Walk the High Line

Park aangelegd over de oude metro spoorrails

Het was een klein kwartiertje met de metro naar de ingang van The High Line Park. Dit park is aangelegd op het spoor van een oude metrolijn en loopt dus boven de stad langs en geeft dus ook bijzondere uitzichten op de stad. Helaas was al het lopen vandaag René in de benen geslagen en daarom lieten Simon, Frank en ik hem achter op een terrasje, terwijl wij de trappen naar The High Line bestegen. Het is moeilijk te beschrijven wat The High Line Park bijzonder maakt, maar dat is het zeker wel. Het was heerlijk weer, daarom was het park druk met toeristen, maar zeker ook met veel New Yorkers die hier naartoe trekken. Het geheel van een aangelegd park, hoewel op sommige plekken het park ook bewust verwilderd gelaten wordt, in combinatie met de oude spoorlijn geeft een bijzonder gevoel. Er hing een heerlijk ontspannen sfeer, ondanks de drukte was er niemand opgefokt. We zagen New York van een heel andere kant dan we eerder gezien hadden. Echt een fijne ervaring, ik kan iedereen een bezoek aan The High Line aanraden. Nadat we het park weer uitgelopen waren (ongeveer 2,5 km in lengte) pakten we een taxi en waren binnen een paar minuten weer bij ons startpunt.

Daarna gingen we de Chelsea Market in, omdat we daar graag iets wilde eten. Dat bleek echter niet zo een succes te zijn, het was overal bizar druk en zitplaatsen waren er nagenoeg niet, zodat we uiteindelijk bij een middelmatig Mexicaans restaurant uitkwamen, Dos Camonis, waar René, Simon en Frank zich een margaritta op lieten drinken die a) niet lekker en b) veel te duur was. Als afsluiter wilden we nog een pint vatten bij Hogs en Heifers, maar aangezien daar legitimatie nodig was om duidelijk te maken dat we ouder dan 21 waren (duh) en de portier ons probeerde te tillen met plotseling een toegangsprijs te eisen toen hij hoorde dat wij toeristen waren (en dat terwijl hij ongegeneerd en met open bek een broodje pulled pork naar binnen aan het stouwen was) ging die optie niet door. Bij sommigen begonnen de voeten inmiddels pijn te doen en de oogleden zwaar te worden, dus pakten we de E-train (jawel, daar istie weer!!), werden met de shuttle in Queens opgehaald, dronken een drankje op de kamer en vielen toen als een blok in slaap. Ondanks het feit dat de muziek weer als een dolle door het plafond dreunde, hadden we er deze nacht geen last van, daarvoor was de inspanning vandaag groot genoeg geweest :-).