Definitief gemaakt: Chicago here we come

Weer naar het mooiste (vakantie)land ter wereld!

Als bevestiging op eerdere berichtgeving: van 14 tot 22 oktober gaan Ans en ik naar Chicago. Zondag zowel de vlucht als het hotel vastgelegd, dus we kunnen niet mee terug, maar dat willen we ook niet (hoewel het altijd moeilijk is om de jongens een tijd niet te zien, maar ze zijn in goede handen, blijven in hun vertrouwde omgeving en wij hebben soms ook gewoon wat quality time samen nodig!). De vlucht is dus rechtstreeks met de vrienden van KLM, en als hotel is het uiteindelijk het Allegro geworden, dat van dezelfde groep is als The Muse in New York, een van de beste hotels waar we ooit verbleven hebben. Nu wordt het tijd om eens te beginnen aan het opstellen van een agenda met betrekking tot de dingen die we in "the windy city" willen gaan doen. Ach, het is pas over 2,5 maand, dus nog tijd zat om ons daar in te verdiepen. Klinkt het erg blasé om te zeggen dat we tijdens de vakantie in Toscane eens rustig de tijd nemen om de volgende vakantie in wat meer detail te gaan plannen :-)?

And the Oscar goes to....

Na onze fantastische vakantie in New York en Boston zouden we natuurlijk een samenvatting kunnen geven van wat we daar allemaal gedaan hebben, als een soort afronding van de vakantie. Maar ja, dat zouden de lezers van dit blog natuurlijk gewoon ongelofelijk saai vinden om te lezen (en ik in ieder geval om te schrijven), dus dat gaan we niet doen. Maar om toch een leuke afsluiting hieraan te geven gaan we voor een andere aanpak. Ans en ik delen samen niet één, niet twee, maar maar liefst tien (jawel, u leest het goed, tien!!!) awards uit die tijdens de vakantie door diverse personen, instanties of andere dingen verdiend zijn! De eerste award betreft de award voor "het meeste foute, tijdens de vakantie gekochte kledingsstuk" en gaat naar het bij Frank Stella gekochte overhemd van Nat Nast, zoals in de foto hiernaast door Dennis gedragen. Maar hij zit wel ongelofelijk lekker en in bepaalde combinaties ziet hij er eigenlijk nog eens ongelofelijk kek uit ook, dus uiteindelijk is het een top aankoop! De tweede award betreft de categorie "beste ontbijt plek" en die prijs is voor Le Pain Quotidien, zij verzorgden in New York ons dagelijks brood en af en toe een bakje havermout (waarin Ans dan zelf alle kruiden en rozijnen toe ging voegen, een terugkerend ritueel). De derde award is de prijs voor "de aardigste persoon die we deze reis zijn tegengekomen" en die moet gaan naar de kaartjesverkoper van het Marquis Theater die ons zonder enige aandrang gewoon 50% korting gaf op de kaartjes voor "Come Fly With Me", terwijl dat uiteindelijk voor een uitverkocht huis speelde, helemaal top!

De vierde award betreft "de lekkerste uitrustplek"en gaat "hands down" naar hotel The Muse, een oase van rust bij het hektische Times Square, waar mooie, ruime kamers gepaard gaan met bijzonder goede service door het personeel, wat ook je geest een rustig gevoel geeft, want als er iets mis gaat, weet je dat het opgelost wordt. Award nummer vijf valt in de categorie "beste restaurant", want met alle posts die daarover in het blog terecht zijn gekomen kunnen we daar niet omheen. Die award gaat naar Le Bernardin, die zijn faam als beste restaurant van New York waar maakte! Verrassend was Ki Sushi, maar dat gat was toch echt te groot om te dichten (zo'n 500 dollar te groot :-)).  We zijn bij award nummer zes aangeland en die betreft "de beste wandeling op eigen gelegenheid" en daarvan is de winnaar "wandeling door Brooklyn" uit 100% New York. Wel je wandelschoenen meenemen (meer dan 20 km in de benen) en zeker niet voor 12.00 uur starten (daarvoor is de helft van de winkels en restaurants nog dicht), maar het is meer dan de moeite waard, een aanbeveling voor iedereen die naar New York gaat en ook eens van Manhattan af moet komen!

