Isola Maggiore

Het spannendste aan het eiland....

De aankomst op Isola Maggiore liet zien dat we niet heel veel van het eiland hoefde te verwachten. Bij de haven stonden een paar kraampjes, maar toen ik een gidsje wilde kopen om iets over het eiland te weten te komen (nog eens vier Euro ook), was er geen verkoper in velden of wegen te bekennen. Ook het naastgelegen standje had geen idee wie eigenlijk daar zou meen staan of waar die persoon kon wezen, dus kreeg ik het advies om gewoon maar een gidsje te pakken. dat ging mij nu weer net even te ver, dus liep ik een stuk verder naar de plaatselijke VVV, die ook niet van enthousiasme overliep. We kochten daar een kaart met daarop de wandelroutes, maar de eerste stop bleek een kasteel te zijn, maar voor de tweede keer deze vakantie bleek die gesloten te zijn. Daarna liepen we omhoog naar de plaatselijke kerk, wat best nog een klim was. Een euro entree om deze kleine kapel te bezichtigen, maar die hadden we deze keer beter aan een kop koffie in de haven kunnen besteden (voor liefhebbers van redelijk morbide schilderingen is deze kerk overigens wel een aanrader). Daarna namen we de toeristische route naar de andere kant van het eiland, waar we langs een molen zouden komen. Dat bleek een leugen te zijn, alleen het fundament van de molen (de stenen waar het op gebouwd was) stond er nog plus een tekening hoe de molen er ooit uitgezien had, meer was er niet. Nou, als dat het hoogtepunt moet zijn, dan ben je laag gezonken. De wandeling zelf was wel aardig, met een maar mooie uitzichten over het meer, maar daar bleef het verder ook wel bij. We deden een steile afdaling terug richting de haven. Inmiddels was het half een geworden en om twee uur ging de boot terug en die wilden we zeker niet missen! Dus zochten we een restaurant om van de lunch te kunnen gaan genieten. Maar dat genieten bleek uiteindelijk een woord dat het restaurant waar we die middag terecht kwamen niet te kennen....