Wat is het koud, he???

Mooie plaatjes door de sneeuw

Vanochtend om zeven uur werd ik gewekt door het "zachte geluid van kindervoetjes op de trap". Nou ja, zacht, het was alsof er twee molenpaarden naar beneden gingen. Uit gewoonte wierp ik een blik op mijn iPhone die standaard naast mijn bed ligt. He, ik moet verkeerd kijken, dacht ik nog, want op het scherm stond dat het -16 Celsius was!! Het bleek echter geen vergissing te zijn, het was vannacht echt zo koud geweest, en het is toch wel een hele tijd geleden dat we die temperaturen gehad hebben. Een dag om lekker binnen te blijven, dacht ik nog. Alleen een bezoek brengen aan Slagerij Melman in Vijfhuizen en verder lekker binnen blijven. Dat bleek helaas buiten de waard gerekend. Bij het starten van mijn auto kreeg ik namelijk de melding "linker achterband lek". Nadere inspectie leerde dat de band wat zacht was, maar daar bleef het bij. Nu heb ik al eerder last gehad van dergelijke meldingen, en die loste zichzelf vaak op door even wat lucht bij te pompen. Ik ging er vanuit dat dat nu wel weer het geval zou zijn. Voordat ik dat kon controleren, was het echter eerst even echt het ijs van mijn ruiten bikken, waarbij zelf het krabbertje dat ik daarvoor gebruikte, onder de druk bezweek, zo vast zat het ijs. dat had ik nog nooit meegemaakt!

Kwik Fit blijft een deprimerende omgeving....

Daarna reed ik naar Vijfhuizen, waar net voor de slagerij een tankstation staat. Ik reed mijn auto voor het luchtdruk apparaat, schroefde het dopje eraf, stelde het apparaat op de juiste druk in en zette het op mijn band, waarna ik na het piepje het er weer af haalde. Normaal is het dan klaar, maar deze keer spoot er met een ongelofelijke druk lucht uit de band!!! Ik kon nog net het dopje erop draaien, maar zag gelijk dat de band een stuk zachter was. Na snel vlees en vleeswaren gehaald te hebben (prioriteiten moet je stellen), daarom maar naar de Kwik Fit in Haarlem. Daar bleek het stervensdruk te zijn. Er zat al een man of tien voor me, en de monteurs liepen zich het apezuur. De band moest toch gemaakt worden en terwijl ik wachtte en wachtte en wachtte, heb ik denk ik wel meer dan 20 mensen een nieuwe accu zien halen! Na iets meer dan twee uur bleek mijn band het begeven te hebben als gevolg van een bevroren ventiel dat kapot gegaan was en ook door Kwik Fit niet meer te maken, dus het enige wat ze konden doen was het vervangen van de band door mijn reservewiel. Beter dan niet in ieder geval, en met drie winter- en een zomerband reed ik weer door de Haarlemse sneeuwvlakte naar huis.

Lekker schaatsen in het zonnetje!

Thuis aangekomen bleken Ans en de jongens aan het sleetje rijden te zijn, maar ze waren redelijk snel weer terug. Daan omdat hij lekker wilde lezen, maar Jeroen wilde gaan schaatsen. Die hadden we niet meer voor hem, dus hup, op naar Haverhals, waar het nog twee keer drukker dan bij de Kwik Fit was en waar iedereen uit was op schaatsen en Uggs. Na schaatsen voor Jeroen en Ans gekocht te hebben, weer snel door naar een aangelegde schaatsbaan op natuurijs in Spaarnwoude. Daar kon Jeroen zich heerlijk uitleven met zijn vrienden Kyle en Ryan. Even gecontroleerd, maar het was om precies te zijn min vijf Celsius. Als je in de zon stond was het goed te doen, maar kwam je in de schaduw of deed je je muts af of handschoenen uit, dan voelde je gelijk de ijzige kou je vastgrijpen. Na een uurtje had ik het wel gezien en gingen Ans en Jeroen zelf nog even verder (hoewel Jeroen redelijk snel daarna de slee boven de schaats verkoos), terwijl ik Daan op ging zoeken. Toch gelukkig nog iets heel leuks als afsluiter door de kou!!!