Dan award nummer zeven, die ligt in het verlengde, namelijk "beste tour onder begeleiding" en daarvoor reizen we af naar Boston, om een ritje te maken met de vrienden van Urban Adventours. Een heerlijk fietstocht met goede begeleiding en dito commentaar van de gidsen. Ook voor de niet sportievelingen onder ons goed te doen (alleen de heuvel naar Beacon Hil was wat lastig). Award acht is een competentie award, zoals de HR anagers vaak zeggen, namelijk "de beste bluf van de vakantie"en die valt ten deel aan Ans en Dennis die het heel goed verkocht kregen dat de iPad niet in de USA gekocht was, dat ze altijd 15 polo shirts voor 8 dagen meenemen en dat het helemaal niet vreemd is om vier paar Uggs in verschillende maten in je koffer te hebben als je uit de USA terug komt, dat is standaard uitrusting! De negende award is een oeuvre award, genaamd de "daar ga je nog een keer heen!" award. Deze prijs gaat naar New York in het algemeen. Boston is een prachtige stad, maar net als bijvoorbeeld Washington bekijk je de sights en dan heb je het gezien. Heerlijk voor één bezoek, maar niet voor meer. New York, daar kom je terug voor de stad zelf en niet voor de sights, het is de ervaring om daar te zijn. En dan als laatste award tien, "het beste reisgezelschap", die gaat strak naar Ans en mij, want we hebben heel erg veel lol gehad tijdens deze vakantie! En hoewel we de jongens gemist hebben, is het ook goed om er eens een tijd iets langer met zijn tweeën eruit te zijn!

Er zijn nog veel meer awards uit te geven (ik kan er zo nog tien doen, denk bijvoorbeeld aan het bezoek aan Yankee Stadium, dat was echt ge-wel-dig!!!!), maar dan wordt het echt allemaal veel te veel en ga ik het blog opsommen. Degene die nog eens de foto's willen bekijken, die kunnen dat doen op het betreffende Picassa webalbum, onder de naam USA New York en Boston aug 2010. Mocht je binnenkort naar New York of Boston gaan, aarzel niet om even te mailen als je informatie ergens over wilt hebben waarbij wij wellicht kunnen helpen!

Lady of the rings

Het ontbijt werd in het hotel genuttigd. We plaatsen een heel moeilijke bestelling, namelijk een omelet en een granola bowl (zeg maar : cruseli). Het bleek voor de bediening toch mogelijk om de granola te vergeten, pas na het vragen begreep men dit en kwam de granola als nog. Maar het spreekt dan wel weer voor het hotel dat ze dit van de rekening afgehaald hebben, dus Ans at vanochtend haar ontbijtje gratis. Daarna naar boven om de de spullen te halen om op pad te gaan. Maar bij het naar de lift lopen passeerden we een medewerker van The Lenox, die met een enveloppe van FedEx onder zijn arm liep. Het zou toch niet....? Even terug lopen en ja hoor, hij klopte aan bij kamer 612. Dat waren wij dus, dus na te laten zien dat we de deur open konden doen, kregen we de enveloppe. Ans schuurde hem open en daar was ie: haar trouwring, netjes opgestuurd vanuit New York. Hij is weer in onze handen! Wederom een grote pluim voor The Muse die ervoor zorgde dat de ring weer in onze handen kwam. Wat een service, The muse krijgt een 11 op een schaal van 10!!!!

