Hotel Ravel

Bier was snel gevonden

Na een uurtje in de metro te hebben gezeten, stapten we uit bij de halte Court Street (ook een halte die we nog veel zouden zien, deze vakantie). Het was 20 minuten lopen naar ons hotel, Ravel. Op de route naar het hotel kwamen we op ongeveer 100 meter een micro brouwerij tegen, waar een lokaal bier gemaakt werd. Het plan werd door René, Frank en Simon direct opgevat om daar deze vakantie nog een pint te pakken, maar vandaag even niet.

Twee minuten later betraden we Hotel Ravel. Het eerste wat direct opviel was dat de normale ingang verspert was dat we omgeleid werden naar een achterdeurtje. Daar binnengekomen moesten we het gehele hotel doorkruizen en zagen we ook dat er op heel veel plaatsen aan het hotel geklust werd. Er bleek een grote renovatie aan de gang te zijn, wat verrassend genoeg nergens op de site of bij booking.com vermeld stond. Het inchecken ging verder feilloos, een grote, donkere meneer achter de counter deed dat lekker snel, logte ons in op de WiFi en vertelde dat er een hele goede rooftop bar bovenop het hotel was die om 23.00 uur open zou gaan en tot die tijd konden we daar dineren. Of hij even een tafeltje voor ons moest reserveren? Dat aanbod lieten we aan ons voorbij gaan, want ondanks de lange reis wilde we toch wel graag op de eerste dag even naar Manhattan toe, zodat we gelijk goed in het ritme van de stad zouden komen.

Mooi uitzicht oude Queensboro Bridge

Onze kamer zat op de 4de etage en was lekker ruim (55 m2, dat is in New York meer uitzondering dan regel), met een fijne badkamer. Het uitzicht was ook erg goed, want we konden de Queensboro bridge bijna aanraken! Na eerst even contact gezocht te hebben met onze Big Apple Greeter, Ellen Gasnick, met wie me de dag erop een wandeling door Bronx zouden maken (wat maar goed was ook, want Ellen dacht dat we in een ander hotel zaten, waardoor we elkaar zeker gemist zouden hebben, maar nu konden we bij Radio City Music Hall afspreken) en ons wat opgefrist te hebben lieten we ons naar de metro vervoeren, stapten daar oude E-lijn en stonden met 20 minuten op Manhattan. Daar werd eerst een van onze eerste levensbehoeften ingevuld, namelijk bij een T-Mobile winkel werd voor iedereen een lokale SIM plus pre paid mobiel internet bundel aangeschaft (ondanks dat er een negatieveling in de groep was die dacht dat het op die eerste dag niet zou lukken, ik noem geen namen en Frank en René doen dat ook niet). Daarna was het een klein stukje lopen voordat we de eerste hamburgers van deze vakantie ons goed lieten smaken.

Na het diner waren de meesten wel moe en besloten we terug te gaan naar het hotel. Dus hup, weer de E-lijn in, uitstappen bij Court Street, Ravel bellen voor een pick up met de auto (dat ging ook soepeltjes) en hup naar bed en slapen.....maar dat laatste viel voor mij niet mee. Hoewel de anderen er geen last van schenen te hebben door de vermoeidheid, hoorde ik het geluid van de nachtclub boven ons alsof er een cd in onze kamer was opgezet. Wat een klote herrie......en dat wel tot 4 uur 's nachts. Ik heb tot die tijd nog wel wat gedommeld, maar pas om 4 uur kon ik echt de slaap vatten, om vervolgens om 6.00 uur weer klaar en klaar wakker te zijn.....