Na een hele lange periode van ziekbed is het uiteindelijk gebeurd. Een goede vriend van me is aan een slopende ziekte overleden. Iemand die ik al kende vanaf mijn eerste dagen bij het ICT bedrijf van de Postbank (1994) en waar ik altijd goed contact mee onderhouden heb. Zelfs zover dat we bijna samen een bedrijf hadden opgezet. Een geweldige vent, altijd vrolijk, altijd optimistisch en iemand die er altijd was voor anderen. Keiharde werker (en als ik dat zeg dan zegt dat wat), liefhebbende echtgenoot en geweldige vader. Streng voor zichzelf, maar vrijgevig tot het uiterste voor anderen. Je kon geweldig met hem lachen, maar ook hele serieuze gesprekken hebben.
Twee keer wist hij de verschrikkelijke ziekte te verslaan, maar de derde keer was het zelfs voor hem te veel. Helaas zullen we het vanaf afgelopen maandag zonder hem moeten doen. En wel zullen hem erg missen. Ik kan nog veertien pagina's vol schrijven, maar dan nog schieten woorden tekort om het verder te beschrijven. Ik hou het daarom verder bij de mooie herinneringen die ik heb.
H, rust in vrede. Ik zal je missen, kerel!
Twee keer wist hij de verschrikkelijke ziekte te verslaan, maar de derde keer was het zelfs voor hem te veel. Helaas zullen we het vanaf afgelopen maandag zonder hem moeten doen. En wel zullen hem erg missen. Ik kan nog veertien pagina's vol schrijven, maar dan nog schieten woorden tekort om het verder te beschrijven. Ik hou het daarom verder bij de mooie herinneringen die ik heb.
H, rust in vrede. Ik zal je missen, kerel!
KUT!
BeantwoordenVerwijderen