Het Lenox Hotel

Het Lenox Hotel staat op een prachtige plaats in Boston, midden in het oude Centrum. Het is een klassiek gebouw, ook van binnen, en daarmee heel anders dan The Muse. Na een snelle check in werden we naar onze kamer gebracht, wederom op de 6e etage. Personeel van The Lenox Hotel is keurig en beleefd en stonden ons uitstekend te woord. De kamer ziet er goed uit, maar hij is wat klassieker, ouder en minder groot dan The Muse. We mogen er zeker niet over klagen, maar de kamer in New York was echt een stuk beter. Aansluiten op wifi ging heel erg snel, dus dat was goed. Het eerste wat Ans deed was wat eten bestellen (na de treinrit hadden we wel honger gekregen) en daarna bellen naar the Muse. Gelukkig was de ring gevonden (weer een extra plusje voor The Muse) en hij gaat opgestuurd worden naar Boston. Wat een geluk!!! na even wat uitgerust te hebben, tassen te hebben uitgepakt en een aflevering van "the office" gekeken te hebben liepen we naar buiten om een wandelingetje in de omgeving te maken en de buurt een beetje te verkennen. We vonden een eerste winkelcentrum en het opstappunt voor de Boston Duck Tours, mochten we besluiten om een ritje daarin te gaan maken. Daarna gingen we snel naar het restaurant voor vanavond, want we hadden nog steeds een flinke trek. Bestemming deze keer: The Atlantic Fish Company.

Paniek, paniek

In de taxi kwamen we erachter dat Ans haar trouwring in The Muse vergeten was!! We uit de kluis gehaald maar niet meegenomen. Uiteraard paniek, maar gelukkig bleef Ans rustig. Straks in het hotel maar snel naar The Muse bellen!!!!

Amtrak naar Boston

Om kwart voor tien deden we een snelle check out bij The Muse. Ik kreeg nog 15 dollar extra korting, omdat ik een bon scheen te hebben waar ik het bestaan niet van wist, maar tegen korting zeg ik natuurlijk nooit nee. De doorman riep een taxi voor ons (die 12 blocks lopen met een zware tas en enigszins pijnlijke voeten was toch even teveel gevraagd) en we waren op weg naar Penn Station. De taxirit duurde nog geen kwartier en daarvan was de helft ongeveer over de eerste paar honderd meter om op 7th avenue te komen. Het was namelijk net gaan regenen en opeens kregen alle taxi’s het druk! De chauffeur zal meer dan één set remblokjes per jaar verslijten, ik kreeg flashbacks naar Chennai en hoe de taxi’s daar rijden (maar dat is toch eigenlijk geen vergelijking, dat is echt nog veel erger, maar deze man kon er ook wat van). Voor 7,50 dollar werden we vlak voor Penn Station afgezet en konden we naar binnen om een Quick Trak machine te vinden om onze voucher om te ruilen voor echte kaartjes. Dat was snel gebeurd, want we waren nog niet binnen of er stond er al één ons vriendelijk toe te lachen. En binnen twee minuten waren de kaartjes in the pocket, dus dat was ook weer een last(je) van onze schouders af. De route naar het Amtrak gedeelte was goed aangegeven, dus ook daar waren we snel.  Amtrak hanteert wel een bijzonder systeem. De perrons waar de treinen gaan stoppen wordne pas 15 minuten voor vertrek bekend gemaakt. We moesten dus in de wachtkamer plaats nemen. Maar aangezien het daar warm was, maakten we nog even een ommetje om een watertje, sapje en espresso te halen. En omdat ik ook wat te lezen wilde hebben, vergreep ik me aan een tradepaperback van Green Lantern, voor de 32^ste keer denk ik een hervertelling van de oorsprong van het figuur, maar geschreven door Geoff Johns, een verhaal dat vorig jaar in Washington door de plaatselijke comicwinkel eigenaar me aangeraden was.  

