De Duomo van Siena

De Dom van buiten...

Na het ijs liepen we een flinke tijd door de middeleeuwse straten en steegjes van Siena. Dat leidde bijna tot de aankoop van een paar schoenen voor Edwin, maar helaas bleek maat 39 zelfs in het toch niet op grote voet levende Italië niet te passen. Aan het eind van onze wandeling kwamen we uit bij de Dom (Duomo) van Siena. Een magistraal gebouw van buiten! Het was even zoeken naar de plek waar de kaartjes verkocht werden om binnen te komen (de christelijke gastvrijheid in Italië kent geen grenzen J), die bleek drie keer links af te zijn en daar kon ik voor 3 Euro per kop aan de benodigde entree bewijzen te kunnen komen. Ans, Daniëlle, Edwin, Jeremy, Leny en ik gingen naar binner, terwijl Hans buiten bleef bij Morrison, Jeroen en Daan die niet allemaal zoveel zin hadden. We konden snel naar binnen en nadat Leny en Daniëlle een doek hadden gekregen om hun blote schouders te bedekken konden we de hoofdzaal betreden.

...en de Dom van binnen

Ik kan niet anders zeggen dan dat er vel vakmanschap aan te pas moet zij  gekomen om dat allemaal in elkaar te zetten, zowel architectureel als qua kunst (en wellicht dat er ook nog wel wat “slaven”uurtjes in zijn gaan zitten), maar als je de Sint Pieter hebt gezien, is het toch wel een orde kleiner en minder impossant. Wat me wel opviel: het aansteken van een kaarsje kost 50 Eurocent (“vrijwillig”), maar in de Dom kun je ook een rozenkrans voor 15 Euro kopen. Deed mij denken aan de tempels in India, waar je ook spullen van buddah kunt kopen (en aan het eind zelfs nep rolexen….), hoewel ik vrij ongelovig ben, past dat toch moeilijk in mijn Calvinistische achtergrond. Na een kwartiertje rondkijken had ik het wel gezien, liepen we naar buiten. Gelijk kunnen zien dat er ook mensen zijn die 3 Euro uit willen sparen, want toen wij de deur open deden smokkelde drie mensen zichzelf gelijk via de uitgang naar binnen. Na op het Domplein nog een vlag voor Jeremy gekocht te hebben en voor Morrison een kalender van Slipknot (echt een stukje Siena om mee naar huis te nemen….:-)) liepen we weer naar Hans en de kinderen om een lunch te scoren.