Showroom

Subbuteo sets uit de jaren 70 en 80

Op Facebook zag ik een bericht langs komen over een programma uit lang vervlogen tijd: Showroom (dat overigens inmiddels weer een nieuwe incarnatie begonnen is met Joris Linssen). Het programma werd uitgezonden van 1977 tm 1983 en de meeste mensen van mijn generatie zullen het denk ik nog wel kennen. Ik weet nog dat het een programma was, waar mijn moeder steevast naar wilde kijken en waarbij ik dan op de bank onder een dekentje tegen haar aan kroop om mee te kijken. Soms ging het mijn jonge geest nog te boven (ik was 8 jaar toen de serie begon), maar soms kon ik ook helemaal inleven wat er gebeurde. In die tijd begon ik namelijk helemaal "into" voetbal te komen, zo net na het WK van 1978. Ik had een mooie Subbuteo set gekregen en bij speelgoedzaak "De Bonte Harlekijn" op de van Woustraat (hoek Rijnstraat) was ik regelmatig te gast om mijn zakgeld om te zetten in nieuwe elftallen, waarbij er een mooie mix ontstond tussen enerzijds wereldteams als Ajax, Barcelona en Liverpool, maar ook plaatselijke clubs als Blauw Wit en HFC Haarlem. Hele competities werden hiermee gespeeld, soms samen met mijn vriend Michel en soms ook alleen. En dan kon het wel eens gebeuren dat Blauw Wit Barcelona van de mat speelde :-). Zeker nadat ik sommige poppetjes een beetje "gepimpt" had, zodat je bv kon zien wie nu Jesper Olsen en wie Marco van Basten was.

De olympische spelen bij Showroom

Ik weet nog goed dat in Showroom er een man verscheen die zelf de Olympische Spelen naspeelde. iets primitiever, want hij gebruikte pionnetjes in plaats van Subbuteo poppetjes, maar alles eromheen klopte als. Tot de volksliederen aan toe. En dat bij het zwemmen je de pionnetjes niet rechtop moest zetten maar neerleggen, zodat je kon zien welke kant ze op zwommen. Toen ik het "live"  zag vond ik het helemaal geweldig wat deze man aan het doen was. Ik had wel een paar tips voor hem hoe hij het nog beter kon gaan doen, maar het sprak mij wel aan. Mijn moeder had de beste man al voor gek versleten, maar voor mij als kind was het helemaal niet raar wat deze man aan het doen was, want zo deed ik mijn voetbal competities ook (met de stopwatch ernaast en goed bijhouden hoeveel blessuretijd er bij moest komen). "Ja, Dennis, maar jij bent 10 jaar en als je volwassen bent doe je dat niet meer", zei mijn moeder. Ik kon me er helemaal niets bij voorstellen, want dit was toch echt iets dat ik altijd zou blijven doen.

Inmiddels ben ik 43 en speel ik al meer dan 25 jaar niet meer met Subbuteo (hoewel het soms nog wel kriebelt als ik een mooie set daarvan uitgestald zie staan). Vandaag heb ik het filmpje van Showroom nog eens bekeken en dan zie je het toch anders dan als je tien jaar bent (mijn God, meer dan een half jaar doen om de Olympische Spelen na te spelen, en de wedstrijden gaan altijd door, die arme vrouw van hem). Maar toch, aan de andere kant is het toch wel mooi dat deze man zo op kan gaan in wat zijn passie is, de geweldige fanatasie die hij erbij heeft en dat hij het ook echt ziet als surrogaat voor zijn misgelopen ambitie om sportcommentator te worden. Om met de woorden van de legendarische Bob Ross te spreken: "As long as you like it and it doesn't hurt anybody else......just do it!".