Het Vaticaan

Bij het Vaticaan stond er een rij. Wat heet: een flinke rij. Sterker nog: een lange rij. Of misschien beter gezegd: een hele lange rij! Gelukkig had René met zijn vooruitziende geest de kaarten op Internet geboekt, waardoor we LANGS de rij konden lopen en zo rustig het Vaticaan in konden wandelen (kostte wel 4 euro per persoon meer, maar dat hadden we er graag voor over!). Na eerst drie andere vertrekken (zoals de ontvangstruimte en de eerste giftshop, er zouden er vele volgen) doorgegaan te zijn, kwamen we toen het echte gebouw binnen. Een uitgebreid verhaal gaat te ver om hier op het blog te zetten, want daar zijn boeken en boeken over volgeschreven. Laten we zeggen dat er heel veel indrukwekkende zaken bij zaten. Hele vertrekken waar geen stukje wit meer op muren en plafond te zien was, maar die helemaal beschilderd waren.Bijzonder indrukwekkend. Persoonlijk vond ik de drie kamers die Rafaël met zijn fresco's had versiert het hoogtepunt van het geheel, maar natuurlijk kan de Sixtijnse kapel niet onvermeld blijven. Als atheïst had ik mijn twijfels, maar ik moet onomwonden toegeven dat voor iedereen die Rome bezoekt een bezoek aan het Vaticaan aan absolute must is.