Daarna toch maar even plaats nemen, om te zien dat de trein 15 minuten vertraagd was. Maar daar bleef het gelukkig bij en om 11 uur werd aangekondigd dat Amtrak 172 naar Boston aan was gekomen en over een kwartier ging vertrekken van perron 9 E. Het was even zoeken waar dat was, maar dat kwam doordat door de rij die ervoor stond het bord naar het perron niet helemaal goed te zien was!!! Gelukkig loste de rij redelijk snel op en konden we in de business class van de Amtrak plaats nemen. Jammer dat e rgeen vaste plaatsen aangewezen werden, want nu leek het erop dat we niet naast elkaar konden zitten, ook niet nadat Ans ruzie had gemaakt met een opstandige tiener die voor zijn ouders ook nog even snel twee plekken kaapte (en 5 minuten later er weer uitgezet werd, want hij was even vergeten dat je voor business class plaatsen ook business class kaarten moet hebben, aaaaaaiiiii…..). Maar een aardige dame stond haar plaats af en zaten we toch weer lekker naast elkaar. En nadat de kaarten door een zeer amusante conducteur waren gecontroleerd klonk de al oude kreet: “aaaaaaall aaaaaaaaaboaaaaaard!!” en vertrokken we richting de hoofdstad van Massachussettes, Boston! 

De tassen zijn gepakt

Vanochtend vroeg op om alle tassen rustig in te kunnen pakken, Dat ging best voorspoedig, maar doordat we een aantal aankopen hebben gedaan waar beste grote dozen omheen zitten, werd de ruimte in onze tassen toch wel al redelijk opgevuld, terwijl we op de heenweg echt ruimte te over hadden. Maar uiteindelijk paste alles er in en heeft Ans zelfs nog wat ruimte over (hoewel twee paar Uggs er wel inhakken). Na het inpakken nog even naar Le Pain Quotidien voor het ontbijt en op weg daar naartoe zagen we een mooi New Yorks tafreeltje, de verwarming onder de stad moest namelijk gelucht worden. Dan wordt er gewoon een grote pijp op een put geplaatst en daar komt dan een uur lang heel veel stoom uit. Voor ons bijzonder om te zien, de New Yorkers keken er niet van op of om. Na het ontbijt terug naar The Muse om de laatste restjes te doen, zoals de lades checken e.d. Ik heb nog geprobeerd te achterhalen waar de Quick Trak balie op Penn Station is, maar dat was op internet niet te vinden. Zodadelijk, over een minuut of twintig, gaan we uitchecken en nemen we een taxi naar het station. Hopelijk hebben we in Boston net zo een mooi hotel als The Muse, maar als ik de beschrijvingen op Tripadvisor mag geloven, dan wordt het zelfs nog beter. Ik ben erg benieuwd!

Greenwich Village en SoHo

Na een korte rit met de metro (de F-lijn deze keer) naar Broadway & Lafayette waren we klaar voor een wandeling door SoHo (South of Houston Street)  en Greenwich Village. Het was weer een hele andere sfeer dan Brooklyn gisteren. Van ons vorige bezoek hadden we overgehouden dat Greenwich Village het leukste deel van New York was, maar op de één of andere manier was het toch anders dan we ons herinnerden. We kwamen zelfs het tentje tegen waar we zes jaar geleden heerlijk koffie in de tuin hebben zitten drinken, maar dat werd nu gerund door een groep Latino's en je zit toch anders als er continue Spaans achter je geschreeuwd wordt. De wandeling was echt bovengemiddeld leuk, met veel wisselingen in wijken, maar het haalde het niet bij de toer van Brooklyn gisteren. en hoogtepunt om te vermelden was wel het bezoek aan de Magnolia Bakery op Bleecker Street. Deze bakkerij is beroemd geworden door de serie Sex & the City, waarin de dames hier altijd cupcakes gingen halen. Dan kunnen wij natuurlijk niet achter blijven, dus namen we ieder één van deze mierzoete cakejes. Wel lekker, maar ik zal er geen doos van leegeten, daarvoor is het te zoet en daardoor ook te machtig. Na een paar uur door het doolhof van The Village gelopen te hebben, kwamen we door Washingon Park, waar een opname van de film gedraaid werd (iets met politie en volgens ons genaamd "The Blue Bloods") en daarna op het punt waar Ans moest besluiten om of Broadway mee te lopen of naar het Guggenheim te gaan. Ze koos voor het laatste, nam de metro op Astor Place (lijn zes) en ik liep vanaf 8th street uptown richting ons hotel The Muse, wat op 46th street gelegen is.

