Surprises

Wat een gave surprise!!

Door ziekte heeft het lang geduurd sinds de laatste blogpost. Maar met bijna 40 graden koorts, hoofdpijn, duizeligheid, spierpijn en een keel die twee keer dikker is dan normaal, is het niet echt lekker om achter de Mac een stukje te gaan zitten schrijven. Daarom wat later dan normaal een kort verslag van vijf december. Die dag is natuurlijk de verjaardag van onze Goedheiligman. Daan gelooft er natuurlijk al lang niet meer in, en Jeroen eigenlijk ook niet, maar hij wil het nog wel heel graag. Maar omdat beide jongens nu in de bovenbouw zitten, is er gen Sinterklaas meer die bij hen in de klas langs komt, maar moeten er surprises gemaakt worden. Nu staat surprises maken bij mij op plaats twee van "zaken die ik zou moeten gaan doen als ik in de hel terecht kom" (vlak na het altijd gezellige "klussen in huis" dat met stip op plaats 1 staat). Gelukkig ligt dat bij Ans anders, zodat zij Daan en Jeroen kon bijstaan met het maken van de surprises, terwijl ik me op het andere onderdeel stortte: het gedicht. Dat ging lekker soepel. Daan maakte een mooie microfoon en Jeroen ging helemaal los en maakte een prachtig paardenhoofd. Op vijf december werden alle surprises onthuld. Voor Jeroen een kleine teleurstelling, want degene die voor hem iets had gemaakt, had er denk ik toch een coole 3.32 minuut aan gewerkt, want de surprise was een "legoblokje": een schoenendoos met twee halve toiletrollen erop geplakt. Dat was nog niet eens de minste surprise, want een jongetje had alleen een doos gepakt en er een speelgoed pistool in gedaan en dat was de surprise (oh ja, plus een op internet gegenereerd rijmpje...). Daan kreeg echter de allermooiste surprise van de hele school. Shana had namelijk voor hem een pop gemaakt, namelijk "Daan Duck" (omdat Daan zo van Donald Duck houdt). Naar de cadeaus heeft hij haast niet gekeken, want de surprise zelf was zo mooi, dat dat het grootste cadeau was. Hij was er helemaal verguld mee en Daan Duck gaat een hele mooi plek op zijn kamer krijgen!!