse dressings in reageerbuizen.

Ontbijt spek aan de waslijn: hoe verzin je het!!

Wat ik er zelf het allerleukst uit vond zien, was de waslijn met ontbijtspek die zo in het midden van het ontbijt uitgeserveerd werd. Bijzonder leuk gevonden en nog eens lekker ook. Daarna kwam de brood trolly. Ja, uiteraard is dat een variatie op de kaas trolly, maar hier konden we kiezen uit zes verschillende soorten brood die vers voor ons afgesneden werden. Bij het brood werd enerzijds de bestelde kaas en vleeswaren geserveerd, maar anderzijds een selectie van diverse jams. En die waren bijzonder. Met name de jam van tomaten en degene die een mix was van witte chocolade en mango waren uiteindelijk favoriet. Zo erg zelfs, dat we de nummers op de potjes even goed onthielden, want later op de dag zouden we ook een bezoek gaan brengen aan Librije's winkel en dan moesten er waarschijnlijk wel een paar potjes hiervan meegenomen worden. Uiteindelijk waren we om half twaalf klaar aan het ontbijt (ook wel brunch genoemd) en was het tijd om Zwolle verder te verkennen. Over onze avonturen daar moet je even geduld hebben: zal ik morgen een blogpost aan wijden :-).

Eten bij de Librije

De Mercedes S 400 die ons van hotel naar restaurant bracht

Vrijdag om 19.20 waren we weer beneden bij de receptie van Librije's Hotel. Het was vijf minuten lopen naar De Librije zelf, maar dat was ons niet gegund, want we moesten van onze butler met de auto naar het restaurant gebracht worden. Dat bleek geen straf, want de auto bleek een Mercedes S 400 te zijn (die door Mercedes aan Librije ter beschikking wordt gesteld en nog milieu verantwoord is ook, want het is een hybride). Lang kun je er niet van genieten, want de hele rit duurde zo ongeveer toch een coole vijf minuten. We werden door twee mensen opgevangen, die ons het restaurant binnen brachten. Daar binnen werd het stokje weer door twee anderen over genomen en werden we naar onze tafel geloodst. Naar de tafel lopend konden we gelijk een kijkje in de keuken nemen, en zagen we daar de chef de cuisine, Jonnie Boer. En dat was ook de enige flits die we die avond van Jonnie gezien hebben, hij is verder niet in het restaurant te bewonderen geweest. Dat was wel jammer, maar het was niet anders.

Oester on the beach

Jonnie's partner, Therese, was wel regelmatig te zien, maar ook zij is niet veel aan onze tafel geweest, anders dan om even vast te stellen dat Ans echt het vegetarische menu wilde hebben. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken. Want na het plaats nemen aan onze tafel, was Ans al helemaal weg van het interieur van De Librije, dat inderdaad erg smaakvol te noemen was, ook dit had bijna een K-Zus ontwerpje kunnen zijn :-).

Na een minuut of vijf aanwezig te zijn, begon het smaakfestijn. We kregen diverse amuses gepresenteerd, de een nog heerlijker en er indrukwekkender uitzien dan de ander. Maar het echte feest begon toen de eerste gang geserveerd werd. Voor mij was dat "Oester on the Beach", waarbij een gegrilde oester in combinatie met ganzenlever geserveerd werd, terwijl Ans mocht gaan genieten van Maik's Salade (genaamd naar de chef in de keuken van Librije, want dat doet Jonnie Boer natuurlijk nagenoeg zelf niet meer). De smaaksensatie die deze beiden te weeg brachten, bleek een voorbode voor de rest van de avond te zijn.

De trolly met bonbons....oh.....my....God!!!!

Het gaat te ver om elke gang te gaan beschrijven, want enerzijds kan ik een en ander toch niet helemaal over brengen, en anderzijds heb ik mijn vrienden van Smulweb belooft om daar een recensie te schrijven en dan wordt het wel heel dubbel op. Ik zal als de recensie daar staat ook een link posten, zodat de echte liefhebber daar in meer detail kan lezen wat we allemaal gegeten hebben.  Mocht iemand de foto's al willen inzien, dan kun je die op Picasa hier terug vinden! Hoogtepunten waren er genoeg, zoals de bloemkool spaghetti van Ans of de rug van kabeljauw die ik heb gegeten. Of nee, misschien waren de aan een kant gebakken langoustines in een saus van snijbonen wel het meest verrassend. Of misschien toch de ree in een saus van bloedworst, wat overigens het enige vlees gerecht was dat ik de hele avond geserveerd kreeg.  Een keuze is eigenlijk nauwelijks te maken, want daarmee zou ik de andere gerechten die we gegeten hebben te kort doen. Er was een onderdeel dit ik iets minder vond, dat waren de rauwe sint jacobsmosselen, maar dan voornamelijk omdat ze gelardeerd ware met kalfsmerg, en om de een of andere reden kon mij dat niet zo goed bekomen.

De kus van Therese, het mooiste plaatje van de avond

Qua plaatje vind ik het nagerecht het mooist om te zien. Die had de naam "de kus van Therese" en had een Dali-nesque uitstraling, die het geheel nog bijzonderder maakte. Met name omdat de kus zelf uiteindelijk naar gebrande amandelen bleek te smaken! En na het dessert nog een heerlijk kopje koffie met een keus van de bonbon trolly en een parel uit een oester (gevuld met gin, jenever en citroen).

