Bistro 15

Om 9 uur kwamen we in Bistro 15 van het Pelham Hotel. De meeste gasten aten kennelijk elders of waren al klaar, want behalve drie wat luidruchtige personen aan de bar was het verder leeg. De inrichting van Bistro 15 was "klassiek met een twist", dus typisch Engels, maar wel redelijk modern. Omdat we geen heel menu wilde hebben, sloegen we het voorgerecht over en begonnen we met het hoofdgerecht. Ik at voor het eerst van mijn leven fazant, en Ans nam de heilbot. De fazant was ok, wat moeilijk te snijden vanwege de vel die er nog aanzet (en een vel, die eet Dennis niet), maar verder een ruime voldoende. na de hoofdgerechten konden we het niet laten om toch een dessert te nemen, voor Ans deze keer cheese cake van witte chocolade en boor mij heelrijke verse Bramble appeltaart met ijs van clotted cream (2x zo vet als slagroom, maar wel heeeerlijk!!). Ik moet zeggen: de desserts waren boven verwachting en vele malen beter dan de hoofdgerechten. Kijk, het is geen souffle van De Nederlanden of het vijf gangen dessert van Chalet Royal, maar potdikke, deze was toch ook wel om de vingers bij af te likken (hoewel mijn dessert wel op een tegel uit ons huis uit Geuzenveld geserveerd leek te worden, aan de opmaak op dat gebied kan nog wel het e.e.a. verbeterd worden.

Na het dessert stopten we ermee voor de dag. Nog even het blog aanpassen en dan lekker slapen om morgen fris en fruitig te zijn voor een mooie wandeling uit de 100% Londen gids en dan 's avonds naar Gordon Ramsay. En natuurlijk nog even aan de jongens denken, snif, na een uur of 7 mis ik ze al :-(.

Pelham Hotel

De begroeting in het Pelham Hotel was gelukkig 180 graden anders dan de vrolijke Frans uit de taxi wereld. we werden hartelijk verwelkomd door de conciërge (met een onuitspreekbare oostblok naam), dirome na het inchecken ons keurig naar onze kamer bracht en deze liet zien. Heerlijk ruime kamer met een dito badkamer. en het bed ziet er heerlijk en ruim uit! En aangezien Ans het "business arrangement" had genomen, is de wifi in de prijs van de kamer inbegrepen (ik typte eerst gratis, maar dan hou ik mezelf voor de gek :-)).  Even later werden de koffers ook nog netjes langs gebracht, waarmee de conciërge de tip van de taxi chauffeur in ontvangst mocht nemen. Na de kleuren uitgehangen te hebben en de koffers uitgepakt was het tijd om een late night supper te gaan bestellen in de bistro 15, het restaurant van het hotel.

Vlucht en taxirit naar Pelham Hotel

Na de sushi naar de gate. Dat bleek D3 te zijn en ongeveer naast de sushibar te liggen. Het was een flinke voettocht van wel ongeveer 3 minuten. Daarna was het even alsof ik in India was, want we moesten door de security heen, daar was één van de drie poorten maar open, dus ontstond er een lange rij. Maar na even wachten (altijd goed om de blackberry bij te werken, oa even afstemmen met Erik Passchier in San Francisco) waren we erdoor, en liepen rechtstreeks door het vliegtuig in. Ans verwende ons door KLM geregeld te hebben. Daar ging alles op schema, dat was wel even anders dan vorige keren bij de toppers van British Airways. Vluchttijd ongeveer 45 minuten, dat leek langer te duren, omdat we voor een rij ING trainees zaten die allemaal "the next hot things in finance" waren (tenminste, dat dachten ze zelf in ieder geval, allemaal wilden ze naar de investment bank want retail was voor losers, ik geloof niet dat deze mannen iets van het afgelopen jaar mee hebben gekregen). Na landing liepen we de aankomst hal van Heathrow in. Beetje giebelend, want daar zou straks die man met pet en handschoenen strak in het pak staan met een bordje "Mrs van der Weg" om ons naar het Pelham hotel te brengen. Helaas......veel bordjes (weinig pakken overigens), maar geen Mrs van der Weg. And belde even en toen bleek de beste man er nog niet te zijn, want er zou een ongeluk gebeurd zijn. Gelukkig was er een Starbucks waar we de tijd konden doden, en drie kwartier later, ja hoor, daar was hij dan. Zonder excuses haalde hij Ans (mij heeft hij volgens mij nooit gezien), liet ans haar eigen tas dragen, rende naar de Mercedes die klaar stond, reed als een gek weg, heeft geen woord met ons gewisseld (wel veel gebeld) en na ongeveer 40 minuten zei hij: "kijk eens aan, daar is jullie hotel, jullie komen er zelf wel uit, hé, en doe de deur even achter je dicht". Ik heb zelden zo een onbeschofte hork als chauffeur meegemaakt! Maar we hadden het Pelham in ieder geval bereikt, dus met goede moed stapten we het hotel binnen!

London here we come....

Voor mijn 40ste verjaardag heb ik een mooi bezoek aan London van Ans gekregen met als hoogtepunt een bezoek aan Gordon Ramsay's restaurant. Maar daar vullen we natuurlijk niet 2 volle dagen mee. Daarom vanavond met name gespendeerd aan het verder opdoen van ideeën. Zo hebben we bij de conciërge van het Pelham Hotel gevraagd om kaartjes te regelen voor het toneelstuk "An inspector calls" voor zaterdag 17 oktober, zodat het avond programma daarvoor ook geregeld is. Verder hebben we goede ervaringen met de 100% wandelroutes, dus gebruiken we tijdens ons bezoek 100% Londen om wandelroutes te bepalen naar plekken waar we nog niet zo vaak geweest zijn (wat lastig is want Ans heeft in Londen gewoond en ik ben er inmiddels vele malen geweest oa in dienst van CMG). Maar ik heb al leuke dingen gezien, we zullen in ieder geval Greenwich en Canary Wharf aandoen en waarschijnlijk ook Marlyebone. Bij alles zijn ook nog wel hier en daar een winkel te vinden, dus laten we ook nog maar een goed gevulde portefeuille mee nemen :-). Ook gekeken of we de pubs van Ramsay aan kunnen doen, ama die liggen helaas net even te ver buiten de routes, dus die moeten we links laten liggen.