Rounders

Na gisteren van een smaakvolle barbeque met René van Hasselaar genoten te hebben (met een zalm die gerookt was op een plank van cederhout, niet te versmaden!), ging ik nog even zitten om rustig een aflevering van "without a trace" te kijken. Alleen bleken de DVD's in het kantoor te liggen, en aangezien ik niet zoveel zin had om daarheen te lopen viel mijn blik op de DVD's die wel in de la lagen. En zo zag ik een film die ik al een tijd klaar heb liggen om te kijken. Het gaat om Rounders. Matt Damon en Edward Norton vind ik altijd wel een goede performance leveren en het onderwerp, pokeren, sprak mij natuurlijk ook wel aan.

Rounders was zeker de moeite van het kijken waard. Toegegeven, het is geen "Godfather" of "The good, the bad and the ugly", maar zeker de moeite waard. Ik denk een leuke 7,5. Het pokeren is natuurlijk interessant om te zien (wel wat over the top, want na de 5e minuut weet je wat uiteindelijk de "tell" gaat zijn waarmee de hoofdpersoon uiteraard het spel aan het eind gaat winnen"), maar wat mij met name intrigeerde is hoe lang vriendschappen uit je jeugd stand kunnen houden, ook al zegt je verstand dat je er een eind aan moet maken. Dat komt goed uit in de relatie tussen Damon en Norton, waar Damon er alles aan doet om Norton uit de brand te helpen, maar Norton constant niet alleen zijn eigen glazen, maar ook die van Damon aan het ingooien is. Daarnaast is er een duidelijke boodschap om altijd dicht bij jezelf te blijven, ook al geeft je omgeving andere signalen af over wat slim of sociaal geaccepteerd is. Ik ken films waar slechtere boodschappen in zitten (maar ja, dat zou je ook niet van Texas Chainsaw Massacre moeten verwachten :-))).

Overigens was ik zo geïnspireerd door de film, dat ik sinds tijden weer een keer Pokerstars heb opgestart en aan een klein toernooitje (27 deelnemers) heb meegedaan en potdikke, ik won nog de hoofdprijs ook. Toch een coole 42 euro! Zal er dan nog een andere carriere als poker professional voor me in het verschied liggen :-)?