Diner bij Nios

Bij terugkomst hadden ween half uurtje om even bij te komen. Dat deden we voornamelijk door de voetjeseven in het bad te doen, om ze schoon te maken maar ook om het branderige gevoel van de lange (maar uitstekende) wandeling weg te halen. Daarna gingen we naar beneden om te diner bij Nios, het restaurant in The Muse. Het moest een "quickie" worden, want binnen een uur moesten we weer weg naar het theater. Ook hier wederom een hele goede service, want de bediening kwam direct toegesneld om ons te helpen. Nios heeft een goede keuken, en ook vanavond hebben we prima gegeten. Ook hier wel weer Amerikaanse porties, dus zeg maar: veel!!! Vooral een goede gazpacho en ons calamari, als hoofdgerechten geelvin tonijn en een risotto met baby st jakobsschelpen. Allemaal bijzonder goed, maar geen haute cuisine natuurlijk. De desserts waren een chocolade mousse en een apple crumble en ook die mochten er zijn. Met dank een de erg pro actieve bediening die ons een paar keer voor liet gaan ten op zichten van een aantal andere klanten, waren we binnen een uur erin en eruit, met een goed gevulde maag met voedsel dat ook nog eens lekker gesmaakt had (en niet alleen als opvulling diende) en konden we ons zonder te haasten naar The Marquis begeven.

NY City Sports en Nintendo World

Nadat we Rockefeller Plaza bereikt hadden, konden we linksaf naar het hotel en rechtsaf richting de Nintendo World winkel. Hmmm....even denken. Vooruit, we gaan rechts. Maar voordat we de Nintendo World winkel tegen kwamen, liepen we eerst langs NY City Sports. Daar even naar binnen, want Ans wilde een jackje hebben voor het trainen. Wat in de USA opvalt is dat het merk The NorthFace t.o.v. Nederland echt heel goedkoop is. En op sportgebied is dat een van Ans haar lievelingsmerken dus het is niet raar dat er een fleecetrui en een jack uit de winkel naar onze tas verhuisden. We namen er ook een yoga mat bij die van 50 naar 30 dollar in prijs verlaagd was. Maar voor ons was er een nog specialere korting: de mat werd namelijk in zijn geheel niet afgerekend! Na deze meevaller naar Nintendo World aan de overkant van de straat. In tegenstelling tot gisteren was het er echt mega, maga, mega druk, op de bovenste verdieping stond een heel contingent volwassenen (en dan bedoel ik net van 18 jaar, maar eerder mijn leeftijd) met Ninento DSen een spel te spelen. En wat opviel was dat er eigenlijk heel weinig kinderkleren waren. En de pluche knuffel van Bowser junior was er ook niet meer :-(. Maar gelukkig vonden we een ander leuk cadeau: een schaakspel van Nintendo. Grappig om mee te schaken en anders kunnen Daan en Jeroen met de stukken leuke verhalen spelen (stukken zijn action figures en deze doos met alle stukken as goedkoper dan alles los kopen :-)). Hierna nog even langs de Lego winkel, maar die had niets bijzonders en daarna uiteindelijk terug naar The Muse.

Na Becco....

Na het diner bij Becco rustig terug gelopen, kleren uit en bijkomen in de uitstekend geairconditioneerde kamer in The Muse. Blog bijwerken, maar eerst even snel de koppen snellen uit Nederland. What the....Ajax geeft een contract aan André Ooijer??? Wat gaan ze daar nu in vredesnaam mee doen? Misschien een slim om ook nog even te kijken wat Jari Litmanen tegenwoordig doet, of anders heeft Felix Gasselich nog wel ergens tijd om een balletje mee te trappen!!!

