Naar Holmes Beach

De auto na een insectenstorm

Zo rond half acht vertrokken we dus weer. In eerste instantie ging dat strak naar het westen, om via Alligator Alley dwars door de Everglades door te steken naar een stad die Rene en ik vele warme herinneringen toedragen: Napels (volgens mij de stad waar de gemiddelde leeftijd van de inwoners boven de 73 ligt :-)). De rit ging voorspoedig, er waren slechts twee hindernissen te nemen. De eerste is een terugkerende hindernis, want het blijkt dat het navigatie systeem telkens veel moeite heeft om als we op pad gaan snel de satellietverbinding op te zetten, waardoor het zo maar eens een kwartier kan duren voordat we weten welke kant we precies heen moeten. De tweede hindernis was dat op een gegeven moment er allerlei vlekjes op het voorruit verschenen. Het bleek dat het aantal insecten heel erg hoog was en de voorkant van de auto ving er erg veel op! Dat belemmerde op een gegeven moment toch wel enigszins het zicht en met gewoon ruitensproeien ging dat niet veel beter worden, waarna Simon een afslag nam en met de hogedrukspuit het voorruit weer brandschoon maakte. Dat was een genot om weer doorheen te kijken.....voor de komende vijf minuten, want toen was het weer helemaal bevlekt met insecten. Maar zeker een tien voor proberen!!! Met een vies voorruit gingen we uiteindelijk toch maar gewoon verder, en na een toch van iets meer dan vier uur, komen we om half 1 aan in Holmes Beach (onderdeel van Brandenton en Anna Maria Island), waar we rechtstreeks op het restaurant Mr Bones aanreden, met parkeerplek recht voor de deur. Wat wil je nog meer?