Aan de slag in de tuin

De hele week staat al in het teken van het feit dat het dit weekend mooi weer zou worden. Nou, zo mooi als men voorgespiegeld had werd het niet, maar het was een stuk beter dan we de afgelopen weken voor onze kiezen hadden gekregen. En als het dan wat warmer wordt en het zonnetje gaat schijnen, dan gaan de mensen er weer op uit me de fiets (en zien we talloze fietsers bij ons langs rijden die de verkeerde afslag nemen en niet naar Spaarnwoude gaan maar naar het gebouw van Gemeentewerken). Dat zien we voornamelijk ook, omdat we dan ook weer wat werk in de tuin moeten doen. Prachtig hoor, 3000 vierkante meter grond en het kan een genot zijn, maar als er opgeruimd moet worden, dan is het een hele klus. Ik ben geen tuinier, maar gelukkig Ans en haar moeder wel, dus zij hebben alweer een en ander op orde gekregen. Natuurlijk wilde ik ook graag mijn bijdrage leveren, maar dan moet je mij niet op te moeilijk mentaal werk zetten, dus kreeg ik de taak om de gevallen bladeren zoveel mogelijk op te ruimen. Dat is een klus die niet te complex is, maar voor mij wel fysiek zwaar (de bladeren zijn namelijk bijna massief aan elkaar gaan zitten, met water en zand), dus het is kruiwagen vullen, naar de groenbak, kruiwagen legen, terug lopen en weer hetzelfde ritueel. Uiteindelijk deed ik tien kruiwagentjes, toen zei mijn rug dat het genoeg was geweest :-). Respect voor Ans en Willy die nog een paar uurtjes doorgingen! Ik wacht op de volgende warme dag om weer wat verder te gaan scheppen....

Kom tot jezelf in de tuin

We vonden rare dingen in de tuin!

Dat een beetje in de tuin werken je tot rust kan laten komen is een algemeen bekend feit. Nu ben ik er eerlijk gezegd zelf niet zo heel erg dol op, maar op sommige momenten ontkom ik er niet aan. Zo ook zaterdag, toen er een gigantische berg bladeren in de tuin lag, die nu eindelijk eens een keer opgeruimd moesten worden. Dat was nog best een flink werk, want bovenop lagen nog "losse"  bladeren die makkelijk weg te scheppen waren, maar onderop was alles inmiddels wel ingedaald en was het bijna solide compost geworden, wat een stuk zwaarder was om te scheppen. Ans en ik hadden een goed treintje lopen, ik vulde de kruiwagens met de bladeren en Ans gooide zoals dat hoort alles netjes in de groenbak. Dat betekende dat we tijdens de overdracht van de kruiwagens even konden keuvelen, maar verder was het even een fysiek flink inspannend klusje (jaja, bladeren scheppen kan zwaar zijn :-)), wat wel tot een bepaalde rust in mijn hoofd leidde, omdat het even totaal iets anders was dan waar ik de afgelopen maanden zo druk mee bezig ben geweest. Een uitstekende afleiding dus en het weer (heerlijk zonnig en geen wind) hielp natuurlijk ook heel erg mee om het bijzonder aangenaam te maken om buiten aan het werk te zijn. Bij de laatste tocht naar de groenbak, zagen we nog wat andere zaken liggen die ondertussen al een hele tijd in onze tuin lagen, en waar we telkens wat omheen draaide om ze weg te gooien. Zo lag ook de oude gitaar van Ans daar al een tijd in weer en wind (welliswaar in een beschermhoes), maar waren we er nog niet aan toegekomen om hem in de container te gooien. Jeroen hiel ons daar even bij (na zijn natte pak in de sloot), want hij wilde de gitaar wel uit de hoes halen, maar toen hij dat deed, stond hij opeens alleen met de hals van de gitaar in zijn hand. Dat maakt het toch makkelijker om zoiets weg te gooien! Na een paar uur werken waren we nagenoeg blader vrij (voor zover dat mogelijk is op 3.000 m2) en waren alle dingen die er al maanden lagen om ene keer weggegooid te worden uiteindelijk in de containers verdwenen. Niet gek, voor een paar uurtjes in de zon aan de slag te zijn geweest!!

Nog een dagje in de tuin werken

Na zaterdag al het e.e.a. in de tuin gedaan te hebben, was het zondag nog beter weer om er nog eens flink tegenaan te gaan. Bij het opstaan scheen de zon al volop en het was dus tijd om de korte broeken weer van de vliering te halen. Vandaag was mijn doelstelling om 4 bomen die in onze "border" te laten verdwijnen (en dan niet als Hans Kazan). Dus met een zaag was het eerst zoveel mogelijk takken van de bomen zagen, zodat e.e.a. goed in de groen container paste. Nadat er slechts nog vier kale stammetjes overbleven, ging het team van voorman Joost, Hinkje, Willlie en Ans aan de gang om de stammen eruit te trekken. Dat was nog een flink werkje, maar met vereende krachten lukte het al snel (zoals Joost de Wijze zei "vele handen maken licht werk", en hij is pas 11!). Om half twee was de klus geklaard en kon ik met een veilig gevoel naar ons aller Ajax gaan om een coole 4-0 winst op Heracles te zien (en via de radio getuige te zijn van de wanprestatie van de watjes uit Rotterdam, die hebben de wedstrijd niet weggeven, ze zijn gewoon zo slecht!!).