Becco

Na terugkomst van de Yankees wedstrijd direct even bij de balie van The Muse langsgelopen om te bezien of we morgen een pre theater diner komen krijgen. Dat was geen probleem, morgen om half zes hebben we een tafel, zodat we om 19.00 uur in het Marquis Theater kunnen zijn. Navraag bij de receptie leerde ook dat het aan te raden was om naar Becco geen gympen, shorts en t-shirts aan te trekken. Jammer, want het is erg zweterig weer! Na een half uurtje even de voetjes laten rusten, was het daarom tijd om in de kleren te gaan en 10 minuten laten (en een beetje zweet minder) waren we bij Becco. Het eerste wat mij opviel was dat er veel mensen waren. En dat veel van die vele mensen korte broeken droegen en slippers of gympen. Nou, kennelijk weet ook de receptie van The Muse niet alles :-(.

Becco bleek een restaurant te zijn dat veel mensen kan herbergen en waar de tafels erg dicht op elkaar staan, zodat een rustig gesprek voeren nagenoeg niet mogelijk is. Maar op de één of andere manier is het minde storend dan je in eerste instantie zou verwachten. Dat komt grotendeels door het uitstekende personeel, dat goed op elkaar imgespeeld is en precies weet wat ze wanneer moeten doen! Ans nam het prix fixed pasta menu waar Becco beroemd om is (anti pasti vooraf en als hoofdgerecht drie soorten pasta, te weten spaghetti, penne en ravioli), terwijl ik startte met een zeer dun gesneden tonijn, een Ceasar salad en een kipfilet in een marinade van citroen gras met stukje olijf. Ik kan niet anders zeggen dan dat het allemaal echt voortreffelijk heeft gesmaakt. Uiteraard was het wel allemaal echt veel te veel, want de pasta was een giga bord vol (en oh ja, als het op is en je wilt meer, pas de problem) en de kipfilet was een "dubbele", wat net even teveel van dezelfde smaak is. Maar alles was voortreffelijk klaar gemaaakt, iedere paste was perfect al dente gekookt en dan zijn ze toch echt het lekkerst. We hadden allebei nog een gaatje overgehouden voor het dessert, waarbij Ans het traditionele Italiaanse gerecht Apfelstruddel koos en ik Cannoli (om je vingers bij op te eten, zo goed!). Totaal schade (zonder tip): 90 dollar (plus minus 70 euro) en dat kun je voor deze kwaliteit echt niet duur noemen. Koppel het aan de eerder gememoreerde erg goede service en je hebt een winnaar. Echte aanrader voor de liefhebbers van Italiaans eten die zich in de buut van Times Square ophouden!!! Dan  neem je het rumoer erbij op de koop toe.

It's that time of day again!!

Een heerlijk Aryuvedisch verantwoord theetje in heet water van The Muse

En dan bedoel ik half zes 's ochtends. Want zoals ik eerlijk gezegd al gedacht had, toen werd ik weer wakker en kon ik met geen mogelijkheid de slaap weer te pakken krijgen. Ans ook niet, die was wakker geworden van een malloot van Vodafone die een sms bericht stuurde dat haar rekening op internet op haar stond te wachten :-). Dus dan maar een spelletje Bejeweled (voor Ans nu al de killer app op de iPhone :-))! Vooruit, dan maar even naar Nederland bellen om te zien hoe het met Daan, Jeroen, Joost, Yinte en Hinkje gaat, want in Nederland was het inmiddels 12 uur. Daar ging gelukkig alles goed (dat beaamde Daan ook nog eens een keer, hoewel het soms wel een keer wat frictie was, want er was ruzie tussen Joost en Yinte, Hinkje en Yinte, Hinkje en Joost, Daan en Joost, Daan en Yinte, Dan en Jeroen, Jeroen en Yinte, Jeroen en Joost, Jeroen en Hinkje, Daan en Hinkje....maar verder ging het echt heel erg leuk hoor!). Vandaag gingen ze de hut verder schilderen en daar waren ze nu tekeningen voor aan het maken. Wij in ieder geval weer gerustgesteld (zeker toen Jeroen weer lekker door de telefoon begin te bleren). Inmiddels zeven uur geworden, en ik huppelde naar beneden om een bakje heet water voor Ans te halen, koffie en thee worden namelijk 's ochtend gratis geserveerd in The Muse. Maar Ans maakt natuurlijk haar eigen brouwsel, dus een thee zakje hoefde ik niet mee te nemen. En inderdaad, Ans is nu heerlijk aan het genieten van een kopje Aryuvedische thee, toch goed dat alle kruiden en het thee-ei meegegaan is!

