|
De boosdoener |
Op zakelijke reizen probeer ik altijd om met alleen maar handbagage te reizen. Dat lukt meestal goed, omdat het vaak om maar een paar dagen gaat. Zo ook deze keer. Op de weg van Amsterdam naar Washington gaf dat geen enkele probleem. Helaas lukte het niet door de vertragingen die we op hadden gedaan om direct door te reizen naar Raleigh, maar het voordeel was dat ik de tijd had om een van mijn afwijkingen gestalte te kunnen geven, namelijk het kopen van een wanstaltige souvenir, ter herinnering aan het bezoek. Deze keer kocht ik, op aanraden van een collega een miniatuur van het Witte Huis, maar wel in een bol, zodat ik het er ook kon laten sneeuwen. Veel kitscheriger ga ik ze de komende tijd denk ik niet vinden (hoewel, in Texas is alles natuurlijk groter :-)). Zonder er verder over na te denken stopte ik het beeldje in mijn koffer, ging naar het hotel om te overnachten en de volgende dag op Washington Dulles legde ik verder zonder na te denken al mijn spullen op de band. Waar ik normaal altijd simpel door de security heen ga, snel gevolgd door al mijn spullen, ging dat deze keer even anders. Ik stapte door de scan en het poortje, maar waar ik tot nu toe altijd gelijk door mocht lopen, werd ik nu tegen gehouden en apart genomen. Ik kreeg een bijzonder intieme fouilleerbeurt van een bewaker, waarna ik door moest lopen naar een andere security medewerker die mijn koffer van de band had gehaald en vroeg of hij hem mocht onderzoeken. Enigszins gĂȘnant natuurlijk, want als je met alleen handbagage reist, zit je gedragen kleding natuurlijk ook in je koffer.....Alles moest eruit en werd aan een bijzonder grondige inspectie onderworpen. Duurde uiteindelijk meer dan een kwartier en uiteraard werd er niets schrikbarende gevonden. Toen ik alles weer terug aan het stoppen was, vroeg ik waarom ik in dit geval eruit was gepikt. Dat bleek twee redenen te hebben: allereerst was de bewaking op Washington die dag verscherpt, maar belangrijker: in mijn koffer had de scanner een ronde bol gezien, waarin een vloeistof zat en men vond dat wel erg verdacht...oeps. Ik ging het risico niet meer lopen met mijn fantastische sneeuwbol de volgende keer weer dit tafereel te moeten doorlopen, dus de rest van de reis voor de zekerheid toch maar even mijn koffertje ingecheckt.
Wat een sneeuw bol je al niet kan laten beleven. Ik zou dan ook de volgende keer een knappe dame vragen voor de fouilleer actie.
BeantwoordenVerwijderen