Aan de slag in de tuin

De hele week staat al in het teken van het feit dat het dit weekend mooi weer zou worden. Nou, zo mooi als men voorgespiegeld had werd het niet, maar het was een stuk beter dan we de afgelopen weken voor onze kiezen hadden gekregen. En als het dan wat warmer wordt en het zonnetje gaat schijnen, dan gaan de mensen er weer op uit me de fiets (en zien we talloze fietsers bij ons langs rijden die de verkeerde afslag nemen en niet naar Spaarnwoude gaan maar naar het gebouw van Gemeentewerken). Dat zien we voornamelijk ook, omdat we dan ook weer wat werk in de tuin moeten doen. Prachtig hoor, 3000 vierkante meter grond en het kan een genot zijn, maar als er opgeruimd moet worden, dan is het een hele klus. Ik ben geen tuinier, maar gelukkig Ans en haar moeder wel, dus zij hebben alweer een en ander op orde gekregen. Natuurlijk wilde ik ook graag mijn bijdrage leveren, maar dan moet je mij niet op te moeilijk mentaal werk zetten, dus kreeg ik de taak om de gevallen bladeren zoveel mogelijk op te ruimen. Dat is een klus die niet te complex is, maar voor mij wel fysiek zwaar (de bladeren zijn namelijk bijna massief aan elkaar gaan zitten, met water en zand), dus het is kruiwagen vullen, naar de groenbak, kruiwagen legen, terug lopen en weer hetzelfde ritueel. Uiteindelijk deed ik tien kruiwagentjes, toen zei mijn rug dat het genoeg was geweest :-). Respect voor Ans en Willy die nog een paar uurtjes doorgingen! Ik wacht op de volgende warme dag om weer wat verder te gaan scheppen....