Terug naar The Muse

Na bij het Aryuveda Café nog een dollar geofferd te hebben om verzekerd te zijn voor geluk in deze vakantie, gingen we op weg naar de metro. Ondertussen even checken wat Ajax gedaan had, daar werd een mens niet vrolijk van (leuk dat Mounir zijn eerste twee goals heeft gemaakt, maar wel gelijk 2 punten verspeeld in de eerste ronde een goed begin is het halve werk, verdorie...). We liepen naar 96th street, waar de metro moest zijn, maar dat werd even zoeken Gelukkig heeft Ans een paar grote Arendsogen, dus spotte zij waar we heen moesten. Na een gevecht met de machine die ons een metro kaartje moest geven (hij pakte mijn credit card niet, dus moesten we klooien met cash, mooie naam voor een spelprogramma overigens) pakten we lijn 1. Die ging als een speer, alleen jammer dat hij het station waar we uit moesten stappen oversloeg. Gelukkig, was de volgende halte niet ver. Toen we uitstapten bleek er een feestje aan de gang te zijn, want er was een Dominicaanse parade geweest en dat had alle Dominicanen uit New York hier naartoe gelokt. Dat maakte de drukte nog drukken bij Times Square. We wurmden ons door de menigte heen om nog even bij het TKTS punt te kijken of er leuke shows in de aanbieding waren voor vandaag, maar verder dan Billy Elliot ging het niet, terwijl wij eigenlijk onze zinnen op "Come fly with me" hadden gezet. Deze keer lieten we verstek gaan en liepen terug naar The Muse. Eenmaal in onze strata sprak een mevrouw ons aan, net buiten de "Ha!"-club, één van de meest bekende comedy club van New Yorl (wist zij mij te vertellen). Tja, en aangezien we toch geen diner meer hoefden te eten na ons bezoek aan het Aryuveda Café en we geen show hadden, kochten we daar twee kaarten. Die waren 10 dollar ipv 20. Uiteraard wel een catch: iedere bezoeken moet minimaal twee consumpties tot zich nemen. Ja, het moet ergens uit betaald worden, hé....ik hoop niet dat ik aan het eind van de avond aan een time share option in Spanje vast zit :-).

The Muse

The Muse was een aangenaam aanzicht. Na de barre tocht in de metro was het een oase van rust. Aan de balie werden we uitermate professioneel en vriendelijk geholpen door de dames die daar zaten. Ze zagen dat ik lid was van de Kimpton InTouch club (word je gratis dus dat kost niks) en daarmee had ik recht op gratis internet  (dat scheelt 13 dollar per dag = 65 dollar = 50 Euro) en een tegoedbon waarmee we voor 15 dollar uit de minibar op mochten drinken. Dat was mooi meegnomen! We hebben een kamer op de zesde verdieping gekregen en bij binnenkomst waren we uitermate aangenaam verrast. Voor New Yorkse begrippen is het een vrij ruime kamer en hij ziet er gewoon erg strak uit. Een heerlijk bed, ruime badkamer, bureautje en allemaal in een heerlijke boutique stijl, Erg aangenaam vertoeven hier!! Twee nadelen slechts: enerzijds is het uitzicht niet zo beest (een traditionele New Yorkse blinde muur) en anderzijds helaas gaan mogelijkheid om thee op de kamer te maken, wat voor Ans wel erg jammer is. Maar dat wordt ruimschoots door de goede zaken gecompenseerd, dus we mogen zeker niet klagen. Sterker nog: het is gewoon een heel mooi hotel, echt op 100 meter van Times Square gelegen, een prima uitvalsbasis voor de komende vier dagen!!!

