Vandaag wat eerder weg van Jansoensborch omdat ik op tijd thuis moest zijn om voor mijn twee schatjes van jongens te zorgen. Ans moest naar een meeting van de plaatselijke middenstand en om nu eens een keer niet te laat te zijn en Ans zich niet te laten haasten, vertrok ik om half vier en was ik om half vijf thuis. Jeroen was nog lekker bij vriendjes aan het spelen, maar Daan was thuis, want hij kon niet bij zijn vriendje Donovan spelen. Hij begon net met een hersenkraker (een denk/puzzelspelletje waarbij je Spiderman van punt a naar b moet krijgen, door tonnetjes en ladders om te gooien, binnen 15 minuten was hij door de kaartjes van de beginners heen :-)). Omdat ik niet in mijn vrije tijd alleen mijn stropdas af doe, ging ik naar boven om mij om te kleden. toen ik daarmee klaar was, zag ik iets hangen boven mijn bed. Nadere bestudering leerde dat dit een brief was van Daan die hij geschreven had op school en waarin hij keurig netjes had opgeschreven dat hij heel erg veel van papa en mama hield, omdat ze de liefste op de hele wereld waren omdat het we zijn ouders zijn. Nu ben ik soms best emotioneel, maar ik stond boven in de slaapkamer toch echt met de tranen in mijn ogen van de emotie, zo mooi hoe die jongen dat geschreven had! Ik kan natuurlijk niets anders doen dan snel naar beneden te gaan en hem uitvoerig te knuffelen. Wat een ongelofelijke schat is het toch! En die brief? Die bewaren we natuurlijk, en gaat nadat hij een tijdje op de muur gehangen heeft keurig netjes in Daan zijn schatkist!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten