Verkenning Key west op diverse manieren

Nee, wij zijn echt geen toeristen

Omdat we in principe maar een uur of acht in Key West zouden verblijven, moesten we de meest efficiënte manier van kennis maken met Key West vinden. Uit een eerder bezoek, wist ik nog dat dat de Conch Train was. En ja, dat is inderdaad een suf treintje (of eigenlijk een klein autootje dat een aantal karretjes voortrekt), dat je de hotspots van Key West laat zien, met begeleidende tekst. In anderhalf uur werden we het eiland overgebracht en was er inderdaad bij veel plekken een leuk verhaal dat verteld werd. Wat overigens opviel was dat Simon zonder problemen alle drie de "adult entertainment" locaties wist te spotten (dat hadden Rene en ik natuurlijk nooooooooooit voor elkaar gekregen :-)).  Na de tocht met de trein gingen we te voet verder. Niet een echte uitdaging, want Key West is echt een klein eiland en zeker hetgeen waar "het te doen is", is goed te belopen. Dus, hup, in de benenwagen, want de tijd dringt en we willen nog veel zien!

Het meest zuidelijke punt van de good old US of A

De belangrijkste ader van Key West is Duval Street. We besloten daarom deze gewoon van noord naar zuid af te lopen. We passeerden interessante winkels, restaurant, koffieshops (een Starbucks moesten we even binnen gan voor Simon zijn nieuwe liefde, een Vanilla Latte), bars en, oh ja, adult entertainment :-). Duval Street eindigt bij een ander toeristen trekpleister, namelijk het zuidelijkste punt van de Verenigde Staten, vanwaar op 90 mijl afstand Cuba ligt. Daar stond ook een rijtje mensen die op de bekende foto te nemen en ik vind Rene en Simon bereid om te poseren (ik heb de foto al samen met Ans, toen genomen door de plaatselijke zwerver). Op weg terug was het wel erg warm geworden, met een bijzonder hoge luchtvochtigheid, dus kochten we snel even een koele versnapering bij "de zuidelijkste giftshop van de USA, nadat we het zuidelijkste huis van de USA en de zuidelijkste school via de zuidelijkste parkeerplaats waren gepasseerd (ik hoor hier een terugkerend thema....). Stond een leuke vent achter de toonbank, een echte Islander (noemen zichzelf Conch, deze eiland bewonders die hier ook geboren zijn), die een Boston Red Sox fan  bleek te zijn. Tja, je kan niet alles hebben, maar het water smaakte er niet minder om.

Inmiddels was het half zes en tijd om weer terug Duval Street in te gaan om een speurtocht te beginnen naar ons avondeten.