Wakker worden in Toscane

Jeroen is het bad niet uit te slaan!

Om zeven uur ’s ochtends waren de vogeltjes al aan het fluiten en dat was ook het enige wat er te horen was. Dat is toch wel een ervaring, zelfs voor iemand die vrijstaand in Halfweg woont. De zon scheen heerlijk en het zwembad zag er erg aanlokkelijk uit. Tijd om me voor te bereiden op de kwart triatlon , dus om half acht lag ik in het zwembad. Na drie baantjes (toch ongeveer  50 meter) had ik opeens gezelschap gekregen van twee kleine ventjes uit Halfweg, waarna het afstand zwemmen gelijk afgelopen was. Na enige tijd later door de eigenares gevraagd te zijn om tot negen uur niet al te hard te schreeuwen (kansloos met Daan) hielden we het even rustig, maar na negen uur ontstond er, omdat ook alle andere familieleden inmiddels gearriveerd waren “at poolside" (voor de liefhebbers, ik heb er een Foursquare positie vor aangemaakt, dus als je hier bent kun je fijn inchecken, ik ben al de mayor :-)), een watergevecht dat zijn weerga niet kende.

Tussentijds stapte ik even uit om twee proefflessen wijn te halen bij de receptie (wordt op het erf gemaakt) en de lunch voor de middag te reserveren (reserveren op Janssen bleek te moeilijk, dus werd er gereserveerd op Rosa Dei Venti, heerlijk dat Italiaans pragmatisme). Om 12 uur was het gevecht beslecht, kleden we ons aan en reden we gezamenlijk naar Cortona. Heerlijk begin van de dag!