Kort geknipt

Lekker kort geknipt

Het heeft een tijdje geduurd, maar ik mag er eindelijk een stukje over schrijven. Een week geleden kwam de kapper bij ons thuis om Daan en Jeroen "bij te punten". Echter, door een spraakverwarring ging dat iets verder dan verwacht, waardoor bij Jeroen er een heel groot stuk van zijn haar afging. Sterker nog: het was een heel, heel groot stuk. Dat was niet de bedoeling, maar hoe erg kan zoiets zijn (ik ben over het kortwieken van mijn haar inmiddels al jaaaaaaren heen). Nou, voor Jeroen was het verschrikkelijk. Hij rende naar de spiegel om te kijken en begon direct te krijsen en hield dat meer dan een uur vol. Hij vond het afschuwelijk en weigerde om de volgende dag naar school te gaan. En toen hij uiteindelijk toch ging, wilde hij zijn capuchon ophouden omdat jij dacht dat de andere kinderen hem uit zouden lachen. Gelukkig was de juf coulant en mocht hij dat doen en gedurende de dag ging zijn hoody toch af. En wat denk je? Zijn vrienden vonden het hartstikke mooi! Inmiddels is Jeroen er nu ook aan gewend en kan hij er ook wel mee leven. Alleen zegt hij toch elke dag nog even tegen me: mijn haar is vandaag toch alweer een stukje gegroeid, papa!!