Een stukje Nederlandse les

Les van Daan, en bedankt hé!

Je kunt merken dat je kinderen op beginnen te groeien als ze je beginnen te corrigeren. Neem het volgende geval. Er komen twee mensen bij ons aan om iets te kopen dat Ans op Marktplaats had gezet. Ik ben nog boven en Ans is in het kantoor, dus Daan doet open en staat de mensen te woord en vertelt ze hoe ze bij de ingang van het kantoor kunnen komen. Nadat hij de deur dicht heeft gedaan, roep ik naar beneden" "Daan, heb je de mensen netjes de deur gewezen?". Ja hoor, zegt Daan, ik heb gezegd "Wegwezen jullie, ga van ons erf af". Ik schrik me natuurlijk wezenloos, maar Daan begint keihard te lachen. "Ja, papa, want dat moest ik toch doen, ik moest ze van jou de deur wijzen en dat betekent dat ik ze weg moest sturen". Gelukkig bleek het maar een grap richting zijn oude vader te zijn en had hij de mensen naar het kantoor gebracht. Inmiddels word ik dus door mijn kinderen op mijn taalfouten gewezen. Nou ja, eigenlijk wel leuk zelfs (Daan heb ik natuurlijk wel een uur in het kippenhok opgesloten, dat spreekt dan weer vanzelf :-)).