Wandelen in Oslo

Heerlijke koffie bij Tim Wendelboe

Op donderdag besloten we om wandeling nr 1 uit het "100 procent Oslo" boekje te doen. Dat was met name een wandeling door het centrum, met aan het eind een uitstapje naar het schiereiland van Oslo. Om de dag goed te starten liepen we echter eerst een stukje om, om een kopje koffie te gaan drinken bij Tim Wendelboe. Tim werd in 2002 en 2004 wereldkampioen Barista en heeft inmiddels ook zijn eigen, kleinschalige koffiebranderij, waarvan een deel van het branden in de winkel gebeurd. Verwacht geen Starbuckachtige zaken, hier gaat het om de pure koffie, een cappuccino mag nog net. Ik had een koffie uit El Salvador en Ans uit Columbia en ik kan je eerlijk zeggen dat dit bij de beste koffie die ik ooit gedronken heb behoord. Echt heerlijk. Terwijl je van je koffie geniet, kun je ook het proces van het branden van de koffiebonen aan je voorbij zien gaan. Dat zorgt nog eens voor wat extra sfeer bij het genieten van je kopje koffie!

Mooie architectuur!

Hierna liepen we naar het startpunt van de wandeling, het Opera gebouw van Oslo. Dit 500 miljoen Euro kostende gebouw is een hoogtepunt van architectuur en begint inmiddels eenzelfde status te verwerven als het opera gebouw in Sydney. Binnen is het erg mooi afgewerkt, prachtige zalen en verlichting en ik vermoed dat de akoestiek ook helemaal top is. Voor toeristen is de buitenkant echter belangrijker en interessanter, want je kunt over het gebouw heen naar boven op het dak lopen. Echt iets om te doen, zeker met het mooie weer dat het inmiddels geworden was (heerlijk een graad of 22 Celsius). Je ziet dan hoe exquise het gebouw gemaakt is, hoe alle stukken marmer bijvoorbeeld in elkaar vallen en op de top heb je ook een heel mooi uitzicht over het Oslofjord. Zeker een aanrader voor de Oslo ganger. Hierna deden we een mooie wandeling door het hart van Oslo, waarbij we ook een aantal zaken weer zagen, die we met de fietstocht hadden gezien, zoals het nationale theater, het parlementgebouw en het koninklijk paleis. Oh ja, en natuurlijk kwamen we Dolce Vita ook  nog even tegen, dus moesten we ook daar nog wel even een Italiaanse cappuccino gebruiken :-).