Vertraging door prutsers

Het begon zo goed....

Dinsdagochtend werd ik wakker en keek naar buiten. Wow…het blijft elk jaar weer een machtig gezicht als ons erf (toch een kleine 3.000 m2) helemaal onder de sneeuw ligt. Na een eerste glimlach op mijn gezicht, kwam er een bedenkelijke grimas. Oeps, ik moet zo naar Schiphol, want om 12 uur vertrekt, als het goed is mijn vliegtuig, zal dat nog wel op tijd gaan? Op dat moment verschijnt op mijn iPhone ook een push bericht van de NOS-app, die mij verteld dat het file record zojuist gebroken is. Geen leuk nieuws! Ik check de Schiphol-app (wat moet je zonder iPhone) en zie dat de vlucht nog geen vertraging heeft, dat is goed nieuws. Onder het genot van een sneeuwballen gevecht breng ik Daan en Jeroen naar school, ga naar huis en pak mijn koffer in en laat me vervolgens door Ans op Sloterdijk afzetten, omdat met de trein nu veiliger lijkt dan de snelweg met de auto te trotseren. Dat is een goede keus, want de trein rijdt prima op tijd en ik ben keurig op tijd op Schiphol, waar de vertrektijd nog steeds niet veranderd is. Goed nieuws dus! Omdat het al wat laat is, loop ik gelijk naar Gate G3 en zie dat het toestel er ook al staat. Het kan niet op, we gaan gewoon om 12 uur vertrekken!! Dan komt er een mededeling: de crew van het vliegtuig is in het verkeer gestrand door de de sneeuw en is nog niet aan boord, maar ze zijn er bijna en aangezien het vliegtuig voor nog niet de helft gevuld is, kan het boards snel en kunnen we nog steeds om 12 uur vertrekken. En ja hoor, de crew arriveert, we mogen bijna direct naar binnen en net voor 12 uur gaat de laatste passagier zitten. Ik had het op deze dag niet verwacht, gezien de winters omstandigheden en hoe Nederland dan meestal gelijk stil ligt, maar we gaan gewoon op tijd vertrekken!!!!

Maar ja, het is United Airlines, hé. Dus, net voor 12 uur loopt er nog een man met een geel hesje naar binnen. En nog één, en nog één, en….U begrijpt wat ik bedoel. Na een kwartier lopen ze naar buiten. Sorry voor de vertraging, zegt de purser, even wat papieren in orde maken en we gaan er vandoor. Dat klinkt niet slecht, maar ik vertrouw het niet, want het is United Airlines. En inderdaad, daar gaan we weer. De mannen met de gele vestjes komen weer terug. Er blijkt een toilet kapot te zijn, en dat moet natuurlijk wel gemaakt worden (want ja, er zijn maar 6 toiletten aan boord en een kist die voor 40 procent gevuld is, dan kun je inderdaad niet toe met 5 toiletten). Dit hele circus duurt TWEE UUR!!!! Daarna mogen we weg, ZONDER DAT HET TOILET GEMAAKT IS!!!!! Dramatisch!!!!! Maar natuurlijk kunnen we nog niet weg, want omdat we te lang gestaan hebben, is er opnieuw een actie nodig om het vliegtuig sneeuw- en ijsvrij te maken, wat ook weer 20 minuten duurt. Ergo: met een vertraging van 2,5 uur vertrekken we uiteindelijk richting Washington DC waar we een overstap moeten maken om uiteindelijk in Raleigh te komen. Laat de overstap tijd nu precies 2,5 uur zijn….die gaan we dus op zeker missen. En het antwoord van de crew? Tja, wij kunnen er ook niks aan doen, ga maar na het landen direct naar iemand van het grond personeel, wellicht kunnen zij je helpen. Ok, dat was dus exit United Airlines, het is dat ik er nog mee terug moet vliegen naar Nederland, maar bij deze staan ze officieel op mijn blacklist.