Reisbescheiden NY en Boston zijn binnen!

Zaterdag om half drie kreeg ik een email binnen van Jeannine van Globe in Zwanenburg dat de reisbescheiden van onze trip naar New York Cirty en Boston binnen waren. Zoals altijd een prima service van Jeannine, die net als wij gek is op Amerika, daar ook vaan geweest is (zie hier bv een aantal van haar bezoeken en foto's) en altijd goede tips heeft. Natuurlijk had ik de spullen ergens in de eerste week van mijn vakantie (startend vanaf 2-8) kunnen halen, maar voor maximale voorpret is het leuker om natuurlijk gelijk op de fiets (jawel!) te stappen en gelijk de spullen op te halen. Dus een half uur later was ik bij Globe om de zaken door te nemen. Alles was goed doorgekomen. Het hotel voor New York was omgeboekt en nu dus The Muse geworden, terwijl in Boston nog steeds het Lenox in de boeken stond (en het nog steeds het nr 1 hotel in Boston is volgens Tripadvisor). Het verhaal van onze kaartjes voor de Amtrak was iets lastiger, ik had verwacht dat de tickets er gewoon bij zaten, maar helaas hebben we alleen een reserveringsnummer en moeten we de kaarten bij een Amtrak loket op het station ophalen. Nou ja, eens kijken of we dat op Grand Central Station kunnen vinden. En de vertrektijd is nog steeds hetzelfde. We vliegen op 7 augustus om 10.25 vanaf Schiphol met Delta Airlines naar New York JFK Airport (gelukkig hebben we een Flux abonnement, dus daar komen we snel door).  Het zal in het begin zeker even zwaar worden zonder Daan en Jeroen die met Hinkje, Joost en Yinte thuis blijven in Halfweg, maar ik heb er wel vreselijk veel zin in!

De geneugten van Internet

Vroeger, in een tijd die eeuwen weg lijkt was er geen internet. Nee, echt waar, die donkere periode in de geschiedenis is er echt geweest! In die tijden koos je, als je op vakantie ging, een hotel uit een boekje en als je geluk had was er een vriend of familielid al geweest (in ieder geval in de streek of plaats) en kon die je wat tips uit eerste hand geven. Zo kozen Simon, Frank, René en ik ooit in 1993 Malibu Studio als hotel in New York. Tja, voor vier jongens met weinig eisen wat dat ok, maar zelfs toen vonden we het al erg marginaal, laat staan dat ik daar nu met Ans heen zou gaan. We spoelen de band 17 jaar vooruit en ik heb wederom een hotel in new York geboekt, het DoubleTree hotel in Chelsea. Dat mn omdat we tijdens de vakantie van vorige jaar bij Fess Parkers Doubletree resort een heerlijke dag hebben gehad. Maar ja, in New York is dat toch even wat anders, dus ik deed nog even een dubble check op Trip Advisor. Dat was wel even schrikken. Er waren enkele goede reviews, maar veel reviews spraken ook over bijzonder kleine kamers (dat is wel New York eigen overigens), maar wat ik vervelender vond was dat er vaak over stank geklaagd werd en over onvriendelijk personeel. Oei....dat klonk niet goed. Een snelle speurtocht leverde een veel beter en betaalbaar hotel op, namelijk The Muse Hotel, dat dicht bij Times Square ligt en op 7 minuten lopen van le Bernardin. De dames van Globe reisbureau konden het gelukkig nog net omboeken (zaterdag was de laatste mogelijkheid), dus na vandaag een klein bedrag bijbetaald te hebben, zitten we in een hotel dat vele malen beter aangeschreven staat door reizigers die in de doelgroep van Ans en mij vallen. Ja, dat zijn toch wel de geneugten van Internet!!