Om half twaalf (deze keer niet als laatste, dat was ook een unicum) vertrokken we uit Librije om weer naar het hotel gereden te worden. Culinair was het een topavond, zeker bij de drie beste "dining experiences" die ik ooit gehad heb. Maar toch bleef er een raar gevoel achter. Dat had uiteindelijk met de bediening te maken. Begrijp me niet verkeerd, deze is hartelijk en bijzonder professioneel. Maar ik vind het uiteindelijk redelijk onpersoonlijk. De wijn die geschonken werd, ging per definitie gepaard met een zin " dit is de x wijn, hij komt uit y en is gemaakt van druif z". En daarna liep de betreffende persoon weer weg. Uitleg over het gerecht was ook beperkt en een praatje maken was er eigenlijk ook niet echt bij (een persoon daargelaten). Dat ben ik bij andere restaurants (zoals Vermeer, Vinkeles en De Nederlanden) echt anders gewend. Maar ja, misschien past dat juist weer bij de drie sterren Michelin restaurants, want datzelfde gevoel had ik exact zo bij Le Bernardin en Gordon Ramsay.

Maar dat is een heel klein smetje op een anders heel mooi blazoen! We hebben een topavond gehad en een ervaring om nooit meer te vergeten bij een van de beste restaurants van Nederland. Wat te doen bij onze 12de viering van onze trouwdag? Hmmmm.....hoor ik de roep uit Zeeland???

Librije hotel

Een non alcoholische cocktail in de lounge

Vrijdag ging het de dag der dagen op culinair gebied worden (tenminste, tot nu toe dit jaar :-)). Vanwege onze trouwdag reisden Ans en ik af naar Zwolle om te gaan dineren bij De Librije. Maar eerst moest het cadeau wat ik vorig jaar voor mijn 40ste verjaardag had gekregen, namelijk oppasdienst voor Daan en Jeroen, geïncasseerd worden. Dus om 15.00 uur laden we Daan en Jeroen in de auto en reden naar Zutphen (gelukkig was er file, anders ben je er ook maar zo snel) om de heren te gaan laten logeren bij Hinkje, Joost en Yinte. Na een snelle bak thee, reden we vervolgens zonder problemen naar Zwolle, om in te checken in Librije's Hotel. Dat was snel gevonden, en vanaf het moment dat we de auto echt net geparkeerd hadden, werden we bijzonder hartelijk verwelkomd door onze butler!

We werden naar de de lounge in de lobby van het hotel gebracht en mochten daar even plaats nemen terwijl onze butler het inchecken regelde en tevens de eerste delen van de inwendige mens verzorgde, door een bordje tapas uit te serveren en een druiven sap en een kinky non alcoholische cocktail aan ons uit te serveren. Bijzonder lekker, kan het niet anders zeggen, en een hele goede start van ons verblijf in Librije's hotel. Na een klein half uur geacclimatiseerd te zijn, begon het bij ons toch wel te kriebelen, want het was zeven uur en we wilden ook niet al te laat aan tafel gaan. De butler ging ons daarom voor naar onze kamer in het hotel, wat een oude vrouwengevangenis bleek te zijn, met nog veel authentieke items (de trap zou bijvoorbeeld niet door de proeve van bekwaamheid voor timmermannen van Hans gekomen zijn, want geen afstand van tree tot tree was hetzelfde).

Onze kamer, de Deuletap

In het hotel geen kamernummers, nee, dat is te gewoon. De kamers hebben allemaal een naam gekregen, dat is omdat iedere kamer ander is en dus individueel behandeld moet worden.  Onze kamer had de naam De Deuletap. Onze butler gaf ons uiteraard een korte rondleiding. Dat was een feest! De kamer is niet extreem groot (als ik hem vergelijk met bijvoorbeeld de kamer in The Pelham dan is het nog niet de helft), maar wel van alle gemakken voorzien.

Het geheel is bijzonder sfeervol ingericht. Zo hangt er een hele grote lamp boven het Auping bed, die als je het licht uitdoet het gevoel geeft alsof je naar de maan ligt te kijken. Dat is wel een bijzondere ervaring! De douche is mooi vorm gegeven met kleine mozaïek tegeltjes, met als uitschieter een stortkop op de docuhe, waardoor het lijkt alsof je onder een waterval staat. En ook gedurfd, de kamer is qua muren bijna volledig zwart. Het had een K-Zus ontwerpje kunnen zijn! Misschien interessant als Ans en Hinkje eens een keer met Therese Boer een gesprek aangaan waar het een en ander nog verder getweaked kan worden :-). En ook leuk: een lekker kimono die op bed voor je klaar ligt!

Bloemen cakejes, ge-wel-dig!

Maar ja, je zit bij de Librije, dus er moet toch ook iets te eten zijn op de kamer, of niet dan? Nou, dat is ook prima geregeld. Er is een uitstekend koffiezet apparaat op de kamer, een goed gevulde minibar (met oa San Pelegrinio, heel goed!!) plus een aantal zakjes met lekkerheden, zoals gedroogde mango of (ool speciaal voor Hans) de Librije versie van Beef Jerky.

Maar het hoogtepunt vond ik wel de crazy Cakes plant, die gemaakt is door Chef Patissier Tom van de Veen, waarbij cakjes (met smaken als Kruidcake/ appelstroop, Pistasche/ Groen Appel en Amarena/ Citroengeranium) in de vorm van een bloem gegoten zijn en op een bloemsteel geplaatst zijn. Ziet er absoluut geweldig uit, maar ze smeken nog heerlijker. Het was een uitdaging om ze niet gelijk allemaal op te snaaien, maar aangezien we nog een paar gangetjes in De Librije zelf te gaan hadden, hielden we ons in en beperkten we ons tot een per persoon. Na een korte omkleed pauze (waar Ans erachter kwam dat ze haar laarzen vergeten was), gingen we weer naar beneden, en melden we bij onze butler dat we er klaar voor waren om naar het restaurant te gaan. Dat zal de inhoud van de volgende blogpost zijn.