Om 8 uur waren we er klaar voor. Tijd voor het diner. Nu bleek het voorgenomen restaurant we een stukje op streek te zijn, dus we besloten we om eens bij de concierge te vragen of er nog leuke restaurants in de buurt waren. We kregen het advies voor een restaurant op 5 minuten lopen, dat gespecialiseerd was in gerechten van Sardinië. De naam ontschiet mij, maar het was iets me Albino (wat niet inhield dat we door Heino, de populaire Duitse zanger bediend werden, aangezien Heino zelf al door de pastoor bediend is). Er was plek, dus we namen achterin plaats, onder het genot van de zoete klanken van live muziek (de plaatselijke troebadoer). Het diner was uitstekend. Klassiek Italiaans begonnen we met een pasta (2x penne en 1 keer risotto, Frank sloeg over, hulde!), het hoofdgerecht was twee maal ossehaas, een zeebaars en een gebraden kippetje. Leuke bediening ook, hij liet een keer een kopje vallen over René heen, wat leeg bleek ter zijn, maar wat toch een schrikreactie opriep (jammer dat hij dezelfde grap later ook weer bij Frank uithaalde). Dessert was ok, maar deze keer het minst van het diner, en de Amaratto bleek iets anders te zijn, meer een kruidenbittertje. Ik heb het meegemaakt: Frank en Simon lieten het staan, René dronk het op! Daarna was het half twaalf, dus om nog verder weg te gaan in het bruisende nachtleven van Rome hielden we voor gezien, omdat we voor morgen ook weer een fors programma op de rit hebben staan. Dus maar weer even de gezellige hotelbar in, waar de service deze keer iets beter was (er was bier en er waren pinda's) en we nog ene tijd met de andere groep Noorse vakantiegangers hebben gezet. Morgen: op naar het Colosseum!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten